«Η χρονιά κλείνει με σχεδόν διπλάσιες καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία σε σχέση με πέρσι» ανέφερε η εκπρόσωπος της ΕΛ.ΑΣ., Κωνσταντίνα Δημογλίδου, στην ΕΡΤ.
Η ίδια δήλωσε ακόμα ότι «στην αστυνομία βλέπουμε με θετικό πρόσημο αυτό το νούμερο, επειδή ακριβώς οι γυναίκες αυτές αναφέρουν ότι κακοποιήθηκαν και στο παρελθόν, όμως τώρα βρίσκουν τη δύναμη να φτάσουν στην αστυνομία και βρίσκουν τη δύναμη, επειδή ακριβώς υπάρχουν πολλά εργαλεία που μπορούν να τους βοηθήσουν».
Ως παράδειγμα των διαθέσιμων πια εργαλείων η κ. Δημογλίδου έκανε λόγιο για το Panic Button και ανέφερε ως παράδειγμα ένα παιδί στην επαρχία που χρησιμοποίησε την εφαρμογή για περιστατικό ενδοοικογενειακής βίας, όχι εις βάρος του αλλά μεταξύ ανηλίκων.
«Είναι κάτι πολύ σημαντικό γιατί η αστυνομία έφτασε στο σημείο και συνέλαβε τον δράστη», τόνισε η εκπρόσωπος της ΕΛ.ΑΣ.
Στον απολογισμό για την ενδοοικογενειακή βία το 2024 δεν μπορούν να μην αναφερθούν τα περιστατικά γυναικοκτονιών που τα θύματα είχαν καταγγείλει στις αρχές ότι δέχονται απειλές ή και κακοποίηση.
Η 43χρονη Δώρα από το Αγρίνιο είχε καταθέσει σε βάρος του πρώην συντρόφου της μήνυση για ενδοοικογενειακή βία και ανέμενε σε λίγες ημέρες το δικαστήριο πριν δολοφονηθεί από τον ίδιο στη μέση του δρόμου.
Καταγγελίες για ενδοοικογενειακή βία είχε εις βάρος του και ο γυναικοκτόνος της Γεωργίας Μουράτη, ενώ εκκρεμούσαν σε βάρος του τέσσερις καταδικαστικές αποφάσεις για σχετικά αδικήματα.
Η Ενκελείντα είχε καταγγείλει τον πρώην της επανειλημμένα για κακοποίηση τόσο της ίδιας όσο και των παιδιών τους. Τον Μάιο του 2024 τη σκότωσε.
Η γυναικοκτονία της Κυριακής Γρίβα στα σκαλιά του αστυνομικού τμήματος των Αγίων Αναργύρων από τον πρώην σύντροφό της τον οποίο μόλις είχε καταγγείλει στους αστυνομικούς προκάλεσε οργή και αγανάκτηση. Τα δεδομένα που έβγαιναν στο φως ώρα με την ώρα ήταν αποκαλυπτικά για τη στάση των αρχών. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τη φράση «το περιπολικό δεν είναι ταξί».
Δραματική είναι και η κατάσταση όσον αφορά το πλαίσιο προστασίας για να μπορέσει μία γυναίκα να φύγει από ένα κακοποιητικό περιβάλλον.
Πού μπορεί να πάει μία γυναίκα όταν καταγγείλει τον κακοποιητικό σύντροφό της; Ιδίως όταν δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να στηρίξει την ίδια και τα παιδιά της.
Σχετικό ρεπορτάζ είχε παρουσιάσει το MEGA τον Νοέμβριο. Ενδεικτικό της απουσίας δομών είναι ότι στην Ελλάδα υπάρχουν μόλις δύο ξενώνες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και επιπλέον 18 ξενώνες σε Δήμους ανά την Ελλάδα.
Σε κάθε ξενώνα υπάρχουν περίπου 20 κλίνες, δηλαδή 400 κλίνες συνολικά, αριθμός που υπολείπεται κατά πολύ των περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας.
Σύμφωνα με τη σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη και την καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας, την οποία η χώρα μας είχε υπογράψει, πρέπει να υπάρχει μία κλίνη ανά 10.000 κατοίκους.
Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα θα έπρεπε να έχει τουλάχιστον 1.000 κλίνες – και όχι 400- με βάση το τι προβλέπει η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, και φυσικά ακόμα παραπάνω αν ληφθεί υπόψιν ότι πλέον τα κρούσματα ενδοικογενειακής βίας αυξάνονται.
