Αυτό ήταν. Τέλειωσε η σεμνή τελετή. Ψηφίστηκε ο προϋπολογισμός του κράτους για το 2025, και τώρα φεύγουν αυτοί για χριστουγεννιάτικες διακοπές, θα κάνουμε κι εμείς Χριστούγεννα ήσυχοι ότι η αταραξία που είχαμε συνηθίσει θα συνεχιστεί. Η κυβέρνηση ευχαριστημένη, κι αυτή. Το «κενό» που άφησε πίσω του ο πρόεδρος Αντώνης (Σαμαράς) το κάλυψε με το παραπάνω ένας πρώην «Σπαρτιάτης», δεν έχει σημασία το όνομά του. Ψήφισε κι ο Αυγενάκης, που οσονούπω επιστρέφει στο μαντρί, όλα καλά κι όλα ωραία.
Το αυτό ισχύει και για το ΠΑΣΟΚ. Ο πρόεδρος Νίκος, στην πρώτη του ομιλία για προϋπολογισμό, ως αρχηγός της αντιπολίτευσης, φόρεσε το καλό το κοστούμι για τα περαιτέρω, κι όπως φάνηκε, μια χαρά του πάει. Ο Φάμελλος πάλι είχε την ευτυχία να διακρίνει ανάμεσα στους λίγους ακροατές βουλευτές του, και τον πρόεδρο Αλέξη τον απόμαχο (οποία τιμή). Ο Κουτσούμπας ήταν ο Κουτσούμπας που ξέρουμε, κι από εκεί και κάτω, μη σας κουράζω, καμία έκπληξη. Δεν χάσατε τίποτε που δεν τους ακούσατε, είναι σαν να βρισκόσασταν εκεί, κι ας απουσιάζατε.
Ακόμη και η ψηφοφορία, flat ήταν κι αυτή. Στις 8.30′ το βράδυ. Πάνε εκείνα τα υπέροχα ξενύχτια, διότι η ψηφοφορία ξεκινούσε τα μεσάνυχτα, και όσο να πεις έπαιρνε κάποιες ώρες να γίνει γνωστό το αποτέλεσμα, διότι γινόταν με εκφώνηση του ονόματος, και ψήφο από τον εκφωνούμενο. Κι έναν να γράφει, και μετά να μετράνε όλοι μαζί, ψήφο-ψήφο τον καημό μου. Ωραία χρόνια, καμία σχέση με τα σημερινά ξενέρωτα.
Αν μου ζητούσε πάντως κάποιος να αξιολογήσω την 4ήμερη συζήτηση, θα του έλεγα ότι προφανώς το cream de la cream ήταν τα μέτρα Κυριάκου για τις τράπεζες. Μέτρα όμως για τα οποία δικαιούται να πανηγυρίζει και ο Ανδρουλάκης! Διότι εδώ που τα λέμε, αν δεν είχε ανοίξει το ΠΑΣΟΚ εκείνη τη φάμπρικα με τις τροπολογίες για τη φορολογία στα υπερκέρδη των τραπεζών, ούτε που θα το συζητούσαμε σήμερα, το θέμα ως θέμα…
Να τα λέμε κι αυτά…
Μεσολάβησε η συζήτηση επί του προϋπολογισμού, ήταν και το Σαββατοκύριακο στη μέση, και δεν δώσαμε την πρέπουσα σημασία στην παρέμβαση, τη νέα δημόσια παρέμβαση του βετεράνου προέδρου Αλέξη, του απόμαχου. Ο άνθρωπός μου, είπε μια βαριά κουβέντα κατά τη διάρκεια της συζήτησης που είχε με τον Περ. Δημητρολόπουλο, στο πλαίσιο του Forum για την εξωτερική πολιτική της 50ετίας από τη Μεταπολίτευση, που οργάνωσε «ΤΟ ΒΗΜΑ». Μια κορυφαία, κατ’ εμέ, φράση, με την οποία «καθάρισε» ό,τι κινείται στον χώρο του εναπομείναντος ΣΥΡΙΖΑ, φάμελλους, πολάκηδες, και τα ρέστα. Παράλληλα δε, νομίζω ανέδειξε την αγωνία του για το δικό του αύριο. Τουτέστιν, «και τώρα, τι γίνεται τώρα;» (κατά το τραγούδι του αείμνηστου Βασίλη Καρρά). Είπε συγκεκριμένα:
«Η επικαιρότητα σε κυνηγά πάντα, όταν υπάρχει κάποιο έλλειμμα από τους παρόντες»!!
