Ο ΠΑΟΚ και η ΑΕΚ έκαναν πρεμιέρα στους προκριματικούς τους με νίκες: ο πρώτος κέρδισε με 3-2 την Μπόρατς από τη Βοσνία για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, η δεύτερη την Ιντερ Εσκάλδες από την Ανδόρα με 4-3.
Ωστόσο ο προπονητής του πρωταθλητή Ραζβάν Λουτσέσκου και ο προπονητής της Ενωσης Ματίας Αλμέιδα κάπως διαφορετικά τις είχαν φανταστεί τις πρεμιέρες. Ο Λουτσέσκου είχε μιλήσει πριν απ’ το ματς για την ανάγκη του ΠΑΟΚ να δείξει εξυπνάδα και προσοχή: κανείς δεν είδε στην Τούμπα τίποτα από τα δύο.
Ο Αλμέιδα έλεγε ότι η ΑΕΚ απαγορεύεται να υποτιμήσει την αντίπαλό της. Η ομάδα του έκανε ακριβώς αυτό: ολοκλήρωσε το ματς με μια σειρά από επιπολαιότητες που στάθηκαν λόγος να μετατραπεί το θριαμβευτικό 4-0 με το οποίο προηγήθηκε σε 4-3 που στάθηκε λόγος για να υπάρξουν αποδοκιμασίες στην «Opap Arena».
O ΠΑΟΚ ήταν προβλέψιμος στο πρώτο του ματς. Επαιζε μονοδιάστατα από τα αριστερά γιατί ο Τάισον είχε κέφια, έκανε και λάθη στην άμυνα, όπως άλλωστε και πέρυσι κι όχι μόνο στα ευρωπαϊκά του ματς. Αλλά έχει μάθει να ζει με τα αμυντικά του λάθη και να μην πανικοβάλλεται από αυτά κι αυτό είναι το πιο μεγάλο του χάρισμα. Σύμβολο αυτής της νοοτροπίας του ο Κουλιεράκης.
Ο έλληνας νεαρός στόπερ έκανε ένα πέναλτι ακουμπώντας την μπάλα με το χέρι σαν παίκτης του μπάσκετ κι ενώ την είχε μπλοκάρει ο συμπαίκτης του τερματοφύλακας Κοτάρσκι. Η φάση είναι τόσο εξωφρενική που άλλον θα τον θύμωνε και θα τον εκνεύριζε απερίγραπτα.
Ο Κουλιεράκης συνέχισε σαν να μην τρέχει τίποτα. Είχε ανοίξει το σκορ και λίγα λεπτά μετά το λάθος του πέτυχε και δεύτερο γκολ. Περίμενα να το αφιερώσει στον Κοτάρσκι, αλλά είναι μάλλον μικρός ακόμα και για τέτοιες «τρολιές»…
Το ματς της ΑΕΚ με την Ιντερ Εσκάλδες θα έπρεπε να είναι μια ευκαιρία της ομάδας του Αλμέιδα για να κερδίσει θεαματικά και για πρώτη φορά στην «Οpap Arena»: μέχρι χθες ο Ολυμπιακός είχε στο νέο γήπεδο της ΑΕΚ πιο πολλές νίκες από αυτή – μία για την ακρίβεια αλλά σε ευρωπαϊκό τελικό. Δεν υπήρχε τίποτα να πει κανείς για το παιχνίδι της ΑΕΚ με την ομάδα αυτή από την Ανδόρα πριν αρχίσει – και για αυτό και δεν είχα γράψει εδώ και τίποτα: η διαφορά των δύο ομάδων είναι χαώδης.
Αυτό φάνηκε και στην πρώτη ώρα του ματς: η ΑΕΚ προηγήθηκε με 4-0 και θα μπορούσε το σκορ να είναι και μεγαλύτερο.
Και μετά ένα αυτογκόλ του Βίντα, ένα πέναλτι δώρο του νεοφερμένου Θωμά Στρακόσα, ένα κανονικό γκολ των φιλοξενούμενων που έπαιζαν από την αρχή πολύ ανοιχτά, ένα χαμένο πέναλτι του Λιβάι Γκαρσία κι ένα πλήθος από επιπολαιότητες των παικτών του Αλμέιδα στην τελική προσπάθεια δημιούργησαν το τελικό 4-3. Που δεν αντιμετωπίστηκε ακριβώς με ψυχραιμία και γιατί ύστερα από ένα χαμένο πρωτάθλημα (και με τον τρόπο που χάθηκε…) στην ΑΕΚ οι απαιτήσεις του κόσμου είναι μεγάλες.
Οι δύο ελληνικές ομάδες πιστεύω πως θα προκριθούν. Ο ΠΑΟΚ θα ιδρώσει στην Μπάνια Λούκα γιατί θα βρει μια σκληρή βαλκανική έδρα: ο φανατισμός του κόσμου θα είναι τεράστιος αλλά η Μπόρατς είναι πολύ δύσκολο να μη δεχτεί γκολ και δεν ξέρω πόσο μπορεί να τη βελτιώσει το ότι θα ξεκινήσει το ματς ο 38χρονος αρχηγός της Βίντα, αδελφός του Βίντα της ΑΕΚ.
