Ηταν μακράν το καλύτερο σχόλιο για τη θλιβερή εμφάνιση του Τζο Μπάιντεν στο πολυσυζητημένο ντιμπέιτ. «Ο Μάρκος Αυρήλιος ήταν ένας σπουδαίος αυτοκράτορας, αλλά τα έκανε θάλασσα με τη διαδοχή του δίνοντας τη σκυτάλη στον αποτυχημένο γιο του Κόμμοδο, που η καταστροφική του διακυβέρνηση είχε ως αποτέλεσμα να ξεκινήσει η παρακμή της Ρώμης», έγραψε ο πολωνός υπουργός Εξωτερικών Ράντοσλαβ Σικόρσκι στο Χ. «Εχει μεγάλη σημασία να μπορείς να διαχειριστείς τον καλπασμό σου στο ηλιοβασίλεμα».
Οι ιστορικοί λένε πως αν ο Μάρκος Αυρήλιος επέλεγε κάποιον άλλο για διάδοχο, θα ξεσπούσε σίγουρα εμφύλιος πόλεμος. Ανάλογοι φόβοι υπήρχαν στο Δημοκρατικό Κόμμα για την περίπτωση που ο αμερικανός πρόεδρος δεν επέλεγε για διάδοχό του την αντιπρόεδρο Κάμαλα Χάρις: πολλοί θα τον κατηγορούσαν ότι άδειασε τη μοναδική γυναίκα, και μάλιστα αφρικανο-ασιατο-αμερικανή, που θα μπορούσε να είναι υποψήφια για το ανώτατο αξίωμα. Ομως δεν έκανε ούτε αυτό, δεν έκανε τίποτα, επέμεινε, και επιμένει ακόμη, ότι είναι ο καλύτερος υποψήφιος, ότι μόνο εκείνος μπορεί να νικήσει τον Τραμπ. Μέχρις ενός σημείου είχε τα δίκια του: είναι ένας σπουδαίος πρόεδρος. Από τότε όμως που άρχισε η αντίστροφη μέτρηση, η οποία αποτυπώθηκε καθαρά και στο ντιμπέιτ της περασμένης Παρασκευής, o Μπάιντεν αποτελεί «liability», εμπόδιο στη μάχη κατά του εφιάλτη.
Η επανεκλογή του Τραμπ θα εκπληρώσει το όνειρο των χωρών (Ρωσία, Κίνα, Ιράν, Β. Κορέα) που έχουν συγκροτήσει τον «άξονα κατά της δημοκρατίας». Θα σηματοδοτήσει δηλαδή και επισήμως το ξεκίνημα της παρακμής της αμερικανικής δημοκρατίας, και ακολούθως ολόκληρης της φιλελεύθερης Δύσης. Τυχόν παράδοση της Γαλλίας στους ακροδεξιούς της Λεπέν και του Μπαρντελά θα αποτελέσει την ευρωπαϊκή εκδοχή αυτής της παρακμής. Χωρίς να είναι ένας σπουδαίος πρόεδρος, και με τη βοήθεια των «λοιπών δημοκρατικών δυνάμεων», ο Εμανουέλ Μακρόν κατάφερε να νικήσει τη Λεπέν δύο φορές, δεν έκανε όμως τίποτα για να αντιμετωπίσει το φαινόμενο του δεξιού εθνικολαϊκισμού στις ρίζες του, δεν έλαβε κανένα μέτρο για να κατευνάσει τους ψηφοφόρους που έχουν πληγεί από την παγκοσμιοποίηση.
Ακόμη κι αν το, πρόσκαιρο, «Ρεπουμπλικανικό μέτωπο» λειτουργήσει, και η Εθνική Συσπείρωση δεν κερδίσει μεθαύριο την απόλυτη πλειοψηφία, η χώρα που θα ξημερώσει τη Δευτέρα θα είναι μια άλλη Γαλλία. Και ο Μακρόν θα έχει αναδειχθεί στον μοιραίο ηγέτη της, όπως ο Μπάιντεν κινδυνεύει να αναδειχθεί στον μοιραίο ηγέτη της Αμερικής.
Ο «καλπασμός στο ηλιοβασίλεμα» παραπέμπει στις ταινίες γουέστερν, όπου ο ήρωας απομακρύνεται μαζί με την καλή του πάνω στο άλογο αφού έχει νικήσει τους κακούς. Τι γίνεται όμως όταν οι κακοί σε έχουν νικήσει; Κι αν μεν έκανες ό,τι μπορούσες, έχεις τουλάχιστον το κεφάλι σου ψηλά. Αν όμως η ήττα σου ήταν αποτέλεσμα του πείσματος ή της αλαζονείας σου, με τι κουράγιο θα καλπάσεις;
