Μιλώντας ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης στη δημόσια συζήτηση με την πρώην Αναπληρώτρια Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ στο πλαίσιο του NATO Public Forum δήλωσε: «Το ΝΑΤΟ έχει υπάρξει επιτυχές, διότι μπόρεσε να προσαρμοστεί και μπόρεσε να επανεφεύρει τον εαυτό του κατά καιρούς».
Αξίζει, όμως να θυμηθούμε μια συγκεκριμένη περίοδο, που η Συμμαχία, είχε «εφεύρει» μηχανισμούς και δόγματα που ζημίωσαν την Ελλάδα, τα οποία έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα.
Ειδικότερα, στα τέλη της δεκαετίας του 1970, ο τότε ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ (1971-1984) Γιόζεφ Λουνς είχε «δημιουργήσει» το περίφημο «Δόγμα Λουνς».
Σύμφωνα με αυτό δεν ήταν προς το συμφέρον του ΝΑΤΟ να εμπλακεί στα διμερή προβλήματα που είχαν μεταξύ τους μέλη της Συμμάχιας. Έτσι, το ΝΑΤΟ ένιπτε τα χείρας του στην τουρκική επιθετικότητα, ενώ είχε προηγηθεί και η τουρκική εισβολή στην Κύπρο.
Ήταν μια περίοδος που η Ελλάδα στην προσπάθειά της να επανενταχτεί στο ΝΑΤΟ και στην ΕΟΚ –αφού είχε αποχωρήσει το 1974, ως μια κίνηση διαμαρτυρίας για τη νατοϊκή απάθεια στον τουρκικό «Αττίλα»- δεχόταν συνεχείς προσβολές.
Συγκεκριμένα, τον Οκτώβριο του 1978, η ελληνική κυβέρνηση είχε διαμαρτυρηθεί, έντονα, στον Τζόζεφ Λουνς επειδή η Συμμαχία είχε παραβιάσει τη συμφωνία Ντάβου-Χαίηγκ μετά από πιέσεις της Τουρκίας.
Σύμφωνα με εκείνη τη συμφωνία, η Ελλάδα θα επέστρεφε στη Συμμαχία με τους όρους που ίσχυαν πριν από το 1974 προσωρινά, αλλά δεσμευόταν να διαπραγματευτεί τα όρια του νέου στρατηγείου της Λάρισας και να κουβεντιάσει το νέο νατοϊκό δόγμα, βάσει του οποίου ο επιχειρησιακός έλεγχος του Αιγαίου θα μπορούσε να ανατεθεί και σε μη ελληνικές μονάδες!
Το ΝΑΤΟ όμως, επί Λουνς δεν την τήρησε.
Ο ίδιος ο Καραμανλής παραδεχόταν πόσο ξεφτιλιζόταν ο ίδιος και η χώρα του.
Έλεγε μάλιστα, απευθυνόμενος στον Γερμανό καγκελάριο Χ. Σμίτ, πως, «φτάσαμε στο παράλογο σημείο αντί να καλείται η Ελλάς να επανέλθει στη Συμμαχία και να θέτει αυτή όρους για την επάνοδο της, όπως θα ήταν η λύση του Κυπριακού, να τίθενται εις αυτήν όροι για την επάνοδό της.»
«…Ως άνδρας πολιτικός, δεν είναι δυνατό να υφίσταται η χώρα μου, αλλά και εγώ προσωπικώς, την ταπείνωση να εμφανίζομαι να εκλιπαρώ την επανασύνδεση της χώρας μου στο ΝΑΤΟ, όταν η επανασύνδεση αυτή γίνεται προς όφελος και της Συμμαχίας αλλά και της ίδιας της Τουρκίας».
Παρά το γεγονός ότι οι Έλληνες στρατηγοί, όπως ομολογούσε ο ίδιος ο Καραμανλής, τον πίεζαν Τον Οκτώβριο του 1978 να μην επιστρέψει η χώρα στο NATO, εκείνος επέμεινε.
‘Εκτοτε όμως, το δόγμα Λουνς, επιβίωσε με τον σημερινό γ.γ. Γενς Στόλτενμπεργκ να καλεί την Ελλάδα σε διάλογο με την Τουρκία για να λύσει τις «διαφορές» της, ζητώντας ουσιαστικά από την Ελλάδα να καταστήσει την εδαφική της ακεραιότητα αντικείμενο διαπραγματεύσεων με την Τουρκία, τη στιγμή που η Συμμαχία υπάρχει για την προστασία της εδαφικής ακεραιότητας των μελών της.