Η ΑΕΚ στην Ανδόρα πρέπει να κερδίσει εύκολα: υπάρχει χαώδης διαφορά από την Ιντερ Εσκάλδες. Αρκεί να μην έχουν πανικοβληθεί όλοι από τις αποδοκιμασίες, αρχίσουν τις πιέσεις να παίξουν τα νέα αποκτήματα κ.λπ.
Διασκεδάζω με το γεγονός ότι ένα ποδοσφαιρικό ματς στο ολυμπιακό τουρνουά αποτελεί στην πραγματικότητα το γεγονός που υπενθύμισε στον κόσμο ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες άρχισαν.
Το ολυμπιακό τουρνουά ποδοσφαίρου είναι μάλλον από τα λιγότερα σημαντικά ολυμπιακά τουρνουά, καθώς οι ομάδες που παίρνουν σε αυτό μέρος δεν αποτελούνται από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές. Αλλά η επικοινωνιακή δύναμη του ποδοσφαίρου είναι τεράστια: χθες όλος ο κόσμος ασχολήθηκε με όσα έγιναν στο εναρκτήριο ματς (Μαρόκο – Αργεντινή 2-1) τα οποία δικαίως χαρακτηρίστηκαν πρωτοφανή.
Ενα γκολ των Αργεντινών στο 15ο (!) λεπτό των καθυστερήσεων στάθηκε αιτία εισβολής Μαροκινών και διακοπής του αγώνα. Τα μέτρα ασφαλείας (για τα οποία γινόταν μεγάλη συζήτηση…) φάνηκαν ανύπαρκτα κι αυτό είναι λόγος προβληματισμού. Αλλά το καταπληκτικό έγινε στη συνέχεια: το γκολ των Αργεντινών ακυρώθηκε από το VAR μια ώρα μετά τη διακοπή του αγώνα. Εκανε δηλώσεις εναντίον της απόφασης μέχρι κι ο Λίο Μέσι από τις διακοπές του.
Φυσικά στο Παρίσι θα γίνουν μεγάλα ρεκόρ, θα δούμε σπουδαίους αθλητές να κερδίζουν, θα έχουμε τρομερά παιχνίδια στους τελικούς (και όχι μόνο…) πολλών ομαδικών σπορ.
Αλλά η φασαρία που μπορεί να γίνει σε ένα ματς ποδοσφαίρου, ακόμα και σε ένα παιχνίδι στο οποίο δεν κρίνεται απολύτως τίποτα, είναι κάτι μοναδικό. Και το ξέρει και η ΔΟΕ που πάντοτε ήθελε το ποδόσφαιρο στους Ολυμπιακούς Αγώνες ακόμα κι όταν δεν ήθελε (και για χρόνια πολλά…) τους επαγγελματίες του.
Κατά τα άλλα ομολογώ πως έχω μεγάλη περιέργεια για την τελετή έναρξης των Γάλλων. Οι τελετές έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων δείχνουν συνήθως την εικόνα που οι διοργανωτές των Αγώνων θα ήθελαν να έχουν στο μυαλό τους όλοι στον κόσμο όταν μιλάνε για τη χώρα τους. Οι Ρώσοι κάποτε είχαν φτιάξει ένα καταπληκτικό τελετουργικό για τα θαύματα του σοσιαλισμού.
Οι Αμερικανοί στο Λος Αντζελες παρουσίαζαν διαστημόπλοια. Οι Αγγλοι είχαν δόσεις από Τζέιμς Μποντ, Βασίλισσα και Μπιτλς. Οι Κινέζοι απαιτούσαν σεβασμό ως ανερχόμενη δύναμη και οι Γιαπωνέζοι στο Τόκιο μας καλούσαν να γνωρίσουμε τις παραδόσεις τους και να γοητευτούμε από αυτές. Οι Γάλλοι, σοβινιστές από κούνια, αλλά και με μια αγάπη για τον νεωτερισμό και την Τέχνη (τους) είμαι περίεργος για το τι θα κάνουν.
Η χρησιμοποίηση του Σηκουάνα θα μετατρέψει το ίδιο το Παρίσι σε σκηνικό του σόου – το σκηνικό θα είναι καταπληκτικό. Για το περιεχόμενο της γιορτής απορώ κομμάτι: ίσως για πρώτη φορά πριν από την έναρξη Ολυμπιακών Αγώνων. Οπως και να έχει η ελληνική σημαία θα κυματίσει πρώτη. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο και η Αντιγόνη Ντρισμπιώτη θα είναι ο καπετάνιος και η καπετάνισσά μας απόψε…
