Το αποψινό ματς της Μπορούσια Ντόρτμουντ με την Μπαρτσελόνα που θα δούμε στο Mega υπόσχεται γκολ και θέαμα. Οχι γιατί οι δύο αυτές αναμφίβολα μεγάλες ομάδες είναι φορμαρισμένες, αλλά γιατί δεν είναι! Η Μπορούσια ήταν πέρυσι φιναλίστ του Τσάμπιονς Λιγκ. Με την κεκτημένη της ταχύτητα ξεκίνησε πολύ καλά μολονότι άλλαξε προπονητή: το τιμόνι πήρε από τον Τέρζιτς ο Νούρι Σαχίν. Ο Τούρκος είναι περίπτωση. Ως ποδοσφαιριστής της ομάδας κατέκτησε μαζί της το πρωτάθλημα – μάλιστα είχε ψηφιστεί καλύτερος παίκτης της Μπουντεσλίγκα για τη σεζόν 2010-11. Αν και γεννημένος στη Γερμανία ο Σαχίν αγωνίστηκε στην Εθνική Τουρκίας – μάλιστα στο ντεμπούτο του με την Τουρκία σκόραρε με αντίπαλο την Εθνική Γερμανίας! Η Μπορούσια ξεκίνησε εντυπωσιακά τη σεζόν και ο Σαχίν έμοιαζε ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση. Αλλά δεν έχει 25 παίκτες πρώτης γραμμής για να αντέξει τη δυσκολία των υποχρεώσεων σε Μπουντεσλίγκα και Ευρώπη και κάπου φρέναρε. Στο γερμανικό πρωτάθλημα είναι πλέον έκτη. Στη league phase του Τσάμπιονς Λιγκ τα πάει καλύτερα. Πριν από την έκτη αγωνιστική, που ολοκληρώνεται σήμερα, ήταν τέταρτη με 12 βαθμούς. Αλλά για να μην κινδυνεύσει να μείνει εκτός οκτάδας πρέπει να κερδίσει απόψε.
Τους ίδιους βαθμούς έχει και η Μπαρτσελόνα. Και μάλιστα έχει και μια πορεία αντίστοιχη: ξεκίνησε πολύ καλά, αλλά τελευταία ζορίζεται αρκετά. Ο κόουτς Χανς Φλικ έκανε εξαιρετική δουλειά παρουσιάζοντας μια ομάδα που θα μπορούσε να έχει προκύψει από ένα προπονητικό εγχειρίδιο με τίτλο «ο Λεβαντόφσκι και τα παιδιά του». Ο πολωνός φορ κάνει σπουδαία πράγματα, αλλά είναι πάντα δύσκολο να βασίσεις μια ομάδα με 6-7 πιτσιρικάδες όταν μάλιστα κάποιοι από αυτούς για πρώτη χρονιά έχουν αναλάβει πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ο Γιαμάλ, ο πλέον χαρισματικός, πλήρωσε την κόπωση με έναν μυϊκό τραυματισμό, αλλά προβλήματα είχαν ξαφνικά κι άλλοι. Η σεζόν είναι πολύ σκληρή.
Η Μπαρτσελόνα έφτασε στο τοπ της φόρμας της όταν διέλυσε τη Ρεάλ Μαδρίτης στο clasicο. Μετά μοιάζει να άδειασε. Στην ισπανική Λίγκα έχει πλέον τους ίδιους βαθμούς που στις ίδιες αγωνιστικές είχε και πέρυσι με προπονητή τον Τσάβι: αν πέρυσι όλοι γκρίνιαζαν και φέτος αυτό δεν συμβαίνει, είναι γιατί στην Καταλωνία βλέπουν ότι η Ρεάλ έχει προβλήματα μεγαλύτερα. Η Μπάρτσα ξεκίνησε το φθινόπωρο πετώντας, αλλά από τη στιγμή που μπήκε στον χειμώνα γέμισε αμφιβολίες. Κατά βάθος, παραμένει ακόμα μια ομάδα πειραματική και η ερώτηση που τη συνοδεύει είναι αν γίνεται να κερδίσει το πρωτάθλημα με μια ομάδα γεμάτη πιτσιρίκια, που τελειώνει τους αγώνες του πρωταθλήματος με 18χρονους όπως τον Εκτορ Φορτ, τον Ζεράρ Μαρτίν ή τον Πάου Βίκτορ. Οταν άρχισαν οι τραυματισμοί, το ποδόσφαιρο του Φλικ άρχισε να μοιάζει υπερβολικά βασισμένο στο ρίσκο. Για αυτό λέω ότι μπορεί να δούμε ένα ωραίο ματς. Η Ντόρτμουντ είναι κομμάτι κουρασμένη – δεν έχει πολλές εναλλακτικές λύσεις. Η Μπάρτσα δυσκολεύεται να υπηρετήσει όσο πριν από έναν μήνα το σχεδόν οραματικό ποδόσφαιρο του Φλικ. Μου μοιάζει απίθανο οι δύο ομάδες να βρουν την τακτική ισορροπία που χρειάζεται για να προκύψει ένα 0-0…
Στην ελληνική μας επικαιρότητα, από την άλλη, υπάρχουν μόνο πεζά θέματα: ο Αρης π.χ. εξακολουθεί να αναζητά προπονητή. Η συζήτηση του προέδρου του Θόδωρου Καρυπίδη με τον πρώην ομοσπονδιακό προπονητή Τζον φαν ‘τ Σιπ δεν κατέληξε σε συμφωνία κι ο λόγος ήταν λένε μια γυναίκα! Καταπώς λέγεται, στο πέρασμά του από την Ελλάδα ο Ολλανδός απέκτησε ως φίλη μια ελληνίδα δικηγόρο. Αυτή είδε την πρόταση και τον συμβούλευσε να απαιτήσει καλύτερους όρους σε ό,τι έχει να κάνει με την πιθανότητα αποζημίωσής του – ο Φαν ‘τ Σιπ είναι από αυτούς που καταλαβαίνουν ότι η σχέση με τον Αρη μπορεί και να μην κρατήσει πολύ οπότε είναι σωστό να προκαθορίζει κανείς το τέλος της: είναι κυνικό, αλλά μαρτυρά γνώση της πραγματικότητας. Στη συνέχεια ο Καρυπίδης μίλησε με τον Μαρίνο Ουζουνίδη που έπειτα από περιπέτειες στο εξωτερικό είναι ξανά διαθέσιμος να αναλάβει μια ελληνική ομάδα. Θα συμφωνήσουν; Δεν το ξέρω. Πάντως ο Ουζουνίδης δεν χρειάζεται να έχει ελληνίδα φίλη δικηγόρο για να δει ποιον λάκκο έχει η φάβα.
