Ημουν κι εγώ εκεί. Το βράδυ της Δευτέρας, στην εκδήλωση της Εθνικής Πινακοθήκης, προς τιμήν του Ευάγγελου Βενιζέλου, κατά την οποία παρουσιάστηκε ο ανταποδοτικός τόμος με τις 57 μελέτες για το έργο του, από μαθητές του στο Πανεπιστήμιο, αλλά και προσωπικότητες της πολιτικής επιστήμης. Τον τίμησε σχεδόν το σύνολο της δημόσιας ζωής, από την πολιτική, την Εκκλησία, την ακαδημαϊκή κοινότητα έως τον πολιτισμό, τις τέχνες, τα μέσα ενημέρωσης. Και προσωπικά το χάρηκα για τον ίδιο, γιατί ήταν τέτοια η εκπροσώπηση, η οποία αποτελούσε και την απόλυτη επιβεβαίωση του πολιτικού και επιστημονικού μεγέθους που εκπροσωπεί, ώστε κατακλύστηκε το αμφιθέατρο της Πινακοθήκης αλλά και οι χώροι έξω από αυτό.
Σημασία έχει ότι το χάρηκε ιδιαίτερα και ο ίδιος, ο οποίος με το χιούμορ που τον διακρίνει σχολίασε ότι συνήθως αυτές οι εκδηλώσεις έχουν χαρακτήρα… μνημόσυνου!
Μακριά όμως από αυτόν κάτι τέτοιο – ο Ευάγγελος Βενιζέλος παραμένει ένας από τους σημαντικότερους πολιτικούς που είχε η χώρα τις τελευταίες δεκαετίες. Και σήμερα, περισσότερο από ποτέ, το κενό που άφησε το 2019 στον κοινοβουλευτικό βίο της χώρας, πραγματικά είναι τεράστιο. Λείπει, καθ’ ολοκληρίαν, που λένε…
Η συζήτηση επί του προϋπολογισμού του 2025, η τελευταία μεγάλη πολιτική μάχη στη Βουλή για φέτος, ολοκληρώθηκε την περασμένη Κυριακή, αλλά τα απόνερά της εξακολουθούν να απασχολούν. Ας πούμε, ένα από αυτά, ήταν η μεγάλη κόντρα που ξέσπασε ανάμεσα στον προερχόμενο από το ΚΚΕ αντιπρόεδρο της Βουλής κ. Λαμπρούλη με την πρόεδρο Ζωή (Κωνσταντοπούλου), όταν κάποια στιγμή προσπάθησε να περιορίσει την ακατάσχετη λογοδιάρροιά της. Αντηλλάγησαν βαρύτατες εκφράσεις, παρενέβη και το ΚΚΕ υπέρ του αντιπροέδρου του προερχόμενου από το κόμμα, ακολούθησαν όμως κι άλλα «επεισόδια» στα οποία πρωταγωνίστησε ο ακτιβισμός της προέδρου Ζωής, και που θέμα είχαν το δεν με αφήνετε να μιλήσω, με φιμώνετε και κάτι τέτοια επικολυρικά.
Αυτό το τελευταίο επειδή μου έκανε εντύπωση, διότι είχα μια διαφορετική εικόνα, παρακολουθώντας σποραδικά την 5ήμερη συζήτηση. Ολο πάνω σε παρεμβάσεις της προέδρου Ζωής, έπεφτα. Το θεωρούσα τυχαίο, αλλά αποδείχθηκε ότι δεν ήταν και τόσο. Πήρα την πρωτοβουλία να απευθυνθώ στην αρμόδια υπηρεσία της Βουλής, και παρακάλεσα να μου αναφέρουν ποιος μίλησε περισσότερο από κάθε άλλον στη Βουλή, κατά τη συζήτηση επί του προϋπολογισμού. Η απάντηση, με… ξέρανε!
