نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی، گفت: پزشکیان و دولت او در نقطه ثقل وفاق قرار گرفته‌اند. امیدواریم در داخل خود دولت با توجه به تفاوت آرا و دیدگاه‌هایی که وجود دارد، امکان کار فراهم شود. اگر در سطح داخلی فضای آرامی داشته باشیم و در سیاست خارجی هم خیلی اتفاق نابهنجاری نیفتد، من فکر می‌کنم که به سرعت به سمت مثبت‌تری هم در عرصه اقتصاد و هم در عرصه سیاست خارجه حرکتی خواهیم کرد.
احمد شیرزاد نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، در رابطه با ارزیابی خود از تشکیل کابینه دولت پزشکیان و مقایسه آن با رای اعتماد به دولت اول اصلاحات، گفت: نحوه ورود آقای پزشکیان و آقای خاتمی به صحنه انتخابات و رای آوریشان متفاوت است. خاتمی رئیس جمهوری بود که ۷۰ درصد آرا را داشت در حالی که آقای پزشکیان در مرحله اول زیر ۵۰ درصد و در مرحله دوم هم مقداری بالای ۵۰ درصد رای داشت، یعنی موازنه آرا در کشور مشابه دولت اول و دوم آقای خاتمی نیست. امروز توازن قوا به شکلی نبود که آقای پزشکیان بتوانند صد درصد کابینه را مطابق ایده‌آل خودش انتخاب کنند. انتخاب‌هایی که آقای پزشکیان انجام داد، نشان می‌دهد که ایشان معنی سیاست‌ورزی را کاملاً متوجه می‌شود و می‌داند در این موازنه قوا کجا باید بایستد و تا چه حدی جلو رود. پزشکیان وزرایی را آورده است که گفتمان خودش را دنبال می‌کنند و مقداری به گفتمان اصلاح‌طلبان نزدیک هستند. برای مثال انتخاب آقای میدری یک گفتمان عدالت طلبانه را نشان می‌دهد.
وی ادامه داد: از سوی دیگر آقای پزشکیان گفتمان وفاق را در پیش گرفته است. تفاوتی که این دوره با دوره آقای خاتمی دارد این است که ما بین اصولگرایان پدیده خاتمی‌هراسی شدیدی داشتیم، این باعث شده بود که خیلی سیاست‌های آقای خاتمی در دوره اول خوب پیش نرود یا آن بحران‌های معروف ۹ روز یکبار که آقای خاتمی طی کرد، سر راهشان سبز شود. بحث خاتمی‌هراسی در این دوره به پزشکیان‌هراسی تبدیل نشد. البته به این معنا نیست که بگوییم آقای پزشکیان مسیر عاقلانه‌تری را در پیش گرفت و آقای خاتمی آن را در پیش نگرفته بود. در آن دوره خصلت شخصیت‌های سیاسی متفاوت بود و هر دو طرف یک رادیکالیسمی را در پیش گرفته بودند که این افراد هم در جریان اصلاحات بودند و هم در جبهه مقابل حضور داشتند و حساسیت‌ها بسیار شدید بود. همین حساسیت‌ها باعث شده بود، تنش‌ها و بحران‌هایی به وجود آید که کار را سخت می‌کرد. خوشبختانه بر اساس تجربه این روزگار، چشیدن طعم تلخ اختلاف و تخاصم داخلی، همه را به اینجا رسانده است که می‌دانند باید به سمت وفاق رفت.
