Енді бір кезекте Семейде өлең айтып жүріп, Тінібай көпестің үйінде болады. Көрші-қолаңдардан ақынның өлеңін тыңдаушылар көбейеді, мəжіліс қызады. Тінібай байлықпен қолы жеткен адам болғандықтан, мұндай басты мəжілісте тəуір көрген адамдарын шақыртатын əдеті болады екен. Сол əдет бойынша мəжіліске Семейдің жандаралының ұл-қыздарын шақыртып, кісі жіберіпті. Түбек бұл күнге дейін бірлі-жарым орыстың елге барғанының ғана төбесін көрмесе, жүздесіп, мəжілістесіп көрмеген. Жандаралдың қызына жіберілгенге асығып айтқан өлеңі:
— Тінеке, мен келгелі намаздыгер,
Босқа отырма, қызға тағы біреу жібер.
Жалғыз өзім бұл жерде не боламын?
Арғын, Найман аруағы, көтере көр, —депті.
Бірақ жандаралдың қыздары қоңыраулы пəуеске жеккен тройкамен музыкалатып, оқалы киім, сары ала...
