Αν η Κυριακή Γρίβα είχε επιστρέψει σπίτι με περιπολικό, δεν θα τη σκότωνε ο άλλος αυθημερόν, την επομένη, πάντως, οπωσδήποτε. Τη φριχτή της μοίρα υπογράμμισε η προχθεσινή σφαγμένη του Μενιδίου με ένα μαχαίρι καρφωμένο στην κοιλιά. Γιατί αρνήθηκε, λέει, το μπουτόν πανικού, γιατί δεν παρέστη στη δικάσιμο και γιατί δεν θέλησε να μετακινηθεί με τα παιδιά της σε δομή.
Για να τα πάρουμε ένα – ένα, γιατί σαν πολλά μάς τα λέτε τώρα τελευταία. Το μπουτόν π.χ. Για να το πετύχεις πρέπει πρώτα να πεις στον μακελάρη σου «για μπαρδόν να σκρολάρω κάτι στο κινητό μου και με σφάζεις μετά». Και πες ότι ο τύπος είναι βλαξ, ανοίγει κι αυτός το κινητό του, ξεχνιέται και δεν σε σφάζει. Γλίτωσες; Δεν το νομίζω. Διότι για να παραστείς σε δικάσιμο πρέπει να έχεις να πληρώσεις δικηγόρους, χρόνο άπλετο για μυστικά νομικά σούρτα φέρτα που προηγούνται των δικασίμων, άδεια από το μεροδούλι κι ο μακελάρης να τροχίζει την κάμα με το πάσο του. Ούτε αυτό παίζει. Η δομή τώρα, που μόνο που ακούω το όνομά της έτσι μου ‘ρχεται να βαρέσω προσοχές. Πόσες τέτοιες δομές έχει η Αθήνα; Ούτε τρεις καλά καλά, με πληρότητα Σαντορίνης στη χάι σίζον και μια τουαλέτα για όλους τους ορόφους.
Οπότε παρ’ το γεράνι σου και ακροβολίσου με τα παιδιά σου – για συγκεκριμένο διάστημα που δεν υπερβαίνει το εξάμηνο – στις δομές Πάτρας, Ιωαννίνων, Κρήτης. Βασικά κόψε τον λαιμό σου. Διότι για να γίνεις δεκτή σε δομή πρέπει πρώτα να περάσεις ένα δεκαήμερο ιατρικών εξετάσεων σαν αυτές που περνάνε οι λοκατζήδες. Γνωμάτευση δερματολόγου ότι δεν έχεις ψώρα, τζίφρα ακτινολόγου ότι δεν πάσχεις από φυματίωση, πιστοποιητικό παθολόγου ότι δεν έχεις κόβιντ, συναίνεση ψυχιάτρου ότι εσύ και τα παιδιά σου έχετε σώας τα φρένας και δεν θα τα κάνετε εκεί που θα πάτε κεραμιδαριό.
Το βασικότερο όλων όμως είναι να είσαι εχέμυθη. Μη μαθευτεί πού θα βρίσκεσαι και οργανώσει καμιά μονοήμερη ο πρώην σύζυγός σου με το πορτ μπαγκάζ τίγκα στο σιδερικό, αναστατώνοντας και τις άλλες φιλοξενούμενες. Αν σου ξεφύγει, πάει, έφυγες (Εκ της Διευθύνσεως). Αυτά, και μη μας ξαναενοχλήσετε αν δεν έχετε άμεση λύση να μας πείτε.