Η πρόεδρος Ζωή, λοιπόν, με το δικαίωμα που της δίνει ο Κανονισμός της Βουλής, να παρεμβαίνει ως αρχηγός κόμματος και πρώην πρόεδρος της Βουλής, όποτε κρίνει σκόπιμο, το αξιοποίησε στο έπακρο. Κέρδισε καθαρά την πρώτη θέση!
Συγκεκριμένα πραγματοποίησε 12 ομιλίες και 11 παρεμβάσεις, τουτέστιν έλαβε εν συνόλω τον λόγο 23 φορές, κι αυτό μεταφράστηκε σε συνολικό χρόνο ομιλίας 2 ώρες, 14 λεπτά και 37 δευτερόλεπτα!!
Ποιος ήταν ο επόμενος με τις περισσότερες ομιλίες; Ο υπουργός Οικονομικών Κωστής Χατζηδάκης, που είχε και την ευθύνη της υποστήριξης του προϋπολογισμού, τον οποίο ο ίδιος είχε καταρτίσει. Ο Χατζηδάκης λοιπόν πραγματοποίησε μόλις 4 ομιλίες και 3 παρεμβάσεις, με συνολικό χρόνο ομιλίας 1 ώρα, 27 λεπτά και 17 δευτερόλεπτα. Τρίτος στη σχετική κατάταξη ανεδείχθη ο Αλέξης Χαρίτσης, με 4 ομιλίες και 3 παρεμβάσεις, και συνολικό χρόνο ομιλίας 1 ώρα, 13 λεπτά και 15 δευτερόλεπτα.
Ουκ εν τω πολλώ το ευ, θα παρατηρήσω, για τον συμπαθή Χαρίτση. Η πρόεδρος Ζωή είναι από μόνη της μια κατηγορία, οπότε δεν χρειάζεται να παρατηρήσω τίποτε…
Στα Γιάννενα σήμερα, η πόλη φοράει τα καλά της, όχι για τα Χριστούγεννα, αλλά για την υπογραφή της σύμβασης ενός πολύ σημαντικού για ολόκληρη την περιοχή, έργου. Πρόκειται για την εθνική οδό Ιωαννίνων – Κακαβιάς, η οποία θα αποτελέσει τη συνέχεια της Ιονίας Οδού, που σήμερα είναι τυφλή. Καταλήγει στην Εγνατία Οδό, λίγο έξω από τα Ιωάννινα, και εν συνεχεία, για να φτάσει κανείς στα ελληνοαλβανικά σύνορα, πρέπει να ακολουθήσει έναν δρόμο-γολγοθά, επικίνδυνο σε αρκετά σημεία του, ο οποίος είναι τόσο επιβαρυμένος, που κάνει την περιοχή να ασφυκτιά από το κυκλοφοριακό.
Αυτά όμως όλα τελειώνουν με τον καινούργιο δρόμο, ο οποίος πρέπει να πω ότι είναι και το πρώτο σοβαρό οδικό έργο που πραγματοποιεί στην Ηπειρο η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Παρότι ο ίδιος αγαπάει την περιοχή, και συχνά ξεκλέβει λίγο χρόνο για να τον περάσει στα Ζαγοροχώρια, έργο όπως το συγκεκριμένο δεν είχε πραγματοποιηθεί όχι μόνο στα Γιάννενα, αλλά και ευρύτερα σε ολόκληρη την Ηπειρο. Μεγάλη παράλειψη, θα σημειώσω.
Περασμένα ξεχασμένα όμως, και κάλλιο αργά παρά ποτέ, θα προσθέσω. Διότι έχω να μεταφέρω έκκληση προς Κυριάκο, των κατοίκων μιας μοναδικής ομορφιάς περιοχής του νομού. Αντε με το καλό, μου λένε οι (συμ)πατριώτες μου, να ξεκινήσει η κυβέρνηση και τη μελέτη ενός ακόμη, σπουδαίου έργου, που θα αναδείξει τα Τζουμέρκα. Τα πανέμορφα χωριά της περιοχής αυτής, παραμένουν ουσιαστικά απομονωμένα, διότι η πρόσβαση είναι εξαιρετικά δύσκολη, εξαιτίας ενός οδικού δικτύου το οποίο αποτελεί ντροπή για τη χώρα, στον 21ο αιώνα. Το πάγιο αίτημα των κατοίκων λοιπόν, για να βγουν από την απομόνωση, είναι η οδική σύνδεση των Τζουμέρκων με την Εγνατία Οδό.