Πρόεδρε, πάρε το όπλο σου, τι κάθεσαι; Πόσο ακόμη; αφού τους βλέπεις, διαλύονται (παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες που γίνονται να τους κρατήσουν στο 5%-7%…)
Φαντάζομαι, πρόεδρε, τα είδες (ανοίγω εγώ τώρα υποθετικό διάλογο με τον πρόεδρο Αλέξη, εξού και ο προσωπικός τόνος), τι έγινε στη συζήτηση για τον προϋπολογισμό. Είπε ο Πολάκης μία ακόμη βλακεία από εκείνες τις βλακείες που πετάει κάθε φορά που βρίσκεται σε φάση επαναστατικού, αριστερού, οίστρου, αυτή που αναμασά εδώ και καιρό, ότι πρέπει να κρατικοποιηθεί η Εθνική Τράπεζα. Βολίδα πήγε στην Ολομέλεια ο Φάμελλος για να τη μαζέψει, δηλώνοντας ότι δεν είναι αυτή η επίσημη θέση του ΣΥΡΙΖΑ. Κι αφού είπε όσα είπε, και έκαναν τον άλλο τούρμπο, γιατί τον άφησαν να αιωρείται στον αέρα σαν χριστουγεννιάτικο μπαλόνι, έβαλαν εν συνεχεία και κάτι κύκλους της Κουμουνδούρου να πάρουν έναν έναν τους δημοσιογράφους, να τους εξηγήσουν το έργο.
Οτι αυτά που λέει ο Πολάκης δεν γίνονται, διότι υπάρχουν οι μνημονιακές δεσμεύσεις έναντι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που αποκλείουν κάθε τέτοιο ενδεχόμενο. Κι επειδή κάτι συνάδελφοι ενημέρωσαν ότι ο Πολάκης επιμένει, μπήκαν σε επεξηγήσεις σοβαρές. Του είδους, η διαδικασία μιας κρατικοποίησης δεν είναι απλή και προϋποθέτει την τοποθέτηση προς πώληση του 100% των μετοχών μιας τράπεζας, κάτι το οποίο θα είχε τεράστιο κόστος τη δεδομένη στιγμή για την ελληνική οικονομία. Και εμμέσως έριξαν – οι κύκλοι, για λογαριασμό του Φάμελλου – μια καρπαζιά στον Πολάκη, τονίζοντας ότι ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να προτείνει λύσεις από θέση ευθύνης (ωχ…) συνυπολογίζοντας όλες τις τεχνικές και οικονομικές παραμέτρους.
Χάος άφησες δικέ μου…
Στο ίδιο πάντα πλαίσιο (του απευθείας διαλόγου με τον βετεράνο πρόεδρο Αλέξη), θα συνεχίσω: τι το ήθελες, ρε πρόεδρε, εκείνο το σήμερα δεν χρειάζεται συναίνεση, το ζητούμενο είναι αντιπολίτευση, για να την «πεις» στον Ανδρουλάκη; Το άλλο, το παλικάρι, έχει πάρει πλέον τα πάνω του, και δεν αφήνει να πέσει κάτω τίποτε. Καρφίτσα που λένε. Τον «τσίγκλησες», και μετά ποιος τον μάζευε: «Με τυφλές συγκρούσεις δεν πάμε πουθενά (…) το θεωρώ λίγο παράλογο, να έρχεται το ίδιο πρωταγωνιστικό πρόσωπο να μου κάνει μαθήματα αντιπολίτευσης (…) ο κ. Τσίπρας πρέπει να κάνει ένα συνέδριο για να αποφανθεί πώς για πρώτη φορά στη Μεταπολίτευση ένα κόμμα ηττήθηκε δύο φορές – και μάλιστα τη δεύτερη φορά με πάνω από 20% διαφορά, να αποφανθούν γιατί η πολιτική και το στυλ αντιπολίτευσής τους ηττήθηκε με τέτοιον πρωτοφανή για τα δεδομένα της Μεταπολίτευσης τρόπο».
