Από μία κλωστή κρέμονται όλα στη Μέση Ανατολή. Μετά την επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ, το πολεμικό υπουργικό συμβούλιο, αποτελούμενο από τον Νετανιάχου, τον υπουργό Άμυνας Γκαλάντ και τον Μπένι Γκαντζ, συζητά εδώ και δύο ημέρες τον τρόπο που θα απαντήσει το Ισραήλ χωρίς να προκληθεί νέος γενικευμένος πόλεμος στην περιοχή.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με δημοσίευμα του Guardian, ο στρατηγός Χαλέβι ανέφερε, αν και έχει αποφασιστεί να απαντηθεί η ιρανική επίθεση, δεν έχει ξεκαθαριστεί ακόμη ο τρόπος με τον οποίο θα απαντηθεί και αν θα είναι τόσο ισχυρή που να μπορεί να μετατρέψει ένα επιδεινούμενο σπιράλ βίας σε έναν περιφερειακό πόλεμο πλήρους κλίμακας.
Το πολεμικό υπουργικό συμβούλιο αναζητά κυρίως τον τρόπο που θα απαντήσει το Ισραήλ. Για να καταλήξουν όμως στην απόφαση αυτή πρέπει να σταθμίσουν τρεις βασικούς παράγοντες, βάσει των οποίων επηρεάζονται πολλοί δρώντες:
Πρώτον, το πώς θα απαντήσει το Ιράν, καθώς έχει καταστήσει σαφές ότι τα ισραηλινά αντίποινα θα συναντήσουν ακόμη πιο σκληρή αντίδραση
Δεύτερον, η θέση των ΗΠΑ. Ο Μπάιντεν δεν ενδιαφέρεται για κλιμάκωση και θέλει να κλείσει αυτός ο γύρος των μαχών.
Τρίτον, από την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, το Ισραήλ προσπαθεί να αποφύγει να ανοίξει νέα μέτωπα, ώστε να μπορέσει να επικεντρωθεί στην καταπολέμηση της Χαμάς στη Γάζα.
Το ισραηλινό σύστημα κατέρριψε το 99% των πυραύλων του Ιράν
Κατά την διάρκεια των συναντήσεων του πολεμικού υπουργικού συμβουλίου, συζητήθηκε μία σειρά από σενάρια που θα μπορούσαν να δείξουν στο Ιράν, ότι οι ενέργειες του ξεπέρασαν τις κόκκινες γραμμές του Ισραήλ, χωρίς όμως να προκαλέσουν μεγαλύτερη αντίδραση.
Σύμφωνα λοιπόν με τον Guardian, η αντεπίθεση δεν θα στοχεύσει σε υποδομές ή στα σημεία εκτόξευσης πυραύλων στο ιρανικό έδαφος, αλλά θα είχε την μορφή μίας μεγάλης κλίμακας κυβερνοεπίθεσης, ή έναν ιρανικό στρατιωτικό στόχο, όπως ένα εργοστάσιο κατασκευής μη επανδρωμένων αεροσκαφών, σε μια τρίτη χώρα, όπως ο Λίβανος, η Συρία ή το Ιράκ.
Ακόμη, κάποιοι υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι πρότειναν μια μυστική επίθεση σε στόχο εντός του Ιράν, που δεν θα αναγνωριζόταν ρητά από το Ισραήλ, αλλά θα ήταν ευρέως γνωστό ότι πραγματοποιήθηκε από τις ισραηλινές ειδικές δυνάμεις ή τις μυστικές υπηρεσίες.
Άλλωστε, τις τελευταίες δεκαετίες υπήρξαν μια σειρά από δολοφονίες Ιρανών πυρηνικών επιστημόνων και ανατινάξεις σε ευαίσθητες στρατιωτικές εγκαταστάσεις, οι οποίες ναι μεν αποδόθηκαν στο Ισραήλ, αλλά χωρίς να υπάρξει αντίδραση.
Αναλυτές και πρώην αξιωματικοί του στρατού είναι βέβαιοι ότι το Ισραήλ θα βγει σε καλύτερη θέση από το Ιράν αν οι δύο πλευρές έρθουν σε πόλεμο: η χώρα έχει προετοιμαστεί για ένα πολυμετωπικό σενάριο εδώ και χρόνια.