Ενας φίλος οπαδός του Αρη, χθες, μου επισήμανε ότι δεν χρειάζεται πανικός. Υπάρχει πάντα ελεύθερος ο Ακης Μάντζιος στον οποίο μπορεί να γίνει μια πρόταση. Υπάρχει χιούμορ μεταξύ των οπαδών του Αρη – δεν χωρά αμφιβολία. Αλλιώς πώς να αντέξεις με όλα όσα ακούς καθημερινά…
Διανύουμε περίοδο βραβεύσεων – ο Δεκέμβρης είναι μήνας γεμάτος από τέτοια χαρούμενα γεγονότα. Πάντα, όταν μιλάμε για βραβεύσεις στην Ελλάδα, ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να προκύψει. Προχθές δόθηκαν τα βραβεία του ΠΣΑΠΠ μετά την ετήσια ψηφοφορία των ποδοσφαιριστών. Τα μέλη του ΠΣΑΠΠ ψήφισαν καλύτερη ομάδα της χρονιάς με 12 παίκτες! Είπαν πως κάποιοι ισοβάθμησαν κ.λπ. Δυστυχώς δεν καταλαβαίνουν πως τέτοιου είδους αποφάσεις στερούν από αυτούς τους θεσμούς σοβαρότητα. Ομολογώ πως μου έκανε επίσης κακή εντύπωση η ειδική βράβευση του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ. Τι θα πει ειδική βράβευση; Ή πιστεύεις ότι είναι ο καλύτερος της χρονιάς ή δεν τον βραβεύεις. Αφήνω ασχολίαστο το γεγονός ότι ο Τάσος Σιδηρόπουλος (που μόλις επέστρεψε από τιμωρία…) βραβεύτηκε ως διαιτητής της χρονιάς. Η επιλογή μαρτυρά ή ότι οι έλληνες ποδοσφαιριστές έχουν χιούμορ ή ότι απλά δεν ξέρουν άλλον διαιτητή…
Γενικά έχει πλάκα που σε αυτές τις βραβεύσεις μοιάζει να απαγορεύεται να βραβευτεί ο Ολυμπιακός και οι παίκτες του οτιδήποτε κι αν κάνουν: και ευρωπαϊκό τρόπαιο να κερδίσουν, που λέει ο λόγος, βραβείο δεν παίρνουν. Ο ΠΣΑΠΠ, επειδή μάλλον μεταξύ των μελών του υπάρχουν κάμποσοι Πόντιοι Πιλάτοι, δεν βραβεύει «ομάδα της χρονιάς»: φτιάχνει μια ενδεκάδα με δώδεκα παίκτες (τιμώντας τον Νίκο Βαμβακούλα που πρότεινε κάποτε τη δημιουργία μιας τριμελούς επιτροπής με πέντε μέλη…) και βγαίνει από την υποχρέωση. Τώρα έχω περιέργεια τι θα αποφασίσουν οι αθλητικοί συντάκτες, η ψηφοφορία των οποίων για αθλητές και ομάδες της χρονιάς ολοκληρώθηκε σήμερα. Η λογική λέει ότι ο Ολυμπιακός που κατέκτησε το Conference League, αλλά και η ομάδα των Νέων του που διέπρεψε στο Youth League, θα πρέπει να κερδίσουν τα βραβεία ως καλύτερες ομάδες της χρονιάς. Αν συμβεί θα είναι έκπληξη. Μιλάμε πάντα για το συνδικαλιστικό όργανο που το 2012, όταν στην Ελλάδα δούλευε ο Ερνέστο Βαλβέρδε, δείχνοντας τότε τον αντιμνημονιακό ζήλο του, ψήφισε ως «προπονητή της χρονιάς» την αδελφή του Πάνου Καμμένου…
