Ούτε μία ούτε δύο αλλά 632 σελίδες περιέχει ο πλήρης κατάλογος με τα όπλα και τα κάθε είδους στρατιωτικά υλικά που παράγει η τουρκική αμυντική βιομηχανία. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο πολυσέλιδος κατάλογος με τα «Μade in Turkey» όπλα έχει και στοιχεία υπερβολής αφού κάποια απ’ αυτά είναι υπό κατασκευή, όμως η πραγματικότητα είναι ότι ειδικά στην εποχή Ερντογάν η αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας έχει κάνει άλματα και παράγει σχεδόν τα πάντα. Από απλά υλικά ένδυσης και σφαίρες για τον τουρκικό στρατό μέχρι τεθωρακισμένα οχήματα, κορβέτες, φρεγάτες, UAV’s. Πραγματικά αν επιχειρήσει κάποιος να ξεφυλλίσει τον κατάλογο της αμυντικής βιομηχανίας της Τουρκίας θα καταγράψει μια μεγάλη γκάμα οπλικών συστημάτων που δεν μπορεί συγκριθεί με τις επιδόσεις της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας.
Η Αθήνα προφανώς και παρακολουθεί προσεκτικά τα σημαντικά βήματα προόδου της Τουρκίας και την ανανέωση στο οπλοστάσιό της μέσα από τη δική της μάλιστα βιομηχανία. Κάποια εξ αυτών προπαγανδίζονται από τους τούρκους αξιωματούχους πριν καν μπουν στη γραμμή παραγωγής, όπως για παράδειγμα το άρμη μάχης Altay. Η παράδοσή του λόγω και εμπλοκής γερμανικών εταιρειών στην παραγωγή έχει καθυστερήσει. Την τουρκική σπουδή και προπαγάνδα επέτεινε και η σύγκρουση με τις ΗΠΑ για τα μαχητικά F-35 και τα γενικότερα αμερικανικά εμπόδια για τους εξοπλισμούς στην Τουρκία, λόγω της προμήθειας των ρωσικών S-400. Νέο ηχηρό μήνυμα, μάλιστα, έστειλε χθες το Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην Άγκυρα για τους S-400 τονίζοντας εκ νέου πως οι ΗΠΑ συνεχίζουν να παροτρύνουν την Τουρκία να μην κρατήσει το σύστημα S-400 και να απέχει από την αγορά οποιουδήποτε επιπρόσθετου ρωσικού στρατιωτικού εξοπλισμού.
Υπάρχουν βέβαια και άλλα όπλα όπως τα UAV’s στα οποία η Τουρκία όχι μόνο διαθέτει τεχνογνωσία, αλλά τα εξάγει κιόλας. Υπό αυτά τα δεδομένα οι επιτελείς σημειώνουν πως μπορεί η αμυντική βιομηχανία σε κάποιους τομείς να πηγαίνει πιο αργά και σε άλλους ταχύτερα. «Όμως το βέβαιο είναι ότι παράγει». Γι’ αυτό λένε πρέπει να μας απασχολήσει τι κάνουμε εμείς.
Με καθυστερήσεις ή χωρίς πάντως η Τουρκία παράγει σήμερα σημαντικά όπλα και εξοπλισμό για τον στρατό της ή και για άλλους στρατούς. Ανάμεσα σ’ αυτά που ξεχωρίζουν είναι βέβαια τα UAV’s – με πιο πρόσφατο επίτευγμα το επιθετικό Akinci που έχει δυνατότητες παραμονής στον αέρα για 24ώρες, στα 40.000 πόδια και δυνατότητα να μεταφέρει βόμβες βάρους 1350 κιλών – το επιθετικό ελικόπτερο Τ-129, οι κορβέτες και φρεγάτες του εθνικού προγράμματος MILGEM, το 4Χ4 τεθωρακισμένο όχημα Cobra II, το ελικοπτεροφόρο Anadolu με ισπανική συνδρομή.
Πάντως η Αθήνα αξιολογεί και ακόμη μία παράμετρο της αλματώδους ανάπτυξης που καταγράφεται στην τουρκικής αμυντικής βιομηχανία. Είναι πρόδηλο, ειδικά τα τελευταία χρόνια, πως η κυβέρνηση Ερντογάν προσπαθεί να μετατρέψει την αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας σε σημαντικό βραχίονα της εξωτερικής της πολιτικής. Η Άγκυρα επιδιώκει να εμφανιστεί ως μεγάλη περιφερειακή δύναμη στην περιοχή και αυτό επιχειρεί να το επιβεβαιώσει και με τις πωλήσεις όπλων δικής της παραγωγής σε συγκεκριμένες χώρες. Είναι εξάλλου εμφανής η στόχευσή της να αυξήσει την επιρροή της σε περιοχές και χώρες μέσα από τέτοιες συμφωνίες. Είναι χαρακτηριστικό πως την τελευταία 5ετία η Τουρκία έχει πουλήσει UAV’s Bayraktar (οπλισμένα) αλλά και ΑΝΚΑ (πολλαπλών ρόλων) σε Ουκρανία, Κατάρ, Τυνησία, Λιβύη, Αζερμπαϊτζάν και πρόσφατα στην Πολωνία. Έχει εξοπλίσει με πλοία το Πακιστάν, με θωρακισμένα οχήματα την Τυνησία αλλά και με περιπολικά σκάφη, χώρες της Αφρικής όπως τη Νιγηρία.
Την ίδια ώρα η Τουρκία επιχειρεί ρελάνς εξοπλισμών μετά τις συνεχείς αμυντικές συμφωνίες της Αθήνας με Παρίσι και Ουάσιγκτον. Και θα το κάνει με μία από τους παραδοσιακούς συμμάχους της, την Ισπανία. Ο Ισπανός πρωθυπουργός Πέδρο Σάντσεθ επισκέπτεται την Άγκυρα με έξι υπουργούς και στην ατζέντα των συζητήσεων δεν αποκλείεται να μπει και η πώληση ισπανικών όπλων στην Τουρκία.
