Баяғыда бір Шықбермес Шығайбай деген бай болыпты. Аты өзінің сараңдығынан «Шық бермес» деп аталған екен. Сол заманда Жиренше деген шешен болады екен. Және де Алдар көсе деген қу болады екен. Сол Алдар көсе мен Жиренше екеуі бәстеседі. Жиренше айтады:
— Сен, Алдар көсе, сол Шығайбайдың үйінен тамақ ішсең, қалағаныңды берейін, — деді.
Сол Шықбермес байға Алдар көсе жөнеледі. Бір күні үйіне жақындап келіп қараса, үйді айналдыра қамыс төсеп қойған екен. Агар біреу келе жатса, біліп, сылдырлағанынан қылып отырғаны, жеп отырғанын, тамағын жиып қояды екен.
Есік алдындағы қамысты ақырын-ақырын жиып, үйге, сөйтіп, амалдап жетіп, тесіктен қарап тұра қалса, бәйбішесі Шығайбайдың қаз...
