«Το εμπορικό τρένο μετέφερε αδήλωτο και επικίνδυνο υλικό», κατήγγειλε ο πατέρας της 20χρονης Μάρθης που σκοτώθηκε στα Τέμπη, επιμένοντας ιδιαίτερα στο γεγονός ότι στις καταγραφές καμερών του σιδηροδρομικού δικτύου δεν βρέθηκαν παρά μόνο ένα- δύο πλάνα σε προγενέστερο χρόνο, της εμπορικής αμαξοστοιχίας που συγκρούστηκε με την επιβατική Intercity 62.
«Μέχρι στιγμής δεν έχουμε σαφή εικόνα για το τι κουβαλούσε η εμπορική αμαξοστοιχία. Και αυτό διότι προφανώς όλοι οι αρμόδιοι εμπλεκόμενοι φορείς, που προσπαθούν να εξιχνιάσουν αυτήν την υπόθεση, δεν έπραξαν στον σωστό χρόνο τις δέουσες ενέργειες» είπε στο MEGA, ο Αντώνης Ψαρόπουλος και συμπλήρωσε:
«Συγκεκριμένα, υπήρξε μεγάλη καθυστέρηση στην αναζήτηση του οπτικού υλικού από τις κάμερες των σταθμών από τους οποίους διήλθε η εμπορική αμαξοστοιχία. Αυτά αναζητήθηκαν 2,5 μήνες μετά το δυστύχημα. Είναι πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα και αν σκεφτεί κάνεις το πρόσφατο παράδειγμα της δολοφονίας του τοπογράφου, όπου οι αστυνομικές και δικαστικές αρχές ενεργοποιήθηκαν ακαριαία, και σχεδόν εξιχνιάστηκε η υπόθεση τουλάχιστον για τον φυσικό αυτουργό, από την λήψη εικόνας από τόσες πολλές κάμερες, αναρωτιέται κάνεις γιατί δεν έγινε ακριβώς το ίδιο πράγμα και στο δυστύχημα των Τεμπών».
Όπως τόνισε ο κ. Ψαρόπουλος, «οπτικό υλικό από τους σταθμούς στους οποίους διήλθε η επιβατική αμαξοστοιχία, ζητήθηκε σε 7 μέρες από το δυστύχημα. Κάτι τέτοιο δεν έλαβε ποτέ χώρα για την εμπορική αμαξοστοιχία. Είναι ένα πολύ μεγάλο ερώτημα το οποίο γεννά πολλά ερωτήματα περαιτέρω. Μιλάμε για 6 σκληρούς δίσκους, οι κάμερες είναι πολύ περισσότερες από τους σταθμούς όπου διήλθε η εμπορική αμαξοστοιχία.
Δεν έχουν αντληθεί και δεν έχουν κατασχεθεί οι σκληροί δίσκοι μόνο του εμπορικού σταθμού της Θεσσαλονίκης. Είναι όλων των σταθμών από τους οποίους διήλθε η εμπορική αμαξοστοιχία μέχρι και τους Νέους Πόρους. Μιλάμε για 15 σκληρούς δίσκους όπου εδώ στην Ελλάδα δεν κατάφερνα να ανακτήσουν υλικό εκείνης της ημέρας. Γι΄αυτόν τον λόγο αυτοί οι σκληροί δίσκοι εστάλησαν σε εξειδικευμένο εργαστήριο στο εξωτερικό, προκειμένου να γίνει μία πιο εξειδικευμένη προσπάθεια ανάκτησης των δεδομένων. Είναι περίπου 2,5 μήνες, ακόμα δεν έχουμε πάρει κάτι στα χέρια μας».
Ο πατέρας της αδικοχαμένης Μάρθης σημείωσε δε πως: «Κατά την άποψή μου, το ζήτημα αυτό είναι σοβαρότερο του μπαζώματος γιατί εδώ έχουμε απώλεια εικόνας. Η εικόνα είναι αμείλικτη, δίνει ακράδαντα στοιχεία και από τα μέχρι στιγμής συντρέχοντα στοιχεία έχουμε αντιληφθεί ότι πράγματι η εμπορική αμαξοστοιχία, μετέφερε αδήλωτο και επικίνδυνο υλικό. Συνεπώς θα έπρεπε να έχει ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός συντομότερα. Εμείς από την πλευρά μας κάναμε αιτήματα πριν κάθε υπεύθυνο για να αναζητηθεί αυτό το υλικό. Και όχι μόνο να αναζητηθεί, αλλά να κατασχεθεί. Εξ όσων γνωρίζουμε πριν φύγουν στο εξωτερικό αυτοί οι 15 σκληροί δίσκοι, επανεγγράφονταν στους σκληρούς δίσκους οπτικό υλικό, επί 5 μήνες και παραπάνω από το χρονικό σημείο που έγινε το δυστύχημα».
Σε ό,τι αφορά την από το ΕΜΠ, ο κ Ψαρόπουλος ανέφερε: «Ακόμα αναμένουμε και έχουν περάσει πάνω από 3 μήνες. Επίσης το αίτημα του ανακριτή για να δοθεί μία σαφής απάντηση. Το ζήτημα είναι ότι θα μπορούσαμε να έχουμε περισσότερα στοιχεία που θα αναδείκνυαν όλες τις πτυχές της υπόθεσης και υπάρχει μεγάλο ενδεχόμενο να οδηγηθούμε στην δίκη με αρκετά αναπάντητα ερωτήματα», κατέληξε.
