Η παράγραφος που ακολουθεί περιλαμβάνεται σε ανακοίνωση του προέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας που εκδόθηκε στις 11 Δεκεμβρίου και αφορούσε την αντισυνταγματικότητα των διατάξεων του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού (ΝΟΚ) που έδιναν τη δυνατότητα αύξησης του ύψους των κτιρίων με προϋποθέσεις. «Το δικαστήριο, σταθμίζοντας αφενός τις αρχές της ασφάλειας δικαίου, της προβλεψιμότητας και της προστατευόμενης εμπιστοσύνης των διοικουμένων και αφετέρου το δημόσιο συμφέρον, έκρινε ότι τα αποτελέσματα της αντισυνταγματικότητας πρέπει να μην καταλάβουν τις οικοδομικές άδειες των οποίων η υλοποίηση (οικοδομικές εργασίες) έχει αποδεδειγμένα αρχίσει πριν από την παρούσα ανακοίνωση».
Η παράγραφος που ακολουθεί περιλαμβάνεται σε τροπολογία/προσθήκη στο σχέδιο νόμου του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών που κατέθεσε το υπουργείο Περιβάλλοντος πέντε μέρες αργότερα, για την ακρίβεια αργά προχθές το βράδυ. «Οι οικοδομικές άδειες που έχουν εκδοθεί κατ’ εφαρμογή των κινήτρων της περ. α) της παρ. 1 δεν ανακαλούνται από τη Διοίκηση έως τη δημοσίευση της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας της παρ.1 του παρόντος. Ανακλήσεις οικοδομικών αδειών από τη Διοίκηση, λόγω της χρήσης των ανωτέρω κινήτρων, που έλαβαν χώρα από την 11η Δεκεμβρίου 2024 έως τη δημοσίευση του παρόντος, ανακαλούνται αυτοδικαίως».
Ας βάλουμε τώρα αυτές τις παραγράφους δίπλα – δίπλα. Δεν χρειάζεται να έχει κανείς εντρυφήσει στη νομικοπολιτική γλώσσα, ούτε να έχει παίξει εντατικά στα νιάτα του το παιχνίδι «Βρείτε τις διαφορές», για να αντιληφθεί ότι το υπουργείο Περιβάλλοντος ακυρώνει το Συμβούλιο της Επικρατείας. Ενώ το ΣτΕ αναφέρει ότι για να ισχύουν οι οικοδομικές άδειες που έχουν εκδοθεί με το «μπόνους του ύψους» πρέπει οι οικοδομικές εργασίες να έχουν «αποδεδειγμένα» αρχίσει πριν από τις 11 Δεκεμβρίου, το υπουργείο ορίζει ότι μέχρι τη δημοσίευση της απόφασης (που αναμένεται τον ερχόμενο μήνα) ισχύουν κανονικά όλες οι άδειες και όσες ανακλήθηκαν πρέπει να ξε-ανακληθούν. Με άλλα λόγια, όποιος ρίξει λίγο χώμα στην οικοδομή τις επόμενες εβδομάδες είναι καλυμμένος.
Το ζήτημα εδώ δεν είναι κατά πόσον η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου είναι σωστή. Το Τεχνικό Επιμελητήριο, για παράδειγμα, θεωρεί ότι «τα κίνητρα του ΝΟΚ είναι απαραίτητα για να βελτιωθεί η ζωή και να προστατευθεί η περιουσία των πολιτών, με παράλληλη προστασία του περιβάλλοντος και αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής κρίσης». Αλλος μπορεί να έχει διαφορετική άποψη. Το πραγματικό ζήτημα είναι η ευκολία με την οποία ένα υπουργείο «διορθώνει» μια δικαστική απόφαση, πατώντας στο γεγονός ότι δεν έχει καθαρογραφεί, ότι αποτελεί ένα «δελτίο Τύπου», όπως λέει το ΤΕΕ. Νομικά, μπορεί ο κ. Σκυλακάκης να είναι καλυμμένος. Ουσιαστικά, όμως, εμφανίζεται να παροτρύνει τους πολίτες να βιαστούν να πραγματοποιήσουν ενέργειες πριν κηρυχθούν επισήμως παράνομες.
Και αυτό μάλλον αποτελεί ελληνική πατέντα. Μαζί με τις ξε-ανακλήσεις, φυσικά.
