قشون ایران نامی است که به نیرو‌های مسلح ممالک محروسه ایران در دوران حاکمیت قاجاریان گفته می‌شد. در پایان قرن ۱۸، نیرو‌های نظامی آقامحمدخان، شباهت به سلسله‌های پیشین داشتند. با توجه به گزارش‌های خارجی از آن زمان، در زمان صلح هیچ ارتش دائمی وجود نداشت، هرچند خانه شاه دارای یک نیروی نظامی دائمی بود. جیمز موریه توصیف کرده‌است که فتحعلی شاه در سال ۱۸۰۹، ۱۲٬۰۰۰ سرباز محافظ شخصی (قوای جانباز) که عمدتاً از مازندران و ایل قاجار جذب شده‌اند و ۳٬۰۰۰ نفر سواره‌نظام غلام (سرباز) داشته‌است.
