Αν δεν έχει κάνει λάθος στο μέτρημα η καλή εφημερίδα Kyiv Independent, σήμερα είναι η χιλιοστή ημέρα πολέμου στην Ουκρανία – ίσως για τούτο προχθές ο Τζο Μπάιντεν της «δώρισε» πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς: ίσως από το πρωί να έχουν ήδη εκτοξευθεί 1.000 πύραυλοι για να ανάψουν σαν κεράκια τούρτας πάνω στα άρματα, στα χαρακώματα, στα κεφάλια Κορεατών και Ρώσων.
Δεν έχω διαβάσει πρόσφατα στοιχεία για τα θύματα, τον Σεπτέμβριο ήσαν ήδη πάνω από 1.000.000 οι απώλειες – «απώλεια» θεωρείται η εξουδετέρωση του πολεμιστή, η απομάκρυνση του από το πεδίο της μάχης· αν αυτός που έφυγε ήταν νεκρός ή ζωντανός αφορά την οικογένειά του απολεσθέντος πολεμιστή. Για τα επιτελεία μετρά το πόσοι μπορούν να πολεμήσουν.
Το πόσοι θέλουν να πολεμήσουν, αδιάφορο και αυτό, όσο υπάρχουν Κιμ Γιονγκ Ουν που θέλουν να εκπαιδεύσουν τον στρατό τους «στο σύγχρονο πόλεμο», όσο υπάρχουν «εθελοντές» πρόθυμοι να πολεμήσουν όπου προσφέρεται καλό μεροκάματο. Δεν απαιτείται λοιπόν οι πολίτες να θέλουν «να πέσουν μέχρι του τελευταίου Ουκρανού» υπέρ της δημοκρατίας που υπερασπίζονται στην Ουάσιγκτον υπουργοί με τατουάζ του «Σταυρού της Ιερουσαλήμ» ή άλλοι που θεωρούν ότι η υπεράσπιση της δημοκρατίας απαιτεί και την ανατίναξη των ρωσο-γερμανικών αγωγών αερίου.
Η Ουκρανία καταστρέφεται μέρα τη μέρα – όχι μόνο από τον πόλεμο, όχι μόνο τις τελευταίες 1.000 αλλά από τη στιγμή της δικής της «μεταπολίτευσης»: 15 εκατομμύρια Ουκρανοί, ~30% του πληθυσμού έχει εγκαταλείψει τη χώρα από τότε, τα 10 πριν ξεκινήσει ο πόλεμος. Είναι ισοπεδωμένη, πληγωμένη, σακατεμένη – υποφέρει. Η ανάγκη ανακωχής, τερματισμού των εχθροπραξιών για να ανασάνει ο πληθυσμός της, για να σταματήσει η κυριολεκτική και μεταφορική αιμορραγία είναι επείγουσα.
Όσο μπορεί η ΕΕ πρέπει να προσπαθήσει να γίνει ανακωχή εδώ και τώρα, να εμποδίσει να το αποφασίσουν Τραμπ -Πούτιν με βάση το μεγάλο παγκόσμιο παιχνίδι «Κίνα-Ρωσία-ΗΠΑ», όπου η Ευρώπη κινδυνεύει να είναι ο μεγάλος χαμένος. Είναι γελοίο πρόσχημα, μετάθεση ευθύνης να ζητά ο Τζο Μπάιντεν από τον Σι Τζιπινγκ να συνετίσει τον Κιμ Γιονγκ Ουν να μην αναμιγνύεται στην Ουκρανία, όταν όλοι θυμόμαστε ότι ο πολιτικός με την καλύτερη σχέση με τον Κιμ (αλλά και τον Πούτιν) είναι ο Ντόναλντ Τραμπ.
Η Ουκρανία είναι αυτή τη στιγμή ανοιχτή, ματωμένη πληγή στην Ευρώπη, η οποία κινδυνεύει να βρεθεί σε αντίστοιχη κατάσταση όχι επειδή «οι λαοί αντιδρούν στη woke ατζέντα» και άλλες ηλίθιες παπαγαλίες αλλά επειδή ο πόλεμος αναδεικνύει στο εσωτερικό των χωρών της δυνάμεις επικίνδυνες: κυριαρχιστικές, φιλοπόλεμες, κατακτητικές, που απειλούν και τη δημοκρατία και την ειρήνη.