Ο έχων ώτα ακούειν ακουέτω.
Να μου επιτραπεί παρακαλώ να δώσω μία έμφαση στη σημερινή εκδήλωση. Αλλωστε όπως προαναφέρω, η κυβέρνηση δεν έχει κατασκευάσει κανένα έργο στην περιοχή των Ιωαννίνων, έξι χρόνια που βρίσκεται στην εξουσία. Η υπογραφή λοιπόν της σχετικής σύμβασης θα πραγματοποιηθεί σήμερα στο ιστορικό Καλπάκι, και τον Πρωθυπουργό θα συνοδεύει μια ομάδα υπουργών, σχετικών με τα δημόσια έργα και την ανάπτυξη. Πρόκειται για τους των Υποδομών Χρήστο Σταϊκούρα και Νίκο Ταχιάο, τον Ανάπτυξης και τα συναφή Τάκη Θεοδωρικάκο, την Κοινωνικής Συνοχής, Οικογένειας και τα ρέστα Σοφία Ζαχαράκη και τον αναπληρωτή Εθνικής Οικονομίας Νίκο Παπαθανάση. Το κλιμάκιο συντονίζεται, λέει, από τον υφυπουργό παρά τω Πρωθυπουργώ Θανάση Κοντογεώργη.
Αυτοί όλοι ήταν από χθες στα Γιάννενα, για να προετοιμάσουν την πρωθυπουργική άφιξη. Μετά την ολιγόωρη παραμονή του στα μέρη μας, ο πρόεδρος Κυριάκος θα αναχωρήσει για τις Βρυξέλλες, όπου έχει μια ακόμη σύνοδο κορυφής. Μόνος του θα πάει, τους υπουργούς θα τους αφήσει σ’ εμάς. Γενικώς μιλάω, όχι στα Γιάννενα.
Πέρασε μάλλον χαμηλά από τα μέσα ενημέρωσης που έχουν ως πρώτη προτεραιότητα να εμφανίζουν τον κυρίαρχο ρόλο της κυβέρνησης παντού, όμως αξίζει τον κόπο να αναφερθεί ότι η τροπολογία με την οποία η κυβέρνηση όχι μόνο σταματάει την κρατική χρηματοδότηση του νεοναζιστικού μορφώματος «Σπαρτιάτες», αλλά απαιτεί από αυτούς να επιστρέψουν και τα χρήματα που έχουν λάβει έως τώρα, αποπνέει… άρωμα ΠΑΣΟΚ!
Εναν χρόνο τώρα, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης παλεύει να σταματήσει η κρατική επιχορήγηση, αλλά φευ, η κυβέρνηση σφύριζε αδιάφορα. Δύο σχετικές τροπολογίες είχε καταθέσει διά του Παναγιώτη Δουδωνή, ο οποίος με τη νομική και συνταγματική γνώση που κατέχει, είχε τεκμηριώσει με τρόπο που δεν επιδεχόταν καμία αμφισβήτηση, ότι κακώς χρηματοδοτούνται από το κράτος οι «Σπαρτιάτες», αλλά η κυβέρνηση τις απέρριπτε χωρίς δεύτερη συζήτηση.
Τώρα, «ήρθαν στα λόγια του», καταθέτουν δική τους τροπολογία, και διακόπτουν την κρατική επιχορήγηση. Στο μεταξύ όμως οι άλλοι μπορεί να έχουν πάρει και 1 εκατομμύριο επιχορήγηση. Τι θα γίνει με αυτά τα χρήματα; Πώς θα επιστρέψουν πίσω; Και πόσα εξακολουθούν να υπάρχουν; Μόνο ο Κασιδιάρης γνωρίζει…