Τούτου λεχθέντος, μια ευρύτερη σύγκρουση στην οποία θα εμπλεκόταν σίγουρα και η ισχυρή πολιτοφυλακή του Λιβάνου, η Χεζμπολάχ, υποστηριζόμενη από το Ιράν, θα ήταν η σοβαρότερη απειλή που αντιμετωπίζει το Ισραήλ μετά τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ το 1973.
Ακόμη, ένας περιφερειακός πόλεμος θα απαιτούσε τεράστιες ποσότητες οπλισμού, πυρομαχικών και πυραύλων αεράμυνας, την ώρα που ήδη υπάρχουν ελλείψεις πυρομαχικών στον πόλεμο στη Γάζα. Χωρίς την εκ των προτέρων προειδοποίηση που δόθηκε για τα πλήγματα αυτού του Σαββατοκύριακου, είναι πολύ πιο πιθανό να εξουδετερωθεί το εξελιγμένο πολυεπίπεδο σύστημα αεράμυνας του Ισραήλ.
Αν γινόταν κάτι τέτοιο, η κανονική ζωή στο Ισραήλ θα σταματούσε επίσης: το 75% του στρατού αποτελείται από εφέδρους. Σημαντικές υποδομές όπως σταθμοί παραγωγής ενέργειας, παροχή νερού και μεταφορές είναι πιθανό να επηρεαστούν και ο αντίκτυπος στην οικονομία θα ήταν τεράστιος.
Το χτύπημα του Ισραήλ στην πρεσβεία του Ιράν
Αν και το Ιράν διαθέτει έναν από τους ισχυρότερους στρατούς στην περιοχή, με πάνω από 580.000 στρατιώτες και απόθεμα 3.000 βαλλιστικών πυραύλων, ο Αγιατολάχ Χαμενεΐ, έχει πολλάκις αναφέρει, κατά τους τελευταίους έξι μήνες του πολέμου στη Γάζα, ότι το Ιράν δεν επιθυμεί να εμπλακεί σε μια ευρύτερη σύγκρουση.
Ο λόγος είναι ότι από πλευράς οικονομίας, η χώρα υποφέρει από τις εκτεταμένες κυρώσεις που έχουν υποβάλλει κατά καιρούς ο ΟΗΕ, η ΕΕ και οι ΗΠΑ. Η επίθεση στο Ισραήλ έγινε μετά το χτύπημα της 1ης Απριλίου σε ιρανικό διπλωματικό συγκρότημα στη Δαμασκό, το οποίο έπληξε ένα διπλωματικό κτίριο και σκότωσε τον πιο υψηλόβαθμο Ιρανό διοικητή.
«Οι Ιρανοί αποφάσισαν ότι είχαν βαρεθεί. Πήραν ένα ρίσκο, αλλά υπολόγισαν ότι αν δεν έκαναν τίποτα απέναντι στο Ισραήλ μετά από αυτή την επίθεση, τότε η αποτροπή του Ιράν θα διακυβευόταν», δήλωσε ο Ζίμιτ.
Από ότι όλα δείχνουν, το ενδεχόμενο να γίνει πόλεμος μεταξύ των δύο χωρών εξαρτάται από το πόσο μεγάλη θα είναι η υποστήριξη των ΗΠΑ στο Ισραήλ, με το Τελ Αβίβ να σχεδιάζει κοινή επίθεση σε στρατηγικούς στόχους στη Τεχεράνη.
Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να προστεθεί πως οι ΗΠΑ έχουν ήδη δώσει μεγάλα πακέτα οικονομικής και στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία, με αποτέλεσμα οι πόροι της υπερδύναμης να αρχίσουν να επιβαρύνονται.
Τέλος, ένας ακόμη ένας σημαντικός παράγοντας είναι ότι η διακυβέρνηση Μπάιντεν έχει επιβαρυνθεί από την συνεχή στήριξη που παρέχει στο Ισραήλ, σε σημείο που στις προκριματικές εκλογές που έγιναν στους Δημοκρατικούς, υπήρξε ένα κίνημα το οποίο καλούσε τα μέλη του κόμματος να μην υπερψηφίσουν τον Αμερικανό πρόεδρο, ενώ ήδη έχουν παραιτηθεί πολλά υψηλά ιστάμενα μέλη από τον Λευκό Οίκο.
