No i wreszcie wyjaśniło się, po co to wszystko. Uświadamianie czterolatków, że tego, co najważniejsze trzeba szukać powyżej kolan, ale poniżej pępuszka-kłębuszka. Wynoszenie na piedestał oryginałów gardzących seksualnymi standardami, sugerowanie wręcz, że mogą okazać się kolejnym szczeblem drabiny ewolucyjnej, formą pośrednią między homo sapiens a Artificial Intelligence (AI). Lansowanie wielbicieli chirurgii, uważających, że panaceum na wszelkie nieszczęścia jest odcięcie czegoś, albo wręcz przeciwnie – przyszycie. A wreszcie przypomnienie, że jak sprawy i tak pójdą kiepsko, to można przebrać się za babę i uciec, jak to czyniło wielu tyranów, np. Wielki Książę Konstanty w listopadzie AD 1830.
