Μια επαγγελματική γνωριμία εξελίχθηκε σε φιλία με αφετηρία τη δεκαετία του ’90, όταν ο Μάριο Ντράγκι ήταν γενικός διευθυντής του ιταλικού υπουργείου Οικονομικών, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Δημοσιονομικής Επιτροπής, και ο Γιάννης Στουρνάρας πρόεδρος του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων. Φτάνουμε στο σήμερα, όπου συναντάμε τα ίδια άτομα αλλά σε άλλα πόστα. Ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ράβει το πρωθυπουργικό κοστούμι για την Ιταλία και ο έλληνας κεντρικός τραπεζίτης, μεσούσης μιας υγειονομικής κρίσης, αναμένει την επίσημη ανάληψη των νέων καθηκόντων του για να συνεργαστούν, εφόσον χρειαστεί, αλλά και για να τον καλέσει στο τηλέφωνο ευχόμενος μια «καλή θητεία» στο δύσκολο έργο που αναλαμβάνει, καθώς εξακολουθεί να διατηρεί άριστες σχέσεις με τον «σούπερ Μάριο», ο οποίος έκανε «whatever it takes» κατά το κρίσιμο έτος του 2015, όταν η Ελλάδα βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις-«θρίλερ» με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και πιστωτές της.
«Τον γνώρισα τη δεκαετία του ’90 στις συνεδριάσεις της Οικονομικής και Νομισματικής Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τότε εκπροσωπούσα το υπουργείο Οικονομικών ως πρόεδρος του ΣΟΕ» θυμάται ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας μιλώντας στα «ΝΕΑ». Ηταν εκείνα τα χρόνια που η Ελλάδα προετοίμαζε το έδαφος για να μπει στην τελική ευθεία για την ένταξη στην ΟΝΕ. «Με τον Μάριο Ντράγκι για έξι χρόνια καθόμασταν σε διπλανές καρέκλες» προσθέτει και συνεχίζοντας την αφήγηση σημειώνει πως η Ιταλία αντιμετώπιζε προβλήματα τότε, είναι πρόκληση να υπερασπίζεσαι τη χώρα σου και ταυτόχρονα την Ενωση. Ηταν στην αρχή, όταν υπήρχε η αντίληψη ότι το ευρώ είναι μόνο για τον Βορρά. «Από την εποχή εκείνη, οι δυο μας έχουμε μείνει. Εχουμε γράψει πολλά χιλιόμετρα» αναφέρει και τον περιγράφει ως έναν άνθρωπο με χιούμορ και τρομακτικά φιλοευρωπαίο.
«Συμπέσαμε ξανά όταν έγινα διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και εκείνος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Του πιστώνουμε σε μεγάλο βαθμό ότι η Ελλάδα παρέμεινε στο ευρώ, έκανε πολλά, όπως και το 2015. Του πιστώνεται ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έγινε μια σύγχρονη κεντρική τράπεζα». Πάνω σε αυτό ο κ. Στουρνάρας θυμίζει το QE και αναγνωρίζει, μιλώντας για τον Μάριο Ντράγκι, πως η θητεία του άνοιξε τον δρόμο για την εφαρμογή των μέτρων ποσοτικής χαλάρωσης και ότι πάνω σε αυτά τα εργαλεία πάτησαν και τα νέα μέτρα που εφαρμόζονται τώρα από την ΕΚΤ με αφορμή την πανδημία.
Σύμφωνα με τον κ. Στουρνάρα, ο Ντράγκι ήταν εκείνος που κατάφερε να γεφυρώσει τον Βορρά και τον Νότο, και ειδικά κατά διάρκεια της ελληνικής κρίσης να κλείσει το χάσμα μεταξύ των υποστηρικτών της αυστηρής πολιτικής και εκείνων της χαλάρωσης με την εφαρμογή μη συμβατικών μέτρων.
«Εχουμε να τα πούμε από κοντά από το βράδυ του Οκτωβρίου του 2019» αναφέρει. Ηταν όταν ο Μάριο Ντράγκι αποχωρούσε από τη διοίκηση της ΕKT και βρέθηκε στην Αθήνα για να τιμηθεί από την Ακαδημία Αθηνών και στη συνέχεια προς τιμήν του διοργανώθηκε κλειστό δείπνο στην Τράπεζα της Ελλάδος.
Αναφερόμενος στο κρίσιμο 2015, όταν η Ελλάδα βρισκόταν στις δύσκολες διαπραγματεύσεις της εποχής εκείνης, τονίζει: «Μιλούσαμε συνέχεια. Ηταν στενή η συνεννόηση, ειδικά το πρώτο εξάμηνο, τόσο για την ελληνική οικονομία όσο και για την ευστάθεια του χρηματοπιστωτικού συστήματος». Θυμάται ένα δύσκολο διάστημα, όταν ο τότε υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης είχε συνομιλίες με την ΕΚΤ τον Φεβρουάριο του 2015 και εκεί του είπαν ότι αν δεν υπάρξει συμφωνία στο Eurogroup η Ελλάδα θα μείνει εκτός προγράμματος Waiver. Τελικά η συμφωνία δεν επετεύχθη και στο διοικητικό συμβούλιο της ΕΚΤ ο Μάριο Ντράγκι κλήθηκε να ενημερώσει για τις συνέπειες των εξελίξεων στις τράπεζες. «Εκείνο το απόγευμα δόθηκε μεγάλη μάχη για να δοθεί χρόνος» περιγράφει στα «ΝΕΑ» ο κ. Στουρνάρας, προσθέτοντας ότι πρότεινε να δοθούν τρεις μήνες, ωστόσο υπήρξε άρνηση. «Δώστε μου μία εβδομάδα» είπε, για να λάβει την απάντηση από τον Ντράγκι «τι τη θες τη μία εβδομάδα;», υπονοώντας δηλαδή ότι είναι λίγος χρόνος. Και εκεί απαντά ο κ. Στουρνάρας: «Οπως είχε πει ο Χάρολντ Γουίλσον, «A week is a long time in politics» (Μία εβδομάδα είναι πολύς χρόνος στην πολιτική)». «Τελικά δεν επετεύχθη συμφωνία, έπεσα έξω» καταλήγει.
