2022 rok był nowym początkiem, zarówno dla męskiej jak i żeńskiej reprezentacji Polski. Zadanie odbudowy drużyny kobiecej powierzono Stefano Lavariniemu. Włoch dość szybko pokazał, że wie, czego brakowało naszym reprezentantkom. Pozwolił im uwierzyć w siebie. NIETYPOWY TRENER Z INNYM SPOJRZENIEM Stefano Lavarini nigdy nie był profesjonalnym siatkarzem. – To dość specyficzna historia. Miałem […]
Artykuł Igrzyska olimpijskie: Stefano Lavarini – człowiek, który zmienił wszystko pochodzi z serwisu Strefa Siatkówki - Mocny Serwis.
2022 rok był nowym początkiem, zarówno dla męskiej jak i żeńskiej reprezentacji Polski. Zadanie odbudowy drużyny kobiecej powierzono Stefano Lavariniemu. Włoch dość szybko pokazał, że wie, czego brakowało naszym reprezentantkom. Pozwolił im uwierzyć w siebie.
Stefano Lavarini nigdy nie był profesjonalnym siatkarzem. – To dość specyficzna historia. Miałem 15 lat, a moje rodzinne miasto (Omegna – przyp.aut) przeżywało wielki boom na siatkówkę. Nie było w mieście żadnej dziewczyny, która by jej nie trenowała. Nie było też w okolicy żadnej drużyny piłkarskiej, więc na meczach siatkarskiej drużyny pojawiali się również chłopcy. Pewnego dnia jeden z trenerów drużyn młodzieżowych poprosił mnie o pomoc, więc się zgodziłem. Nie miałem jasno określonego celu i założeń „kim chcę być w przyszłości”, więc to on szybko sprawił, że chciałem stać się kimś takim jak on – ujawnił w rozmowie, z volleynews.it kilka lat temu.
Jednym z trenerów, z którymi zaczynał swoją pracę , był legendarny dla zespołu z Novary trener – Luciano Pedulla’. Lavarini został zaproszony do dalszej pracy z młodzieżowymi drużynami. Jego sukcesy na tym polu szybko zostały dostrzeżone przez FIPAV (włoską federację siatkarską – przyp.aut.), która zaproponowała mu pracę w Club Italia – siatkarskim odpowiedniku polskiego SMS-u. Objął reprezentację Włoch kadetek w 2010 roku. Potem rozpoczął swoją pierwszą pracę, jako asystent trenera w klubie z Bergamo. Po kilku latach w tej roli awansowano go na pierwszego szkoleniowca w sezonie 2012/13. Po pięciu latach pracy i zdobyciu Coppa Italia w sezonie 2015/16 zdecydował się przenieść do Brazylii. To właśnie brazylijskie sukcesy zwróciły na niego uwagę koreańskiej federacji siatkarskiej, która powierzyła mu zadanie poprowadzenia reprezentacji. Tam miał cięższe zadanie, bowiem musiał zbudować zespół wokół jednej gwiazdy – Kim Yeong Koung. Podczas sezonu klubowego pracował w Busto Arsizio, by potem wrócić po 20 latach do swojej trenerskiej ojczyzny – Igor Gorgonzola Novara, już w roli pierwszego trenera. Reprezentacja Korei Południowej z nim na ławce zakwalifikowała się do igrzysk w Tokio i tam zaskoczyła wszystkich, plasując się na czwartym miejscu.
Nie da się ukryć, że Stefano Lavarini obejmował reprezentację Polski w bardzo trudnej chwili. Prezes PZPS, Sebastian Świderski zdecydował się oddać wybór trenera dla pań w ręce specjalnej komisji pod przywództwem Aleksandry Jagieło, byłej reprezentantki kraju i prezes BKS BOSTIK ZGO Bielsko-Biała. Taki wybór szybko okazał się strzałem w dziesiątkę. Polki poczuły powiew świeżego powietrza i z drużyny, która „musi znać swoje miejsce w szeregu” stały się zespołem walczącym o każdą wygraną, który wierzy w siebie i nie boi się nikogo.
– To jest fajny człowiek. Ma ogromną pasję i miłość do siatkówki. Kiedy trzeba krzyknąć, to krzyknie. Kiedy trzeba rozmawiać, to porozmawia. O tym, jakim jest człowiekiem i jak bardzo pozytywne ma nastawienie do życia, zawodniczki przekonają się same. Jest to bardzo inteligenta osoba, która potrafi bardzo sarkastycznie żartować, nie naruszając przy tym bariery damsko-męskiej – mówiła Katarzyna Skowrońska, legendarna atakująca. Skowrońska miała okazję pracować z Lavarinim w Foppapederetti Bergamo.
Pierwszy sezon zespołu pod jego okiem był zdecydowanie tym, „budującym drużynę”. Pomimo braku medali, Polki przyciągały coraz większą uwagę kibiców. Sezon 2023/2024 rozpoczął się od brązu w Siatkarskiej Lidze Narodów, po mistrzostwa Europy zakończone na ćwierćfinale. Przyszedł czas na najważniejszy turniej dla reprezentacji – kwalifikacje olimpijskie. Łódzka publiczność zobaczyła w tym turnieju różne oblicza zespołu, który stanął na wysokości zadania w najważniejszym meczu. Zwycięstwo 3:1 nad reprezentacją Włoch dało drużynie upragniony awans olimpijski. Pierwszy od 2008 roku.
Ciekawostki:
– Był szkolnym kolegą Eleonory Lo Bianco, legendarnej włoskiej rozgrywającej, której trenerem stał się w zespole z Bergamo.
Sukcesy klubowe:
Puchar Włoch:
2016
Klubowe Mistrzostwa Ameryki Południowej:
2018,2019
Liga brazylijska:
złoto: 2019
brąz: 2018
Klubowe Mistrzostwa Świata:
srebro:2021
Liga turecka:
2024
Puchar Turcji:
2024
Sukcesy reprezentacyjne:
Mistrzostwa Azji:
brąz: 2019
Liga Narodów:
brąz: 2023,2024
Kariera trenerska:
1995-1999: Pallavolo Omegna (asystent trenera)
1999-2003: AGIL Trecate (asysten trenera)
2003-2004: Centro Volley Spezia (asystent trenera)
2004-2007: Birgmat Kerakoll Chier (asystent trenera)
2007-2010: Club Italia (asystent trenera)
2010-2011: Foppapederetti Bergamo (asysten trenera)
2011-2017: Foppapederetti Bergamo
2017-2019: Minas Tenis Clube
2019-2021: Korea Południowa
2019-2020: Unet E-Work Busto Arsizio
2020-2023: Igor Gorgonzola Novara
2023-2024: Fenerbahce Stambuł
2024- : Allianz Vero Volley Milano
Artykuł Igrzyska olimpijskie: Stefano Lavarini – człowiek, który zmienił wszystko pochodzi z serwisu Strefa Siatkówki - Mocny Serwis.
