ما چغندرکارانِ شمال خوزستان از پارسال به این مشکل برخوردهایم؛ قبل از آن پیش از برج ۹، حسابشان را با ما صاف میکردند. جالب اینجاست که ما دوباره هم زمینهایمان را زیر کشت چغندر بردیم و دوباره هم با همین شرکت قرارداد بستیم، آخر چارهای نداریم....»
به گزارش خبرنگار ایلنا، زمین مال کشاورز است، آب و بذر مال کشاورز است، محصول هم اگر از آنِ کشاورز باشد، دیگر کار تمام است؛ روزگاری کشاورزِ صاحب زمین و خردهمالک، دغدغهای جز تامین بذر و تقسیم آب و نظارت بر کارگران نداشت؛ با دسترنجش زندگی را میچرخاند، خوب هم میچرخاند....
اما از آن روزگار، سالها گذشته است، حالا کشاورزان صاحب زمین و خردهمالک که صاحب تراکتور و زمین و بذر هستند، پشت درهای بسته گیر افتادهاند؛ به پول نمیرسند و شبانهروز «انتظار» درو میکنند.
