در سال‌های قبل از آذر ۱۳۲۵ حزب مورد استقبال عده زیادی از روشنفکران نیز قرار گرفت ولی از آنجا که حزب تمام نیرویش را بر پشتیبانی از فرقه متمرکز کرد و امیدوار بود که فرقه پابرجا بماند و نقشی در مجموعه سیاست ایران بازی کند و اینطور هم تبلیغ می‌کرد، شکست فرقه برای این افراد ضربه فوق‌العاده سختی بود هم از لحاظ موضع حزب در جامعه و هم در درون خود حزب عده قابل ملاحظه‌ای شاید ۳۰ تا ۳۵ درصد اعضاء از حزب بکلی کنار رفتند.
عکس مطلب متعلق به خلیل ملکی است.
