Η Τουρκία είναι πιθανό να δημιουργήσει ζώνη ασφαλείας στα βορειοανατολικά της Συρίας για να ελέγξει τις εισβολές των δυνάμεων της κουρδικής αντιπολίτευσης και θα εμπλακεί στο να διαμορφώσει και να επηρεάσει τη μελλοντική κυβέρνηση της χώρας εκτιμά στη συνέντευξή του στα «ΝΕΑ Σαββατοκύριακο» ο Ντέιβιντ Ντεπτούλα, απόστρατος στρατηγός της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ, γνωστός για το ότι προώθησε σημαντικές αλλαγές στη διεξαγωγή του εναέριου πολέμου, ενώ ήταν διοικητής της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από το βόρειο Ιράκ.
Ο Ντέιβιντ Ντεπτούλα, κοσμήτορας του Ινστιτούτου Μίτσελ για Μελέτες Αεροδιαστημικής Ισχύος σήμερα, επισημαίνει ότι, παρότι το θεωρεί απίθανο, η Ρωσία μπορεί να αναζητήσει μια συμφωνία με το νέο κατεστημένο εξουσίας στη Συρία προκειμένου να διατηρήσει τις βάσεις της. Θεωρεί δε το Ιράν τον μεγάλο χαμένο των εξελίξεων.
Θα υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα μέχρι να δημιουργηθεί η νέα δομή διακυβέρνησης στη Συρία. Στο εσωτερικό της Συρίας, και για τα έθνη της περιοχής, πρέπει τώρα να καθορίσουν ποιον ρόλο θα διαδραματίσουν στην υποστήριξη, τη διαμόρφωση ή την αντιμετώπιση μιας κυβέρνησης υπό την ηγεσία του HTS. Ενας άλλος βασικός τομέας προς παρακολούθηση είναι οποιαδήποτε προσέγγιση του HTS προς τη διεθνή κοινότητα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Μέχρι στιγμής το HTS δεν έχει διώξει τον χριστιανικό πληθυσμό στις περιοχές που ελέγχουν, αλλά αυτό δεν αποκλείει ένα αυστηρό ισλαμικό κράτος να αντιστρέψει αυτή τη στάση. Το HTS δεν έχει δηλώσει κανέναν εξωτερικό στόχο πέρα από την ανατροπή του καθεστώτος Ασαντ.
Ο μεγάλος χαμένος είναι το Ιράν, το οποίο έχει πληγεί από έναν συνδυασμό στρατηγικών χτυπημάτων από το Ισραήλ, απώλειας της ηγεσίας στη Χαμάς και τη Χεζμπολάχ και μια ολοένα και πιο δεινή οικονομική κατάσταση που θα επιδεινωθεί καθώς ο νεοεκλεγείς πρόεδρος Τραμπ αναλαμβάνει τα καθήκοντά του τον Ιανουάριο. Η σημαντική μείωση των δυνατοτήτων της Χεζμπολάχ και της Χαμάς, καθώς και η κατάρρευση του καθεστώτος Ασαντ είναι πολύ θετικές ενέργειες που μειώνουν την ικανότητα αυτών των οργανώσεων να εκτελούν τρομοκρατικά χτυπήματα και όλα συμβάλλουν στη μείωση της επιρροής του Ιράν ως εγκέφαλου του περιφερειακού τρόμου. Η Τουρκία είναι πιθανό να δημιουργήσει μια ζώνη ασφαλείας στα βορειοανατολικά για να ελέγξει τις εισβολές των δυνάμεων της κουρδικής αντιπολίτευσης και θα εμπλακεί στο να διαμορφώσει και να επηρεάσει τη μελλοντική κυβέρνηση της Συρίας.
Η Ρωσία είναι ξεκάθαρος χαμένος στην ανατροπή του καθεστώτος Ασαντ. Αυτό είναι μια σαφής απόδειξη της αδυναμίας ή της επιλογής τους να μη δράσουν στην περιοχή καθώς η επιθετικότητά τους στην Ουκρανία απορροφά σε σημαντικό ποσοστό πόρους και ανθρώπινο δυναμικό. Η Ρωσία, ωστόσο, είναι ένας οπορτουνιστής που δεν παρεμποδίζεται από τον ίδιο θρησκευτικό ζήλο που κάνει το Ιράν (κυριαρχείται από Σιίτες) τόσο παρία έναντι του HTS (Σουνίτες). Η Ρωσία χρειάζεται τις βάσεις της στη Συρία για να έχει τη δυνατότητα στρατηγικής προσέγγισης. Αν και εξακολουθεί να είναι πολύ αβέβαιο, και πολύ απίθανο, οι Ρώσοι μπορεί να αναζητήσουν μια συμφωνία με το νέο κατεστημένο εξουσίας για να τις διατηρήσουν. Η συμμαχία τους με τον Ασαντ γεννήθηκε για λόγους ευκολίας και όχι από ιδεολογία.
Οι πρόσφατες ενέργειες της πολεμικής αεροπορίας των ΗΠΑ με στόχο πάνω από 75 αεροπορικές επιθέσεις κατά γνωστών στρατοπέδων και στελεχών του ISIS στην κεντρική Συρία, και της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας που πραγματοποιεί περισσότερες από 300 αεροπορικές επιθέσεις για να μειώσει σημαντικά τα αποθέματα στρατηγικών όπλων της Συρίας, θα διασφαλίσουν ότι η κατάσταση δεν εξελίσσεται σε μεγαλύτερη σύγκρουση. Από τη σκοπιά της Ουάσιγκτον, ο σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Τζέικ Σάλιβαν δήλωσε ότι οι ΗΠΑ δεν θα αναλάβουν καμία ενέργεια για να εμπλακούν στις εσωτερικές υποθέσεις της Συρίας, αλλά προειδοποίησε ότι η επέκταση του ISIS στη Συρία θα αποτελούσε λόγο για να δράσουν οι ΗΠΑ. Υπάρχουν ακόμη περίπου 900 μέλη των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων στη βορειοανατολική Συρία που συνεργάζονται με τη Συριακή Δημοκρατική Δύναμη για την αντιμετώπιση της απειλής του ISIS.
Η Ρωσία απέτυχε να υποστηρίξει τη Συρία, έναν βασικό σύμμαχο, κάτι που μπορεί να είναι ενδεικτικό των πιέσεων που έχει λόγω της επιθετικότητάς της στην Ουκρανία πέρα από αυτό που είναι εμφανές στα μέσα ενημέρωσης. Το ίδιο μπορεί να συμβαίνει και με το Ιράν. Η απομάκρυνση των ρωσικών βάσεων από την Ανατολική Μεσόγειο, το ότι το Ιράν χάνει την επιρροή του στη Συρία, μαζί με τη σημαντική μείωση των δυνατοτήτων της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, όλα είναι πολύ θετικά γεγονότα που μπορεί να προαναγγέλλουν ευκαιρίες για ειρήνη και σταθερότητα στην περιοχή εάν αντιμετωπιστούν σωστά μέσω της διπλωματίας και της κατάλληλης στρατιωτικής εμπλοκής.
