Με τη βούλα του Αρείου Πάγου πια η υπόθεση των υποκλοπών και της χρήσης του παράνομου κατασκοπευτικού λογισμικού Predator παίρνει, προς το παρόν, τέλος. Και είναι μια απόφαση που ανήκει εξ ολοκλήρου στη δικαιοσύνη μιας και, παρότι επικαλείται τρεις ανεξάρτητες αρχές, γνωρίζουμε ότι οι έρευνες των δυο κινήθηκαν με διαφορετική κατεύθυνση και αποφασιστικότητα για την αναζήτηση της αλήθειας.
Στην αναζήτηση αυτής, λοιπόν, μπαίνει προς το παρόν, ταφόπλακα. Και λέμε «προς το παρόν» γιατί θα έχει συνέχεια στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Και γιατί οι εξελίξεις στην παρεμφερή υπόθεση των υποκλοπών με το αντίστοιχο σύστημα Pegasus στην Πολωνία απέδειξε πως η αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών είναι, ενίοτε, απαραίτητη για το «ξεκλείδωμα» τέτοιων σκανδάλων.
Ως τότε, στο ακροατήριο θα φτάσει μόνο το σκέλος που αφορά τους ιδιώτες, τους επιχειρηματίες που έφεραν το λογισμικό Predator στην Ελλάδα, που σχετίζονται με τις εταιρίες που το εμπορεύονταν και το εξήγαγαν στο εξωτερικό, με άδειες που τους χορηγούσε το υπουργείο Εξωτερικών. Κι αυτοί οι τέσσερις, ωστόσο, διώκονται μόνο για πλημμελήματα.
Θα πρέπει, κάπως, βέβαια, να εξηγηθεί η απόφαση της εισαγγελίας του Αρείου Πάγου να μην εξαντλήσει την αυστηρότητα της στους ιδιώτες επιχειρηματίες, εφόσον διαπιστώνει ότι έγιναν παρακολουθήσεις με το Predator και επιμένει ότι δεν το χρησιμοποιούσε καμία κρατική αρχή.
Προσέξτε, δηλαδή, το παράδοξο: Σε μια χώρα που αν καταλάθος κάποιος φωτογραφίσει ένα στρατόπεδο διώκεται για κατασκοπεία, η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου μας λέει ότι δεν υφίσταται τέτοιο θέμα εδώ και βρήκε μόνο ένα πλημμέλημα για τους ιδιώτες που παρακολουθούσαν υπουργούς, δικαστές, τον αρχηγό των Ενόπλων Δυνάμεων και τον αξιωματικό επικεφαλής της Γενικής Διεύθυνσης Εξοπλισμών του ΓΕΕΘΑ. Και χωρίς να ξέρουμε καν πόσοι, ποιοι και που έχουν το υλικό των παρακολουθήσεων αυτών.
Κι υπάρχουν κι άλλα κενά που χρήζουν εξήγησης:
Ποιος θα μας εξηγήσει γιατί ήταν υπό παρακολούθηση και από την ΕΥΠ και από το Predator τα προαναφερόμενα πρόσωπα και όλοι αυτοί που επιβεβαίωσε η δικογραφία του κ. Ζήση; Ποιος θα μας εξηγήσει γιατί είχε κριθεί επικίνδυνος για την «εθνική ασφάλεια» ο πρώην επικεφαλής της Οικονομικής Εισαγγελίας και νυν αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Χρήστος Μπαρδάκης; Ποιος θα πείσει τους πολίτες ότι δεν τίθεται ζήτημα ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης όταν είναι επί δυο χρόνια παρακολουθούμενος;
Γιατί δεν εξετάστηκαν ποτέ όλοι οι υπάλληλοι της εταιρίας Intellexa;
Κατέθεσαν τα πρώην και νυν στελέχη της ΕΥΠ που ήταν υπό παρακολούθηση από το Predator;
Γιατί υπήρξε τόσο μεγάλη καθυστέρηση από τον αντιεισαγγελέα Ζήση στη διασταύρωση των ονομάτων που ήταν υπό παρακολούθηση και από την ΕΥΠ και από το Predator;
Δόθηκαν οι λίστες αυτές εγκαίρως στα θύματα που είχαν δηλώσει υποστήριξη κατηγορίας, ώστε να ασκήσουν τα νόμιμα δικαιώματα τους στο πλαίσιο των κανόνων της δίκαιης δίκης; Π.χ. Να ορίσουν δικούς τους τεχνικούς συμβούλους.
