Εάν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες των αμερικανικών ΜΜΕ, τότε μάλλον έχει κλειδώσει η υποψηφιότητα της Κάμαλα Χάρις για την προεδρία των ΗΠΑ, καθώς φαίνεται να εξασφάλισε τον απαραίτητο αριθμό εκλεκτόρων που θα τη στείλουν στις εκλογές του Νοέμβρη.
Η Χάρις έχει υποσχεθεί να στηρίξει την ενίσχυση της μεσαίας τάξης, τα αναπαραγωγικά δικαιώματα, καθώς και το ζήτημα του ελέγχου των όπλων.
Στην εξωτερική πολιτική, δεδομένου ότι η πλειοψηφία των Αμερικανών είναι εναντίον των ισραηλινών βομβαρδισμών στη Γάζα, οι μισοί Δημοκρατικοί πιστεύουν ότι διαπράττεται γενοκτονία και το 36% ότι οι ΗΠΑ έχουν δώσει πολλά στην εμπόλεμη Ουκρανία, άραγε ποιος θα ήταν ο καταλληλότερος για αντιπρόεδρος μιας προεδρίας Χάρις.
Για τον Αμερικανό επίκουρο καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Ράγκερς, Μπεν Μπέργκις, κανείς δεν θα ήταν καλύτερος για τον ρόλο από τον ανεξάρτητο γερουσιαστή Μπέρνι Σάντερς, ο οποίος πρώτα πρώτα θα έδινε τη νίκη στη Χάρις.
Σε όσους αναρωτιούνται πως είναι δυνατόν να είναι τόσο δημοφιλής ο Σάντερς και να έχει χάσει δύο εκλογές, ο Αμερικανός επιστήμονας απαντά πως, στην πραγματικότητα, ο Σάντερς έφτασε πολύ κοντά το 2016, κερδίζοντας σχεδόν τόσες Πολιτείες όσες και η Χίλαρι Κλίντον.
«Κατά κάποιο τρόπο ήρθε ακόμα πιο κοντά κατά την έναρξη της φάσης των προκριματικών του 2020 προτού οι υποψήφιοι του κατεστημένου ενοποιηθούν με έναν άνευ προηγουμένου τρόπο για να τον σταματήσουν» λέει ο Μπέργκις στο αμερικανικό Jacobin.
Εξάλλου, δύο χρόνια δημοσκοπήσεων δείχνουν ότι ο Σάντερς είναι στην πραγματικότητα πιο δημοφιλής στο ευρύ κοινό από ό,τι στο στο κομμάτι του που ταυτίζεται με το Δημοκρατικό Κόμμα.
«Πολυάριθμες δημοσκοπήσεις όλα αυτά τα χρόνια τον έχουν αναδείξει έναν από τους πιο δημοφιλείς γερουσιαστές στην Αμερική ή ακόμα και τον πιο δημοφιλή. Οι περισσότερες δημοσκοπήσεις κατά τη διάρκεια των χρόνων τον έκαναν να σφάζει τον Τραμπ».
Για εκείνους που αμφισβητούν τον γερουσιαστή από το Βερμόντ, λόγω ηλικίας, ο Μπεργκις απαντά: «Τι καλύτερος τρόπος για να αποδείξετε στους ηλικιωμένους ψηφοφόρους ότι ο Μπάιντεν πιέστηκε να εγκαταλείψει όχι λόγω της ηλικίας του αλλά λόγω της ανικανότητάς του».
Έτσι μπορεί ο Σάντερς μπορεί να είναι έναν χρόνο μεγαλύτερος από τον Μπάιντεν, «αλλά του οποίου ο εγκέφαλος είναι παγκοσμίως γνωστό ότι εξακολουθεί να λειτουργεί», λεέι ο Μπέργκις.
Το κλειδί για να νικήσει ο Χάρις τον Ντόναλντ Τραμπ είναι να ξανακερδίσει τους ψηφοφόρους που εναντιώνονται στο Ισραήλ, ακυρώνοντας την πολιτική του Μπάιντεν και ο Σάντερς είναι κάθετος ότι οποιαδήποτε βοήθεια στον Νετανιάχουν πρέπει να κοπεί μαχαίρι.
