Για το τι είναι ευτυχία, έχουν γραφεί εκατοντάδες χιλιάδες μελέτες και έρευνες.
Τώρα, οι ψυχολόγοι έχουν εκπονήσει σχέδια για το μεγαλύτερο πείραμα ευτυχίας στον κόσμο για να ανακαλύψουν μια για πάντα τι πραγματικά δίνει στους ανθρώπους, συναισθηματική ώθηση, πόσο αποτελεσματικές είναι οι διάφορες στρατηγικές και αν τα οφέλη είναι τα ίδια σε όλο τον κόσμο.
«Στόχος μας είναι αυτό να είναι το μεγαλύτερο, πληρέστερο και πιο ποικιλόμορφο πείραμα για την ευτυχία που έχει διεξαχθεί ποτέ», δήλωσε η καθηγήτρια Ελίζαμπεθ Νταν, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας στο Βανκούβερ.
«Είναι σαν τους Εκδικητές: πολλοί από τους κορυφαίους ερευνητές της ευτυχίας από όλο τον κόσμο συγκεντρώθηκαν για να ενώσουν τις δυνάμεις τους».
Τους τελευταίους έξι μήνες, περισσότεροι από 1.000 επιστήμονες από περισσότερες από 70 χώρες υπέβαλαν προτάσεις για το έργο.
Τον Δεκέμβριο, μια ομάδα εμπειρογνωμόνων κατέληξε σε επτά κατηγορίες παρεμβάσεων, καθεμία από τις οποίες περιλαμβάνει τρεις ή τέσσερις διαφορετικές προσεγγίσεις, οι οποίες θα δοκιμαστούν στο πλαίσιο της μελέτης για την Παγκόσμια Ευτυχία.
Στόχος των ερευνητών είναι να στρατολογήσουν τουλάχιστον 30.000 άτομα παγκοσμίως για τη δοκιμή.
Οι εθελοντές θα κληθούν τυχαία να εκτελέσουν μια σύντομη, αιχμηρή παρέμβαση από τον κατάλογο, ή να ενταχθούν σε μια ομάδα ελέγχου για σύγκριση.
Κάθε παρέμβαση ευτυχίας έχει σχεδιαστεί να μην διαρκεί περισσότερο από 25 λεπτά και δεν απαιτεί ειδικό εξοπλισμό.
Οι στρατηγικές κυμαίνονται από τη σωματική άσκηση, που περιλαμβάνει γιόγκα, διαλειμματική προπόνηση υψηλής έντασης ή προπόνηση αντίστασης με το βάρος του σώματος, μέχρι τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις, όπου οι άνθρωποι μπορεί να καλέσουν ένα αγαπημένο τους πρόσωπο, να πιέσουν τον εαυτό τους να συμπεριφερθεί με πιο εξωστρεφείς τρόπους ή να συνομιλήσουν με ένα δημιούργημα τεχνητής νοημοσύνης.
«Όλες οι παρεμβάσεις μπορούν να γίνουν στο σπίτι, οι άνθρωποι δεν χρειάζονται κανέναν να τους παρακολουθεί ή να τους βοηθά», δήλωσε ο Δρ Barnabás Szászi, επιστήμονας Συμπεριφοράς και κύριος ερευνητής του έργου στο Πανεπιστήμιο Eötvös Loránd της Βουδαπέστης, σύμφωνα με τον Guardian.
«Αυτή ήταν μια πολύ συνειδητή απόφαση εκ μέρους μας».
Το έργο αποσκοπεί στην αντιμετώπιση των ελλείψεων που εγείρουν ερωτήματα σχετικά με την εγκυρότητα ορισμένων παλαιότερων ερευνών για την ευτυχία.
Μια ανησυχία είναι ότι οι περισσότερες έρευνες αφορούν «περίεργους» ανθρώπους – δυτικούς, μορφωμένους, βιομηχανοποιημένους, πλούσιους και δημοκρατικούς – που σημαίνει ότι το μεγαλύτερο μέρος των στοιχείων βασίζεται σε ανθρώπους από τη Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη και άλλες δυτικές περιοχές.
Αλλά αυτό που κάνει ένα άτομο στο Σικάγο ευτυχισμένο μπορεί να μην λειτουργεί στο Τσονγκτσίνγκ, τη Ναγκόγια ή τη Μομπάσα.
Η έλλειψη ποικιλομορφίας δεν είναι το μόνο πρόβλημα. Οι παρεμβάσεις για την ευτυχία παρέχονται με διαφορετικούς τρόπους σε διαφορετικούς πληθυσμούς σε διαφορετικά περιβάλλοντα, καθιστώντας τις άμεσες συγκρίσεις αδύνατες.
Ένα άλλο πρόβλημα προκύπτει όταν οι ερευνητές δεν προβαίνουν σε προκαταβολική καταγραφή των μελετών τους, μια κίνηση που απαιτεί να περιγράφουν εκ των προτέρων τα σχέδια και τις αναλύσεις τους.
Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ψευδείς ισχυρισμούς εάν οι επιστήμονες αναλύουν επανειλημμένα τα δεδομένα τους μέχρι να βρουν ένα στατιστικά σημαντικό αποτέλεσμα.
Η πρακτική αυτή, γνωστή ως p-hacking, παρομοιάζεται με το να σχεδιάζεις έναν στόχο γύρω από μια τρύπα σφαίρας και να ισχυρίζεσαι ότι πέτυχες τον στόχο.
Έχοντας κάνει την προεργασία, η Dunn και ο Szászi αναζητούν τώρα χρηματοδότες για να προχωρήσει το πείραμα. Αν όλα πάνε καλά, σκοπεύουν να δημοσιεύσουν μια καταχωρημένη έκθεση σε ένα μεγάλο περιοδικό για να καταγράψουν τις μεθόδους και τις αναλύσεις δεδομένων που θα χρησιμοποιήσουν. Τα ίδια τα πειράματα θα πρέπει να ξεκινήσουν αμέσως μετά.
«Τι θα έχουμε στο τέλος;» εξηγεί η Dunn. «Θα έχουμε το μεγαλύτερο και πιο ποικιλόμορφο σύνολο δεδομένων που έχει συλλεχθεί ποτέ σχετικά με τις στρατηγικές που προάγουν την ευτυχία. Πόσο αποτελεσματικές είναι αυτές οι στρατηγικές; Λειτουργούν παντού; Μήπως κάποιες λειτουργούν εξαιρετικά καλά για μια μικρή ομάδα ανθρώπων και δεν κάνουν σχεδόν τίποτα για πολλούς άλλους;
«Αν βρούμε πράγματα που είναι καθολικά αποτελεσματικά, ή που είναι τουλάχιστον αποτελεσματικά σε ορισμένα μέρη και προσδιορίσουμε τι είδους μέρη είναι αυτά, ή τι είδους άνθρωποι επωφελούνται, θα είναι ένα τεράστιο άλμα προς τα εμπρός για την επιστήμη της ευτυχίας».