Γιατί η έρευνα έγινε με δυο πραγματογνώμονες της επιλογής του αντιεισαγγελέα; Και όχι με τη συνταγματικά κατοχυρωμένη αρμόδια ανεξάρτητη αρχή, την ΑΔΑΕ; Η οποία είχε επανειλημμένα ζητήσει να κάνει το σχετικό έλεγχο. Μήπως επειδή η ΑΔΑΕ δεν θα συνυπέγραφε έτσι αβασάνιστα ποτέ ότι οι κοινές παρακολουθήσεις υπουργών, δικαστών και αξιωματικών ήταν μια σατανική «σύμπτωση»; Και επειδή τα στελέχη της είχαν καταθέσει στη δικαιοσύνη την άρνηση συνεργασίας της ΕΥΠ με την ΑΔΑΕ;
Γιατί ο έλεγχος έγινε αποκλειστικά στην ΕΥΠ; Και στηρίχθηκε αποκλειστικά και μόνο σε όσα στοιχεία δόθηκαν από την ΕΥΠ; Γίνεται να είναι μια υπηρεσία ελεγχόμενη και ελεγκτής ταυτόχρονα; Γιατί δεν αναζητήθηκαν τα πλήρη στοιχεία για τις επισυνδέσεις από τους παρόχους κινητής τηλεφωνίας;
Υπήρξε αίτημα συνδρομής στοιχείων από το από το Γραφείο Βιομηχανίας και Ασφάλειας του Υπουργείου Εμπορίου των ΗΠΑ, που έβαλε σε «μαύρη λίστα» κυρώσεων την Intellexa; Αφού το σχετικό έγγραφο των ΗΠΑ, που επικαλείται πως διαθέτουν στοιχεία, συσχετίστηκε με την παρούσα δικογραφία, ζητήθηκαν τα στοιχεία αυτά;
Δόθηκαν εξηγήσεις από τον πρώην διοικητή της ΕΥΠ, Παναγιώτη Κοντολέωντα για το προσχέδιο μνημονίου συνεργασίας που επρόκειτο να υπογράψει η ΕΥΠ με την αρμόδια υπηρεσία της Βόρειας Μακεδονίας για την κυβερνοασφάλεια; Και στο οποίο βρέθηκαν ψηφιακά ίχνη των διορθώσεων που έκανε ο Ισραηλινός εργαζόμενος της Intellexa, Νιρ Μπεν Μοσέ, όπως είχε αποκαλύψει δημοσίευμα του Inside Story;
Δόθηκαν εξηγήσεις για το αν η εταιρία KRIKEL υπήρξε υπεργολάβος της εταιρίας RCS Lab, η οποία προμήθευσε το τελευταίο σύστημα νόμιμων συνακροάσεων που είχε αποκτήσει η ΕΥΠ;
Ερευνήθηκαν ποτέ τα στοιχεία που έχουν δημοσιευτεί για επιχειρηματικές συνεργασίες, αγοραπωλησίες, οικονομικές και εταιρικές συναλλαγές που συνδέουν επιχειρηματίες και πολιτικά πρόσωπα με το Predator; Στοιχεία τα οποία κατέθεσαν δημοσιογράφοι; Κατέθεσαν τα πρόσωπα-κλειδιά στη δικαιοσύνη;
Ερευνήθηκαν οι εταιρίες από τις οποίες είχε γίνει η αποστολή «μολυσμένων» με Predator μηνυμάτων;
Δόθηκε κάποια εξήγηση για το γεγονός ότι τουλάχιστον δυο στόχοι του Predator έλαβαν «μολυσμένα» sms που περιείχαν τα στοιχεία των ραντεβού που είχαν κλείσει για τους εμβολιασμούς τους;
Τα ερωτήματα αυτά είναι ενδεικτικά. Διότι στο σύνολο τους παραμένουν πολλά, συνεχώς αυξανόμενα και θα τίθενται πιεστικά από όσους δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν, κόντρα στη χλεύη, την εκστρατεία αποσιώπησης και παραπληροφόρησης.
