Αυτές είναι οι άγνωστες ιστορίες πίσω από τα γνωστότερα τραγούδια των Χριστουγέννων.
«Μόλις έγραψα το καλύτερο τραγούδι που έχω συνθέσει ποτέ. Μάλλον, το καλύτερο τραγούδι που γράφτηκε ποτέ!», αυτό αναφώνησε ο Irving Berlin μόλις άφησε το μολύβι του και πήρε τα χέρια του από τα πλήκτρα του πιάνου κάπου στο μακρινό 1941. Ήταν μόλις 18 ημέρες μετά την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ και ήταν φυσικά το White Christmas. Τόσο οι στίχοι όσο και μελωδία παρέπεμπαν στη νοσταλγία που έχουν οι άνθρωποι για τα Χριστούγεννα καθώς βρίσκονται μακριά από το σπίτι τους γιατί πολεμούσαν. Για πρώτη φορά τραγούδησε στη ραδιοφωνική του εκπομπή ο Bing Crosby τα Χριστούγεννα του 1941 και το ηχογράφησε ένα χρόνο μετά.
Τα Χριστούγεννα του 1942 οι Ένοπλες Δυνάμεις έπαιζαν το White Christmas στους στρατιώτες, θυμίζοντας τους τα σπίτια και τις οικογένειές τους. Κάποτε ο Berlin πήγε κοντά στους στρατιώτες με σκοπό να παρουσιάσει το τραγούδι του όμως ντρεπόταν να το παίξει ξέροντας ότι θα τους μελαγχολούσε η νοσταλγία για την πατρίδα και την οικογένειά τους. Όμως εκείνοι τον παρακάλεσαν να το ακούσουν. Είχε δίκιο ο δημιουργός του! Ήταν το single με τις περισσότερες πωλήσεις σε οποιαδήποτε μουσική κατηγορία από την κυκλοφορία του μέχρι το 1998, όταν τη θέση κατέλαβε η νεότερη εκδοχή του «Candle in the Wind» από τον Elton John για το θάνατο της Πριγκίπισσας Νταϊάνα.
Στη δραματική ιστορία αυτού το τραγουδιού προστίθεται και η προσωπική ιστορία του συνθέτη, που ως Εβραίος δεν γιόρτασε ποτέ τα Χριστούγεννα ωστόσο η δική… χριστουγεννιάτικη εθιμοτυπία περιλάμβανε την επίσκεψη στον τάφο του παιδιού του που είχε χάσει σε ηλικία 3 μόλις ετών.
Κανείς δεν φανταζόταν, και κυρίως οι τραγουδοποιοί John Frederick Coots και Haven Gillespie ότι το «Santa Claus is coming to town» που έγραψαν το 1932 στο πίσω μέρος ενός φακέλου σε ένα βαγόνι τρένου καθώς πήγαιναν ταξίδι, θα ταξίδευε στο χρόνο και από το 1934 όταν πρωτακούστηκε σε μία ραδιοφωνική εκπομπή, θα έφτανε στο σήμερα. Στην αρχή δεν είχε τύχει καλής υποδοχής από τους ανθρώπους της μουσικής γιατί οι στίχοι του «Σε βλέπει όταν κοιμάσαι, σε βλέπει όταν ξυπνάς, γνωρίζει αν ήσουν καλός ή κακός…», που έγιναν σημείο αναφοράς του τραγουδιού φαίνονταν κάπως παιδικοί και καθόλου εμπορικοί.
Ο Coots ήταν συνεργάτης του Eddie Cantor στη ραδιοφωνική του εκπομπή και προσπαθούσε να τον πείσει να το τραγουδήσει. Πείστηκε από τη σύζυγό του Άιντα: «Κάνε μία προσπάθεια. Δε θα πονέσει», ήταν το πειστικό επιχείρημά της. Η επιτυχία ήταν τόσο άμεση που πούλησε 100.000 αντίγραφα παρτιτούρας την επόμενη κιόλας μέρα και περισσότερα από 400.000 μέχρι εκείνα τα πρώτα Χριστούγεννα που κυκλοφόρησε.
Είναι ξεκάθαρα το πιο παλιό χριστουγεννιάτικο τραγούδι που έχει γραφτεί ποτέ. Οι στίχοι γράφτηκαν στο Μέντφορντ της Μασαχουσέτης το 1850 από τον Τζέιμς Πίερποντ. Η αρχική του έμπνευση και πρόθεση ήταν ως ένα χειμωνιάτικο τραγούδι και όχι χριστουγεννιάτικο με αρχικό τίτλο «One horse open sleigh». Για την ακρίβεια, ο Πίερποντ εμπνεύστηκε τους στίχους του τραγουδιού από τις ανοιχτές ιπποδρομίες στο Σάλεμ και τους δρόμους μεταξύ των πλατειών Μέντφορντ και Μάλντεν.
Όσο για τη μουσική, τη σύνθεση ανέλαβε ο Όλιβερ Ντίτσον το 1857 σε ένα οικοτροφείο, το οποίο διέθετε το μοναδικό πιάνο στην πόλη. Όταν πρωτοκυκλοφόρησε το τραγούδι με τον τίτλο Jingle Bells αλλά και για πολλά χρόνια μετά, δεν έκανε καμία εντύπωση. Όμως είναι ένα αγαπημένο τραγούδι που έμεινε αναλλοίωτο 166 ολόκληρα χρόνια. Και να φανταστείτε ότι τα δικαιώματα για το τραγούδι πουλήθηκαν για 25 cents!