«Ο Σάντερς δεν ήταν τέλειος στην Παλαιστίνη όλα αυτά τα χρόνια» παραδέχεται ο Μπέργκις.» Του πήρε πάρα πολύ καιρό, για παράδειγμα, για να ζητήσει κατάπαυση του πυρός στη Γάζα». Αλλά υπήρξε επίσης η ισχυρότερη φωνή της Γερουσίας για την υπεράσπιση των Παλαιστινίων όλα αυτά τα χρόνια και ενάντια στις πιο πρόσφατες φρικαλεότητες στη Γάζα. Έχει ζητήσει ξανά και ξανά να τερματιστεί η στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ για τον πόλεμο γενοκτονίας του Νετανιάχου.
Ο ακαδημαϊκός πιστεύει ακράδαντα ότι ο Σάντερς θα έφερνε στην υποψηφιότητα Χάρις ακριβώς το είδος εκείνης της αντιπολεμικής και οικονομικής-λαϊκιστικής ενέργειας που χρειάζεται για να αντιμετωπίσει τη φτηνή παραχάραξη αυτών των θέσεων που προσφέρει ο αντιπρόεδρος του Τραμπ, γερουσιαστής Τζέιμς Ντέιβιντ Βανς.
Στο εσωτερικό μέτωπο, ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπιστούν οι ψευδο-λαϊκίστικες φωνές του Τραμπ και του Βανς, όπως λέει χαρακτηριστικά ο Μπέργκις, θα ήταν ένας πλήρης εναγκαλισμός των πραγματικά φιλολαϊκών οικονομικών πολιτικών.
Ο Χάρις θα μπορούσε να αναβιώσει τον νόμο PRO, ο οποίος θα διευκόλυνε πολύ την οργάνωση και την ενίσχυση των συνδικάτων. Η κυβέρνηση Μπάιντεν-Χάρις υποστηρίζει θεωρητικά την πράξη, αλλά έμεινε στη θεωρία.
Ωστόσο, «κανένας πολιτικός στις ΗΠΑ δεν ήταν πιο σταθερός υποστηρικτής της εργατικής τάξης από τον Σάντερς, ο οποίος μιλάει για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η αμερικανική εργατική τάξη και την απελπιστική ανάγκη του Δημοκρατικού Κόμματος να παλέψει για αυτήν την τάξη αν θέλει να κερδίσεις» λέει ο Μπέργκις.
Επιπλέον, ο γηραιός γερουσιαστής συνδέεται περισσότερο με το Medicare for All από ό,τι οποιοσδήποτε σημαντικός πολιτικός στις ΗΠΑ.
«Ο Σάντερς είναι ο ισχυρότερος υποστηρικτής του εργατικού κινήματος στο Κογκρέσο. Δεν σταματά ποτέ να μιλά για μειούμενους μισθούς των εργαζομένων, ενώ οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι, και υποστηρίζει συνεχώς την ανοικοδόμηση των συνδικάτων ως ουσιαστική λύση στα δεινά των εργαζομένων» αναφέρει ο Μπέργκις.
Η Χάρις μάλιστα θα μπορούσε να δανειστεί από την πλατφόρμα του 2020 του Σάντερς δέσμη πολιτικών, όπως ένα εθνικό πρότυπο ελέγχου ενοικίων που θα μπορούσε να φέρει τις ΗΠΑ πιο κοντά στην επίτευξη της «Στέγασης για Όλους». Ο Σάντερες έχει μακρά ιστορία να συμπαρατάσσεται με τους ενοικιαστές και τους ιδιοκτήτες της εργατικής τάξης και να μιλάει για την πραγματικότητα του τεράστιου κόστους στέγασης που συντρίβει τόσα εκατομμύρια Αμερικανούς.
Τουλάχιστον, η Χάρις θα μπορούσε να δώσει έμφαση σε μια εθνική πολιτική περιορισμού των ενοικίων, την οποία ο Μπάιντεν υιοθέτησε στο λυκόφως της θητείας μήπως και επενεκλεγεί, μετά από αίτημα της βουλευτίνας Αλεξάντρια Οκάσιο-Κόρτεζ.
Βέβαια, ο ακαδημαϊκός από το Ράγκερς, αμφιβάλει ότι η Χάρις θα επιλέξει τον τελικά τον Σάντερς, τον πρώην αντίπαλό της στις προκριματικές εκλογές των Δημοκρατικών το 2016.
Ωστόσο, «απλά φανταστείτε να τον παρακολουθείτε να εξαφανίζει έναν άντρα λιγότερο από τα μισά της ηλικίας του, τον πιθανό Ρεπουμπλικανό αντιπρόεδρο των Τζέιμς Ντέιβιντ Βανς, στο ντιμπέιτ αυτό το φθινόπωρο χωρίς να ιδρώσει» σημειώνει ο Μπεν Μπέργκις.