Τα Γλυπτά, η Ουκρανία και, βεβαίως, η επικείμενη πενταμερής σύσκεψη για το Κυπριακό αναμένεται να πρωταγωνιστήσουν στην ατζέντα της πρώτης επίσημης συνάντησης του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον βρετανό ομόλογό του Κιρ Στάρμερ, στην Ντάουνινγκ Στριτ. Λέω «πρώτη» διότι είναι η πρώτη φορά που προγραμματίζεται να βρεθούν ως πρωθυπουργοί στο Λονδίνο, μετά την αρχική συζήτηση που είχαν σε εκείνο το επεισοδιακό ταξίδι του Μητσοτάκη, έναν χρόνο νωρίτερα, όταν ο τότε ένοικος στον αριθμό 10 της Ντάουνινγκ Στριτ, Ρίσι Σούνακ, είχε ακυρώσει το ραντεβού τους, εξαιτίας των δηλώσεων του Πρωθυπουργού υπέρ της επανένωσης των Γλυπτών του Παρθενώνα. Τώρα τα πράγματα όμως ήρθαν… τούμπα. Στην κυβέρνηση είναι οι Εργατικοί, στην Ντάουνινγκ Στριτ ο Στάρμερ και το θέμα των Γλυπτών θα συζητηθεί με άλλη διάθεση στο ραντεβού τους, που προγραμματίζεται, εκτός απροόπτου, να συνδυαστεί με το νέο ταξίδι του Μητσοτάκη στο Λονδίνο, στις 2 Δεκεμβρίου. Πληροφορούμαι ότι πιθανότερο είναι η συνάντηση, εφόσον οριστικοποιηθεί, να γίνει την επομένη, στις 3 Δεκεμβρίου δηλαδή, σε ώρα πρωινή. Και μάλιστα υπό το φως των νέων δημοσιευμάτων (όπως εκείνο του «Economist») που μεταφέρουν ενθαρρυντικές δηλώσεις και εκτιμήσεις για θετικές εξελίξεις στο θέμα των Γλυπτών, εντός του 2025. Οι προσδοκίες της ελληνικής πλευράς ενισχύθηκαν και από τις προ ημερών υπουργικές συζητήσεις μεταξύ της Ολγας Κεφαλογιάννη και του Κρις Μπράιαντ και ο μίνιμουμ στόχος από μια συνάντηση με τον Κιρ Στάρμερ είναι να δοθεί ένα θετικό νεύμα στην κατεύθυνση επανενεργοποίησης, πόσω μάλλον εντατικοποίησης, των διαβουλεύσεων με το Βρετανικό Μουσείο για τα Γλυπτά.
Μία εβδομάδα μετά τη διαγραφή του, επέστρεψε στα πάτρια εδάφη ο Αντώνης Σαμαράς, καθώς ολοκλήρωσε το ταξίδι που έκανε, οικογενειακώς, στη Νέα Υόρκη για προγραμματισμένη υποχρέωση στο πανεπιστήμιο Κολούμπια. Κι ενώ αυτός ταξίδευε, τα κύματα δυσαρέσκειας των οπαδών του «έσκασαν» στις όχθες των κομματικών κεντρικών γραφείων της Πειραιώς. Δεν εννοώ τους βουλευτές. Αλλωστε, η προτεραιότητα των βουλευτών δεν είναι, ως γνωστόν, οι φιλίες, αλλά το να παραμένουν βουλευτές. Τα στελέχη εννοώ και δη αυτά που είχαν συνεργαστεί με τον Σαμαρά, όπως ο Γιώργος Λουλουδάκης, εκ των αρχαιοτέρων «γαλάζιων» στελεχών, που έστειλε επιστολή παραίτησης από τη ΝΔ στη γραμματέα του κόμματος, Μαρία Συρεγγέλα, γιατί, όπως αναφέρει, ταυτίζεται απολύτως με τις απόψεις του πρώην πρωθυπουργού και τις ανησυχίες του για τα εθνικά και διαμαρτύρεται εντόνως για τη διαγραφή του.
Εκτός από διάφορα πύρινα περί «woke ατζέντας», μετανάστευσης κ.λπ., ο Λουλουδάκης στην επιστολή του τονίζει ότι «πλέον το κόμμα δεν έχει καμία σχέση με τις αρχές, αξίες, ιδέες και οράματα που είχε. Εχει μεταλλαχθεί σε ένα κόμμα χωρίς ιδεολογική πυξίδα βασική να σε κατευθύνει στις σωστές αποφάσεις. Σε ένα κόμμα συρραφής ετερόκλητων αποχρώσεων Ποταμιού, Πασόκων και Δικαιωματιστών». Το ξεχώρισα διότι είναι το βασικό επιχείρημα δυσαρεστημένων «γαλάζιων» αυτό. Θυμίζω μάλιστα ότι, από πριν τη διαγραφή του Σαμαρά, κάποια στελέχη του ρεύματός του είχαν ήδη αρχίσει τις μεταγραφές και το φλερτ με το κόμμα της Αφροδίτης Λατινοπούλου. Και σαμαρικοί φίλοι της στήλης εκτιμούν και άλλες τέτοιες μετακινήσεις.
Οσο για τον ίδιο τον Αντώνη Σαμαρά, όλοι περιμένουν τι θα έχει να πει στην επόμενη δημόσια εμφάνισή του, αλλά και στον προϋπολογισμό. Θυμίζω ότι στην επίμαχη συνέντευξή του (στο «Βήμα») είχε ξεκαθαρίσει ότι θα τον ψηφίσει. Μεσολάβησε, ωστόσο, η διαγραφή του κι έτσι άρχισαν κάποιοι να αγωνιούν. Εξ όσων ακούω, το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν θα τον καταψηφίσει. Μπορεί να τύχει όμως την ημέρα της ψηφοφορίας να απουσιάζει…
Μία ακόμη τραγωδία έγινε αφορμή για να εκφραστούν ξανά οι πάγιες διάφορες μας με την Τουρκία στο Αιγαίο. Αναφέρομαι στο χθεσινό ναυάγιο στα ανοιχτά της Σάμου, όπου οι έρευνες για τον εντοπισμό των νεκρών και τη διάσωση τυχόν επιζησάντων έγιναν από το ελληνικό Λιμενικό Σώμα, υπό τον συντονισμό του Ενιαίου Κέντρου Συντονισμού Ερευνας και Διάσωσης. Αμέσως εκδόθηκε, λοιπόν, η σχετική τουρκική αντι-ΝΟΤΑΜ που διευκρίνιζε ότι η Τουρκία αμφισβητεί την ελληνική δικαιοδοσία για επιχείρηση έρευνας και διάσωσης στη συγκεκριμένη περιοχή και άρα οι ελληνικές δυνάμεις θα έπρεπε, κατά την Αγκυρα, να δράσουν «σε συντονισμό» με τις τουρκικές. Τα κλασικά κι αναμενόμενα δηλαδή…
