І
Ертеде Еліс атты іске шебер, сөзге шешен ер болыпты. Оның шымыр тұлғасына да, сұңғыла ақылына да қыз-келіншек атаулы ғашық болыпты. Елістің Қалижан деген жан досы бар екен. Ол да шаруаға таптырмас хас жігіт екен. Екі дос серуен құрып, аң атып, алыс-алыс алқаптарды аралап уақыт өткізіпті. Сөйтіп жүргенде бір күні қарағайлы қара орманда екеуін қара бүркенген қарақшылар ұстап алыпты.
– Енді сендер біздің қайда екенімізді білесіңдер. Сендерді жібере алмаймыз, – деп олар екеуін өлтіріп тастамақ. Еңгезердей бойына икемі де үйлескен Қалижан сонда қолды-аяққа тұрмай, жанталасып жүріп, қашып кетеді. Жолы болмай жалғыз өзі қалып қойған Елістің мойнына арқан салынады.
– Мені...
