«Το πιο σημαντικό δεν είναι ότι θα ταξιδέψουμε στην Αμερική, είναι το ταξίδι που κάναμε μέχρι να φτάσουμε να πάμε στο ΜΙΤ», λέει ο Στέλιος Φιωτάκης, ένας από τους τρεις μαθητές του Πρότυπου Γυμνασίου Αναβρύτων που σε λίγες μέρες ξεκινούν για τις ΗΠΑ. Εκεί θα παρακολουθήσουν το πρόγραμμα της τελευταίας εβδομάδας του θερινού προγράμματος Beaver Works Summer Institute στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (MIT) και στη συνέχεια, την Κυριακή 4 Αυγούστου, θα διαγωνιστούν με ομάδες από όλο τον κόσμο στον διεθνή διαγωνισμό Racecar Challenge.
Το ταξίδι ως εδώ, στο οποίο αναφέρεται ο Στέλιος, δεν ήταν απλό. Η ομάδα τους, οι Illusionists (την οποία απαρτίζουν οι Στέλιος Φιωτάκης, Μιχαήλ Αγαπάκης και Φίλιππος Ευσταθιάδης, με τη συμπαράσταση του καθηγητή Πληροφορικής και Τεχνολογίας Αγγελου Καραφωτιά), κέρδισε την άνοιξη το πρώτο βραβείο στον 3ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Racecar Challenge που διοργανώνεται σε συνεργασία με τους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς Mathisi Initiative και Pierce – The American College of Greece. Οι τρεις μαθητές προγραμμάτισαν και σχεδίασαν το πιο γρήγορο virtual μοντέλο για αυτοκίνητο αγώνων. Για να συμμετάσχουν στον διαγωνισμό, μάλιστα, παρακολούθησαν διαδικτυακά εργαστήρια του μαθήματος BWSI miniRacecar και το μάθημα Python Core του Beaver Works Summer Institute του ΜΙΤ. Κι όλα αυτά, εκτός διδακτικού ωραρίου. Η ομάδα είχε λάβει μέρος και στον περσινό ελληνικό διαγωνισμό, αλλά μια αστοχία την κράτησε στην τέταρτη θέση. Φέτος έμαθαν από τα λάθη τους, τα διόρθωσαν και έτσι κατέκτησαν άνετα την πρώτη θέση.
Τους επισκεφθήκαμε στο σχολείο τους, ένα πρωινό του Ιουλίου. Εκείνη την ώρα συζητούσαν με τον καθηγητή τους τις τελευταίες λεπτομέρειες της κατασκευής του μοντέλου. Μέχρι τώρα, άλλωστε, μέχρι και την κατάκτηση του πρώτου βραβείου στον ελληνικό διαγωνισμό, το αυτοκίνητο ήταν virtual, δηλαδή υπήρχε μόνο στον υπολογιστή. Στον διεθνή διαγωνισμό, όμως, στη Μασαχουσέτη, θα συμμετάσχουν με ένα πραγματικό αυτοκίνητο – μοντέλο. «Είναι η μικρή έκδοση ενός αυτοκινήτου με αυτόματη οδήγηση. Μπαίνεις και σε πάει μόνο του. Αυτό είναι το μέλλον. Σε λίγα χρόνια δεν θα υπάρχει καν τιμόνι», λέει ο Στέλιος. «Μπορεί να είναι μικρότερη έκδοση ενός αυτοκινήτου, αλλά το πρόγραμμα και οι αλγόριθμοι που χρησιμοποιεί μπορούν να εφαρμοστούν στην πραγματικότητα, στην κανονική ζωή», συμπληρώνει ο Μιχαήλ. «Για παράδειγμα, έχει τη δυνατότητα να ακολουθήσει μια γραμμή που θα του χαράξουμε, να διαβάσει σήματα που θα συναντήσει στον δρόμο, να αντιληφθεί και να αποφύγει ένα εμπόδιο. Είναι εντελώς αυτόνομο», εξηγούν οι μαθητές.
Γιατί επέλεξαν το όνομα Illusionists; «Για δύο λόγους», απαντά ο Φίλιππος. «Πρώτον γιατί ήταν σαν ψευδαίσθηση (illusion) το ότι θα πηγαίναμε στο ΜΙΤ και δεύτερον επειδή είναι ένα αυτοκίνητο τόσο καλό που θα δημιουργούσε ψευδαισθήσεις στις άλλες ομάδες», λέει γελώντας. Η ομάδα τους ξεκίνησε από τον όμιλο ρομποτικής του σχολείου. «Εκεί γνωριστήκαμε και αρχίσαμε να δουλεύουμε μαζί», λέει ο καθηγητής τους Αγγελος Καραφωτιάς. Πώς αισθάνονται, όμως, λίγες μέρες πριν παρακολουθήσουν μαθήματα στο διάσημο ίδρυμα της Μασαχουσέτης; «Δυο χρόνια το βλέπαμε σαν κάτι το μακρινό, δεν φανταζόμουν ότι θα γίνει πραγματικότητα», παραδέχεται ο Μιχαήλ και ο Φίλιππος προσθέτει: «Νιώθω όπως όταν ήμουν μικρός και περίμενα τα Χριστούγεννα». «Είναι ένας άλλος κόσμος», λέει ο Στέλιος, ο οποίος έχει ξαναπάει στο ΜΙΤ μαζί με τον καθηγητή τους – ως επισκέπτης – μετά τη βράβευσή του σε άλλον διαγωνισμό. «Δεν έχει καμία σχέση με αυτά που συμβαίνουν εδώ. Από τη μια χαίρεσαι εκεί και από την άλλη στενοχωριέσαι που στην πατρίδα σου είναι αλλιώς τα πράγματα», επισημαίνει. Από την πλευρά του ο εκπαιδευτικός δηλώνει συγκινημένος: «Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τους χορηγούς μας, εταιρείες και μεμονωμένους ανθρώπους. Χάρη σε αυτούς έχουμε τη δυνατότητα να πάμε αυτό το μεγάλο και κοστοβόρο ταξίδι».
Τι σκέφτονται για το μέλλον τους, μετά το ΜΙΤ και μετά το Λύκειο, οι τρεις illusionists; Οπως είναι αναμενόμενο, η τεχνολογία πρωταγωνιστεί στις επιλογές τους. «Είναι το μέλλον. Γι’ αυτό όσο καλύτερα εμβαθύνει κανείς σε αυτό το αντικείμενο τόσο καλύτερα θα είναι», λέει ο Μιχαήλ που δεν έχει ακόμα καταλήξει με ποιο συγκεκριμένο αντικείμενο θα ασχοληθεί. Ο Φίλιππος, από την πλευρά του, έχει καταλήξει: αλγόριθμους και τεχνητή νοημοσύνη. Ο Στέλιος, τέλος, ονειρεύεται να ασχοληθεί με επιχειρήσεις τεχνολογίας.
