Με μικροσεισμούς εδώ, με πολύνεκρο αεροπορικό δυστύχημα στην άλλη άκρη της Ευρασίας κλείνει η χρονιά – εντάξει, συμβαίνουν και πολλά καλά στον πλανήτη αλλά δεν γίνονται δημόσιο θέμα καίτοι είναι οι ημέρες γιορτινές και δικαιούμαστε δόσεις χαράς και καλοσύνης.
Δεν γίνονται ειδήσεις «τα καλά νέα» και σάς βομβαρδίζουμε συνεχώς με όλα τα κακά του κόσμου γιατί τέτοια θέλετε να μαθαίνετε οι αναγνώστες· όχι από σαδισμό αλλά για να προφυλαχθείτε: κατά μία εκδοχή, το ένστικτο της αυτοσυντήρησης υπηρετούν οι κακές ειδήσεις, να ξέρουμε τι κακά συμβαίνουν, αν είναι κοντά ή μακριά, αν πλησιάζουν σε μας, να λάβουμε τα μέτρα μας.
Το κακό είναι πως η Κορέα έγινε ξανά κοντινή, 70 χρόνια από τότε που είχε σταλεί ελληνικός στρατός εκεί και οι φαντάροι τραγουδούσαν ότι πήγαν «τους κίτρινους να βάψουμε στο αίμα για να μάθουν τι θα πει ελευθεριά – ελευθεριά», όπως μου έχουν διηγηθεί αλλά πάντως δεν το έχω δει πουθενά γραμμένο.
Έγινε κοντινή εξαιτίας της Ουκρανίας, των στρατιωτών που έστειλε ο Κιμ Ιλ Σουνγκ και ίσως τραγουδούν και αυτοί ότι έφθασαν στις στέπες «τους Ουκρανούς να βάψουμε στο αίμα για να μάθουν τι θα πει ελευθεριά-ελευθεριά», μια που είναι «νεοναζί» κατά την ρωσική προπαγάνδα οι Ουκρανοί ηγέτες.
Από τη μια, Βορειοκορεάτες στέλνονται στο σφαγείο των στεπών· από την άλλη, έχουμε πολιτικό χάος στη Νότιο Κορέας: έγινε απόπειρα πραξικοπήματος από τον ίδιο τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον οποίο καθαίρεσαν οι Νοτιοκορεάτες βουλευτές – λίγες ημέρες μετά καθαίρεσαν και τον αναπληρωτή πρόεδρο που ανέλαβε. Και να που στη συνέχεια γκρεμίζεται αεροπλάνο με 179 νεκρούς: πολλές ατυχίες μαζεμένες στην Κορεατική χερσόνησο, σε Βορά και Νότο.
Καμιά φορά, η αναζήτηση κακών ειδήσεων και οι κακές σκέψεις καταλήγουν επαγγελματική διαστροφή στους δημοσιογραφούντες, οι οποίοι έτσι ή αλλιώς συνήθως πιστεύουν –όπως και οι πολιτικοί–ότι πάντα κάτι άλλο κρύβεται πίσω από αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει. Και ψάχνουν να βρουν σχέσεις και αιτίες πίσω από τα φαινόμενα, τα οποία όμως στην πραγματικότητα δεν είναι παρά απλά συμβεβηκότα, τυχαία γεγονότα.
Άρα δεν είναι αναγκαίο να συνδέονται στον πραγματικό κόσμο όλα όσα συμβαίνουν στη Νότια Κορέα ούτε να συνδέονται με αυτά που συμβαίνουν στη Βόρεια Κορέα και στην Ουκρανία – και εδώ που έχουν φθάσει τα πράγματα, αυτή η εικασία είναι η καλύτερη είδηση που θα μπορούσε να μας προσφέρει η τελευταία ημέρα του κυριολεκτικώς και μεταφορικώς δίσεκτου 2024. Ας ελπίσουμε ότι το 2025 δεν θα την διαψεύσει.