Νίκο, ντροπή, δεν συμπεριφέρονται έτσι στους απόμαχους, έστω και αν πρόκειται για απόμαχους της πολιτικής…
Στο μεταξύ, όπως απεδείχθη κατά τη διάρκεια της συζήτησης επί του προϋπολογισμού, ο πρόεδρος Νίκος έχει εμφυσήσει ένα πνεύμα αγωνιστικότητας στα στελέχη του Κινήματος, τα οποία πλέον εμφανίζονται αποφασισμένα να πέσουν στη φωτιά που λέει ο λόγος, προκειμένου να ανατραπεί η αντιλαϊκή κυβέρνηση Μητσοτάκη, και να αναλάβει την εξουσία το λαοπρόβλητο ΠΑΣΟΚ!
Να ας πούμε, άκουσα την κατακλείδα της ομιλίας του Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου, βουλευτή Αρκαδίας, ο οποίος το πάλαι είχε σύρει πρώτος τον χορό της απαλλαγής του ΠΑΣΟΚ από τον Ανδρουλάκη, αλλά τώρα περασμένα ξεχασμένα, μπαίνει πάλι πρώτος στον χορό, να ρίξει τον Μητσοτάκη. Ιδού τι είπε σε αυτή τη θαυμάσια, από κάθε άποψη, αποφασιστική ομιλία, με το ανάλογο ύφος, ο Κωνσταντινόπουλος:
«Πιστεύω ακράδαντα ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί ιδεολογικά, πολιτικά και στελεχιακά να έχει μία διαφορετική πρόταση που θα φέρει δικαιοσύνη και καλύτερες μέρες στην πατρίδα μας. Αυτό είναι το στοίχημα και θα το κερδίσουμε»!
Ανατρίχιασα, ειλικρινά…
Μοναδικού χαρακτήρα τιμητική εκδήλωση, ασυνήθιστα μεγάλη για εν ενεργεία πολιτικό και πανεπιστημιακό δάσκαλο, πραγματοποιείται απόψε στις 6 στην Εθνική Πινακοθήκη με τιμώμενο τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Συνάδελφοί του της ακαδημαϊκής κοινότητας, συνέγραψαν «ανταποδοτικό τόμο», στον οποίο φιλοξενούνται 57 μελέτες (καταλαμβάνουν 1.314 σελίδες!) για το έργο του τιμώμενου, οι οποίες μελέτες στην πραγματικότητα αποτελούν έναν «διάλογο» για θέσεις που κατά καιρούς διατύπωσε ο Ευ. Βενιζέλος τόσο για το συνταγματικό δίκαιο, όσο και γενικότερα για τους θεσμούς και τη λειτουργία τους. Οι μελέτες αυτές προσλαμβάνουν μια ακόμη ιδιαιτερότητα, καθώς έχουν γραφτεί από μαθητές του αλλά και από ακαδημαϊκά νεότερους από αυτόν συναδέλφους του, και επί της ουσίας συμβάλλουν στην έρευνα για το συνταγματικό δίκαιο.
Για τον τιμώμενο Ευ. Βενιζέλο και το έργο του, θα μιλήσουν οι κύριοι Αντ. Μανιτάκης, Γ. Μεταξάς, Μ. Πικραμένος, Ι. Σαρμάς, Β. Σκουρής, και θα κλείσει ο ίδιος.
Ο τόμος, 1.314 σελίδων επαναλαμβάνω, φέρει τον τίτλο «Η θεωρία της συνταγματικής πράξης – Μελέτες διαλόγου με το έργο του Ευάγγελου Βενιζέλου», και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Σάκκουλα.
