Aυτή τη φορά δεν υπήρξαν ούτε θριαμβολογίες ούτε καταστροφολογίες. Η κυβέρνηση δεν πανηγύρισε για το ότι η Κομισιόν απηύθυνε ΜΟΝΟ τέσσερις (4) συστάσεις στην Ελλάδα για τη βελτίωση του κράτους δικαίου, ενώ άλλες 18 χώρες της ΕΕ (μεταξύ των οποίων Γερμανία, Ισπανία και Ιταλία) δέχθηκαν περισσότερες. Και η αντιπολίτευση δεν ανέβηκε στα κάγκελα για το ότι η αντιπρόεδρος της Επιτροπής Βιέρα Γιούροβα συνέδεσε ευθέως τη δολοφονία του Γιώργου Καραϊβάζ με δύο καθαρά πολιτικές δολοφονίες δημοσιογράφων στη Μάλτα και τη Σλοβακία, σπεύδοντας φυσικά να δηλώσει ότι δεν μπορεί ούτε να παρέμβει ούτε να επικρίνει το έργο των διωκτικών Αρχών.
Oσοι περίμεναν έτσι μια έκθεση που θα καταδίκαζε την Ελλάδα για τις παρακολουθήσεις δημοσιογράφων ή τις επαναπροωθήσεις μεταναστών θα πρέπει να απογοητεύτηκαν. Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ανταποδίδει άραγε με τον τρόπο αυτόν την υποστήριξη του Κυριάκου Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του για την επανεκλογή της, η οποία αποδείχθηκε πάντως ευκολότερη του αναμενομένου; Η πρόεδρος της Επιτροπής κάνει τα στραβά μάτια για τις παραβιάσεις του δικαίου στην Ελλάδα επειδή ο έλληνας Πρωθυπουργός έγραψε μαζί με τον πολωνό ομόλογό του για αυτήν ότι «είναι ολόψυχα αφοσιωμένη στην προώθηση των κοινών μας αξιών και την προστασία της ευρωπαϊκής ενότητας και αλληλεγγύης»;
Οχι αναγκαστικά. Το στρογγύλεμα είναι υπαρκτό, αλλά δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Οπως επισημαίνει ο Economist, η Ούρσουλα «νερώνει» εδώ και χρόνια τα συμπεράσματα των εκθέσεων για πολιτικούς λόγους. Οι έλεγχοι της Ρουμανίας και της Βουλγαρίας σταμάτησαν παρά τις φτωχές επιδόσεις των χωρών αυτών στο πεδίο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Ουγγαρία επαινέθηκε για ανούσιες μεταρρυθμίσεις. Και η Ελλάδα δεν δέχθηκε ενοχλήσεις για τη φυλάκιση πληροφοριοδοτών δημοσίου συμφέροντος (whistleblowers). Aπό την άλλη πλευρά, η ίδια η Γιούροβα παραδέχθηκε χθες ότι η Επιτροπή δεν μπορεί να κάνει πολλά ούτε για να διαλύσει τη μιντιακή αυτοκρατορία του Ορμπαν στην Ουγγαρία ούτε για να προστατεύσει τους δημοσιογράφους στην Ιταλία ή τη Σλοβακία.
Ολα αυτά δεν σημαίνουν ότι η χθεσινή ευρωπαϊκή «σούπα» πρέπει να εκληφθεί από την Αθήνα ως πράσινο φως σε τυχόν προσπάθεια κουκουλώματος σκανδάλων. Ακόμη κι αν οι πολυσυζητημένες υποκλοπές ελάχιστα ενδιαφέρουν πλέον την κοινή γνώμη (αν την ενδιέφεραν ποτέ), οι έρευνες κάπου θα πρέπει να καταλήξουν. Οσα δίκια κι αν έχει η Ελλάδα ως προς το βάρος που δέχεται από τη μετανάστευση, τα pushbacks είναι ηθικά ανεπίτρεπτα. Και η αποκάλυψη που φέρεται να έκανε η εισαγγελέας στη δίκη Καραϊβάζ ότι το CD με τις επαφές του δολοφονηθέντος δημοσιογράφου με διάφορους αξιωματούχους έχει καταστραφεί επειδή… τρυπήθηκε με συρραπτικό είναι απλώς ανατριχιαστική.
Κάποιοι χρησιμοποίησαν αυτό το συρραπτικό, όπως κάποιοι παρακολουθούσαν παράνομα δημοσιογράφους ή έγδυναν, λήστευαν και κακοποιούσαν μετανάστες. Ακόμη κι αν αυτές οι τακτικές έχουν σταματήσει, η δικαιοσύνη πρέπει να αποδοθεί.
