Бұрынғы уақытта Шаған елінің бір саудагері Киптанға келіп, сауда істеп жүреді екен, ақ қашқан жылы, қызылдың қолына түсіп, бар істеп жүрген күрегінен айырылып, кісі жатты. Ішінде бір Жүніс деген ақсақалы бар екен. Бір күні түнде отырып, саудагер Жүніске айтты:
— Көңіліміз бір көтерілсін, күлдірші, — деді. Сонсоң Жүніс айтты:
— Шынымды айтып күлдірейін бе, өтірігімді айтып күлдірейін бе? — деді.
Сонсоң:
— Өтірікпен күлдірмей-ақ қой, шыныңмен күлдір, — деді.
— Шыныммен күлдірсем, — деді, — бір көк атым бар еді. Соны жазды күні семіз күйінде ұрлап қойды. Өзі бәйге ат еді, зар ғып жүр едім, бір күні біреу бәленше жерде...
