این دیوان که با استفاده از چاپهای برلین، سیفآزاد، دینشاه ایرانی، عارفنامۀ هزار، حائری، سنائی و اشعار نویافته و ... و جستوجو در روزنامههای کمیاب اواخر عصر قاجار و اوایل عصر پهلوی تدوین یافته، کاملترین و منسجمترین چاپ دیوان عارف از سال ۱۳۰۳ تاکنون محسوب میشود.