Μια βραδιά γεμάτη μηνύματα και στίχους τραγουδιών για ένα έγκλημα που δεν πρέπει να ξεχαστεί. Στο Καλλιμάρμαρο, δεκάδες χιλιάδες, απαίτησαν να αποδοθεί δικαιοσύνη και η φωνή τους ακούστηκε δυνατά σε όλη την Ελλάδα και έφτασε μέχρι τον ουρανού στα πιο λαμπρά 57 αστέρια του σύμπαντος. Μια βραδιά που διοργάνωσε με απόλυτη επιτυχία ο σύλλογος συγγενών θυμάτων του σιδηροδρομικού δυστυχήματος «Τέμπη 2023» για τις ψυχές που χάθηκαν άδικα.
Μια βραδιά που θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη όλων με το πλήθος να γίνεται «όλων των νεκρών η φωνή» και την Μαρία Καρυστιανού, εμφανώς συγκινημένη, να ανεβαίνει στη σκηνή για να πει «ποτέ ξανά» προειδοποιώντας ότι «αυτό που σκότωσε» τους 57 στα Τέμπη «παραμένει ελεύθερο να σκοτώνει ξανά και ξανά» αλλά χωρίς να χάνει την ελπίδα της γιατί «είμαστε εδώ δυνατοί και αποφασισμένοι» γιατί «όλη η Ελλάδα είναι μια ανοιχτή αγκαλιά για τους αδικοχαμένους… Μέχρι τη δικαίωση και ακόμα παραπέρα».
Μια βραδιά που ενώθηκαν οι φωνές των οικογενειών των θυμάτων με τις φωνές των δημιουργών και τις φωνές των πολιτών ώστε «να αποδοθεί δικαιοσύνη» γιατί «όσο ζούμε και βαδίζουμε επάνω στις ράγες της δικής μας διαδρομής η μνήμη των αδικοχαμένων 57 ψυχών είναι ορόσημο για την κάθε μέρα…».
Συγκλονιστικά ήταν τα πανό, τα πλακάτ και συνολικά τα μηνύματα που εμφανίστηκαν στη συναυλία για τα Τέμπη το βράδυ της Παρασκευής. «Τι θα έλεγαν αν στο τρένο μέσα ήταν τα παιδιά τους;», ήταν ένα από αυτά. «ΔΙΚΑΙΟΣΗΝΗ για του 57 νεκρούς» και «Τι θα λέγαν αν στο τρένο μέσα ήταν μέσα τα παιδιά τους;», δύο ακόμη. Ένα άλλο μήνυμα γράφει: «Ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας». Και φυσικά το πανό «Όλων των νεκρών είμαστε η φωνή».
Και οι απεργοί διανομείς στις ψηφιακές πλατφόρμες «Wolt» και «efood» ένωσαν τη φωνή τους με τον κόσμο στο Καλλιμάρμαρο με την μοτοπορεία να περνά έξω από το στάδιο.
«Καλώς ορίσατε. Μακάρι να μη χρειαζόταν να ήμασταν εδώ απόψε. Μακάρι να ήμασταν με τα αγαπημένα μας πρόσωπα», ήταν το μήνυμα λίγο πριν την έναρξη. Στη σκηνή ανέβηκε πρώτος ο Λουδοβίκος των Ανωγείων που ερμήνευσε ένα μοιρολόι το οποίο έγραψε ειδικά για το έγκλημα των Τεμπών.
«Απόψε θα τραγουδήσουμε τραγούδια αγάπης και θυμού αφιερωμένα στους γονείς», είπε ο Φοίβος Δεληβοριάς, μόλις βγήκε στη σκηνή. Έκανε ειδική αναφορά στους «εθνικούς μας ανευθυνο-υπεύθυνους» που κρύβονται πίσω από τις «βουλευτικές ασυλίες». Λίγο αργότερα, συγκλόνισε το Καλλιμάρμαρο με το νέο του τραγούδι για τα Τέμπη, το οποίο το έγραψε τη νύχτα πριν τη μεγάλη συναυλία, όπως δήλωσε.
«Πριν σας αποχαιρετίσουμε. Θα ήθελα να σας παίξουμε ένα τραγούδι που έγραψα χθες το βράδυ. Και είναι χαρισμένο απ΄την καρδιά μου σε όλους τους γονείς των Τεμπών. Καλή δύναμη στον αγώνα σας. Όλο το κουράγιο μας μαζί σας. Το τραγούδι αυτό είναι δικό σας», είπε.
«Δεν θα κάνω πίσω/Και δεν θα ξεχάσω/Θα σε πάρω εγώ/Παιδάκι μου όταν φτάσω», ήταν ο οι τελευταίοι στίχοι του τραγουδιού.
Το τραγούδι του Φοίβου Δεληβοριά στη συναυλία μνήμης για το έγκλημα των Τεμπών #Καλλιμαρμαρο pic.twitter.com/ENLBypLap9
— ???????? ???????? (@jodigraphics15) October 11, 2024
«Δεν ξεχνάμε, δεν θα ξεχάσουμε ποτέ και δεν θα ησυχάσουμε εάν οι ένοχοι δεν πάνε φυλακή», δήλωσε η Τάνια Τσανακλίδου μόλις ανέβηκε στη σκηνή. «Όταν είμαστε όλοι μαζί, τίποτα δεν μπορεί να μας νικήσει», είπε λίγο αργότερα. Όπως πρόσθεσε, διαβάζοντας το γράμμα μιας κοπέλας, μαζί με τους 57 ανθρώπους στα Τέμπη «χάθηκε και η πίστη μας για την κοινωνία και το σύστημα…». Πρότρεψε επίσης «να μην αφήσουμε κανέναν να μας πείσει ότι δεν μπορεί να γίνει καλύτερο το αύριο».
Ο Σωκράτης Μάλαμας, πριν ξεκινήσει να τραγουδάει, κάλεσε τη Μαρία Καρυστιανού να μιλήσει αυτή και ύστερα σχολίασε απευθυνόμενος στους θεατές: «Το μήνυμα είστε εσείς και αποδέκτης ο ουρανός». Αφιέρωσε το τραγούδι «Ο κήπος» στους γονείς που έχασαν τα παιδιά τους στα Τέμπη.
Για δικαιοσύνη μίλησε ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου, σημειώνοντας για τα 57 θύματα πως «μακάρι να ζούσαν και να μη γινόταν αυτή η συναυλία».
Το Καλλιμάρμαρο «βούλιαξε» και έγραψε ιστορία. Σε μια αγνή διαμαρτυρία για τους πολιτικούς που προσπαθούν να καλύψουν εύκολα ψέματα αντί να φανερώνουν δύσκολες αλήθειες.
«Το έγκλημα αυτό δεν θα ξεχαστεί, όλων των νεκρών να γίνουμε φωνή» ήταν το σύνθημα στο οποίο ένωσαν τις φωνές τους δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι. Μια νύχτα μνήμης με την ευχή και την παράκληση «να γίνουμε ένα μέσα από τη μουσική και την αλληλεγγύη, να μην ξεχάσουμε και να μην ξεχαστούμε…».