Η ιστορία πίσω από την «Άγια Νύχτα» -όπως ξέρουμε εμείς το τραγούδι στα ελληνικά- μας πάει στο Όμπερντορφ της Αυστρίας, ένα τιρολέζικο χωριό κοντά στο Σάλτσμπουργκ και στον πατέρα Γιόζεφ Μορ ο οποίος, επειδή το εκκλησιαστικό όργανο στη εκκλησία του είχε σπάσει, ζήτησε από τον φίλο του, Φραντς Γκρούμπερ να συνθέσει μία μελωδία, χωρίς μουσικό όργανο, με στίχους που είχε ήδη γράψει ο ίδιος, γιατί δεν μπορούσε να φανταστεί να λείπει η μουσική στην λειτουργία της παραμονής των Χριστουγέννων. Μια άλλη εκδοχή της ιστορίας μας πάει συγκεκριμένα στο 1816 όταν ο καθολικός ιερέας είχε μεταβεί σε προσκύνημα στην εκκλησία του Mariapfarr, της Αυστρίας και έγραψε το ποίημα «Stille Nacht! Heilige Nacht! (Ήσυχη νύχτα, Άγια Νύχτα).
Δύο χρόνια αργότερα, στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου όπου λειτουργούσε ο πατέρας Γιόζεφ Μορ, ζήτησε από τον Γκρούμπερ να τον βοηθήσει να γράψει τη μουσική. Την παραμονή των Χριστουγέννων του 1818 οι δυο τους παρουσίασαν το τραγούδι συνοδεία χορωδίας. Η «Άγια Νύχτα» μεταφράστηκε 40 χρόνια μετά τη δημιουργία της, στα αγγλικά από τον επίσκοπο Τζον Φρίμαν Γιανγκ και συνολικά σε 142 γλώσσες.
Το κλασικό, πια, χαμηλών τόνων τραγούδι γράφτηκε για την ταινία του 1944, «Meet Me in St. Louis». Όταν οι δημιουργοί του Hugh Martin και Ralph Blaine το έγραψαν η Τζούντι Γκάρλαντ αρνήθηκε αρχικά να το τραγουδήσει με το σκεπτικό ότι ήταν τόσο λυπητερό που θα έκανε τη συμπρωταγωνίστρια της, Margaret O’Brien, να κλαίει. Μετά από διαπραγματεύσεις το τραγούδι έγινε γνωστό με τον τρόπο που ακούστηκε στην ταινία.
Καλοκαίρι του 1939 και ο εμπορικός κολοσσός Montgomery Ward ξεκίνησε από νωρίς να ψάχνει ιδέες για το χριστουγεννιάτικο βιβλίο που θα έκαναν δώρο στα παιδιά για τις γιορτές. Η ανάθεση για τη συγγραφή δόθηκε στο κειμενογράφο της εταιρείας Ρόμπερτ Μέι προτείνοντάς του να εμπνευστεί μια χριστουγεννιάτικη ιστορία για ένα ζώο. Ο Μέι εκείνη την περίοδο περνούσε δύσκολα καθώς η σύζυγός του είχε διαγνωστεί με καρκίνο και η οικογένεια του αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα εξαιτίας του μεγάλου κόστους των φαρμάκων. Ένα μήνα μετά την ίδια χρονιά, η γυναίκα του πεθαίνει αφήνοντας τον Μέι να μεγαλώσει μόνος την τετράχρονη κόρη τους, Μπάρμπαρα.
Αν και ο διευθυντής του τού πρότεινε να αναθέσει την συγγραφή της ιστορίας σε κάποιον συνάδελφό του, ο ίδιος αρνήθηκε καθώς γράφοντας μια παιδική ιστορία θα λειτουργούσε ως φάρμακο στην κακή του ψυχολογία. Επειδή λοιπόν άρεσαν τα ελάφια στην κόρη του, έγραψε την ιστορία του Ρούντολφ που βασίστηκε εν πολλοίς και στις προσωπικές εμπειρίες του Μέι από την παιδική του ηλικία και τα πειράγματα που δεχόταν επειδή ήταν κοντός. Ολοκλήρωσε την ιστορία τον Αύγουστο του 1939 και έτσι τυπώθηκε ένα βιβλίο 32 σελίδων για τα παιδιά που θα επισκέπτονταν τα Χριστούγεννα τα 620 καταστήματα του Montgomery Ward.
Το βιβλίο κυκλοφόρησε σε 2,4 εκατομμύρια αντίτυπα με τις κριτικές να είναι αποθεωτικές και την εταιρεία να θέλει να τυπώσει επιπλέον αντίτυπα ωστόσο η έλλειψη σε χαρτί λόγω του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου παγωσε την απόφαση. Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μοίρασαν ακόμη 3,6 εκατομμύρια δωρεάν αντίτυπα σε παιδιά. Επειδή ωστόσο το βιβλίο δεν αποτέλεσε ποτέ πηγή εσόδων για την Montgomery Ward τον Μάιο του 1947 πούλησε τα δικαιώματα του βιβλίου.
Δύο χρόνια αργότερα, ο μουσικός Τζόνι Μαρκς, που ήταν ο κουνιάδος του Μέι, μετέτρεψε με τη μουσική του τον Ρούντολφ στο γνωστό πλέον τραγούδι και το 1964 πια ο Bing Crosby σφράγισε με τη φωνή του την πρώτη ερμηνεία του τραγουδιού «Ρούντολφ το Ελαφάκι».
* Πηγή: Grace
