Бұрын бір өткен заманда бір тазшаның әке-шешесі өліп, жетім қалыпты. Бір күндері ол тазша базарға барып, аралап жүрсе, бір жерде мұңайып отырған бір шалды көріп, қасына келіп отырыпты. Шал сұрайды:
— Не қылып жүрген баласың? — деп, сонда тазша жауап беріпті:
— Баласы жоққа бала болайын деп жүрмін, — деп.
— Ендеше балам жоқ еді, маған бала бола ғой, — деп, тазшаны ертіп, үйіне алып келіпті. Бір күн шал тазшаға айтыпты:
— Анау көрінген дарақтың басында ақсары деген құстың ұясы бар, сол ұяда құстың жұмыртқасы да бар, сен барып, құсқа білдірмей, астынан бір жұмыртқасын алып келші, — дейді.
Тазша «жарайды»...
