Περπατούσα προ ημερών στο «Χριστουγεννιάτικο Χωριό» που οργάνωσε στο Πεδίο Άρεως η Περιφέρεια Αττικής· δεν θα το σχολιάσω, ας ευχηθούμε να είναι καλύτερο φέτος. Μία από τις κραυγαλέες αδυναμίες του ήταν η απουσία παιδικών παιχνιδιών – είναι δυνατόν να μην πουλάνε παιδικά παιχνίδια τέτοιες γιορτινές ημέρες; «Θέλει να καταργήσει τον Αη Βασίλη ο Νίκος Χαρδαλιάς;», αναρωτήθηκα.
Παραμονή Πρωτοχρονιάς ήμουν σε αυτοκίνητο, πίσω από λεωφορείο που ήταν όλο βαμμένο κάτι να διαφημίζει – τόσο βαμμένο ώστε δεν έβλεπες τον αριθμό της γραμμής που εξυπηρετούσε. «Διαφημιστική υπερβολή», σκέφτηκα. Αν φθάνεις βιαστικός στη στάση και διαπιστώνεις πως εκείνη τη στιγμή κάποιο λεωφορείο φεύγει, πώς θα ξέρεις αν είναι αυτό που ήθελες να πάρεις, ώστε να αποφασίσεις τι θα κάνεις;
Εντάξει, έτσι ή αλλιώς σπανίως τα λεωφορεία ενημερώνουν τις πινακίδες στο πλάι ή πίσω με τους αριθμούς τους –πάλι καλά που καταδέχονται να τους γράψουν εμπρός–άλλο όμως να θεσμοθετηθεί μόνιμη κατάργησή και μάλιστα χάριν διαφημίσεων.
Αλλά, σκέφθηκα, μπορείς να δεις από την εφαρμογή του ΟΟΣΑ στο κινητό σου ποια λεωφορεία έφυγαν και ποια έρχονται. Τι σημασία έχει να το γράφουν τα ίδια; Θυμήθηκα την έκπληξή μου πριν μερικά χρόνια όταν για πρώτη φορά οδήγησα αυτοκίνητο που μου έδειχνε το όριο ταχύτητας σε κάθε σημείο του δρόμου που βρισκόμουν· θυμήθηκα τους χοντρούς πολυσέλιδους οδηγούς πόλεων που έχουν εξαφανιστεί και έχουν γίνει ψηφιακοί χάρτες στα κινητά μας.
Τι χρειάζονται ονομασίες πόλεων, χωριών, οδών και αριθμοί κατοικιών αφού τους δείχνει το κινητό; Κινδυνεύουν να καταργηθούν, να τα αντικαταστήσει όλα το γεωγραφικό στίγμα, μήκος και πλάτος, που γνωρίζει ο χάρτης. Λες και εφευρέθηκαν όλα αυτά για να υποκαταστήσουν κατεστραμμένες, καλυμμένες, ελλιπείς ή ανύπαρκτες πινακίδες, να καλύψουν την αδιαφορία κράτους και δήμων για την ανάγκη μας να προσανατολιστούμε στους επαρχιακούς δρόμους και στις πόλεις.
Μήπως όμως δεν εξαϋλώθηκαν οι ογκώδεις τηλεφωνικοί κατάλογοι; Δεν εξαφανίστηκαν, μετά τους θυρωρούς, και οι επιστολές προς τους ενοίκους από τα πρώην θυρωρεία των πολυκατοικιών; Δεν μειώνονται συνεχώς τα χάρτινα βιβλία και οι εφημερίδες;
Παίζουν άραγε ακόμη με χειροπιαστά παιχνίδια τα παιδιά; Μήπως τα παιχνίδια τους είναι πια σε κινητά, ταμπλέτες, υπολογιστές και είναι ασύμφορο για τους έμπορους να πουλάνε χειροπιαστά παιχνίδια; Θυμήθηκα ότι η Lego έχει ήδη εφαρμογή που χτίζεις στην οθόνη με τα τουβλάκια της και τα άλλα εξαρτήματα ό,τι θέλεις.
Αν έτσι έχουν τα πράγματα, αν τα χειροπιαστά παιχνίδια εξαφανίζονται από τα καταστήματα, ένας λόγος παραπάνω να υπάρχουν στις γιορτές των Περιφερειών, των Δήμων, των Σχολείων. Θα προσφέρουν μεγάλη ψυχαγωγική και παιδαγωγική υπηρεσία.
