محمدرضا پهلوی از ۱۳۲۰ تا ۱۳۵۷ که شاه ایران بود، هشت رئیسجمهور دموکرات و جمهوریخواه را به چشم دید. او زمانی جایگزین پدرش شد که فرانکلین دی. روزولت در کاخ سفید بود؛ و زمانی برای همیشه از ایران رفت که کارتر این جایگاه را در اختیار داشت. نام کارتر و شاه به دو دلیل به یک دیگر گره خورده است. هواداران جریان پهلوی در طول پنج دهه گذشته مدعی بودند که کارتر عامل سقوط شاه بود. طرفداران این تئوری، سفر ژنرال هایزر به ایران قبل از خروج شاه، فشارهای کارتر به پهلوی دوم برای رعایت حقوق بشر و تماس با مخالفین را از جمله اتهامات کارتر میدانند. افزون بر تمام این اتهامات، کارتر به عنوان رئیسجمهور آمریکا، اجازه ورود محمدرضا پهلوی به این کشور را صادر نکرد.