Hayatta herşeyin bir bedeli vardır. Sadece hayatta mı.. Öbür tarafta ki rahatınız da bir bedele tabiidir. Birşeyler istiyorsanız ve karşılığını ödersiniz. Ha, elbette kısa yollardan da istek ve arzulara ulaşılabilir bazen ama bedava peynir fare kapanındadır, bunu da akılda tutmak gerekir. Aksi taktirde ödeyeceğiniz bedel canınız dahi olabilir. Evet çabalamak gerekir hayatta, hayatta kalmanın bedelidir bu aslında. Ödediğiniz bedelin karşılığını alıp
alamayacağınız muamma tabii. Herşeyin bir bedeli olduğu gibi hiçbir şeyin de bir garantisi yoktur. Bu garantiyi size Allah bile veremez, vermez. Öyle olsa her namaz kılan, oruç tutan, kurban kesen cennetlik olurdu.. Yok öyle bir dünya. Namazını kıldığın kadar Allah'ın rızasını da alman gerekiyor. Yani; EĞER BİRŞEYE ULAŞMAK İSTİYORSAN VE O ARZU ETTİĞİN ŞEY BAŞKASININ RIZASINA BAĞLIYSA NE BEDEL ÖDERSEN ÖDE, SONUÇ ASLA SENİ İSTEDİĞİN YERE ULAŞTIRMAYABİLİR. Böyle bir mesele yani bu. Öte yandan sen bedeni ödediğin halde istediğine ulaşamazken hiç bedel ödemeyen
başkaları, doğrudan onun rızasını alarak senin hayal ettiklerine kavuşur. Sen, ben nerede hata yaptım diye düşüne dur, atı alan Üsküdar'ı geçer. Gerçi kimin kimlere ne beden ödediğini de bilemezsin. Arzularına ulaşacağım derken seni o arzulara ulaştıranların kölesi olmak işten değil.
Tevekkül önemli. Hep ne derler; Eşeğini sağlam kazığa bağlayacaksın, ondan sonra Allah'a emanet edeceksin. Bütün soruları kafadan attım sonra da Susuz Dede'ye (İzmir'de popüler bir yatır) çaput bağladım. Yok böyle bir dünya. Emek sarfetmek önemli ama emekler boşa çıktığında da
yılmamak gerek hayatta. Toprağa her ektigin tohum yeşerecek mi sanırsın.. Sularsın, sularsın, ayrık otlarını toplarsın, dibini çapalarsın. Sonuç! MUAMMA. Kilo vermek istiyorsun, yememek çözüm mü! İyi bir mesleğim olsun diyorsun, çalışmak kafi mi! Mutlu bir ailem olsun diyorsun, evlenmek yeterli mi!
Hayat büyük bir kaos ve sonuçları MUAMMA. Kaos ortamında her bir etkeni ayrı ayrı değerlendirip, etkilerini ölçüp, sonuca öyle gitmek gerekir. Laboratuvar ortamında oda sıcaklığının bile deney sonuçlarını değiştirebileceğini düşünürsek hayatta çabalarımızın karşılığını etkileyecek o kadar etken var ki..
Hiçbir şeyin sizi arzu ettiğiniz sonuca ulaştıracağının garantisi yok malesef. Peki neden o halde basma kalıp şeylere takılıp kalıp, ömrünüzü tek bir hedef uğrunda harcıyorsunuz! Sizi yaratan bile size o garantiyi vermezken sizin bu çabanız niye! İNSANLIĞIN EN BÜYÜK MUAMMASI ÖBÜR DÜNYA İNANIŞI. Bırakın hayalleri, ütopik öbür dünya fikirlerini. Diyebilirsiniz ki binlerce yıldır insanlar buna inandı, yalan mıydı.. Peki gerçek miydi! Gidip te geri dönen var mı ki evet biz doğrusunu yaptıķ ve muvaffak olduk desin. Veya öbür dünya diye birsey yok hepsi uydurma desin. Sen büyük bir
muammanın peşinde sürüklenip giderken gerçek yaşamın güzelliklerini heba ederken seni yaratan demeyecek mi "Sen bu dünyanın kıymetini bildinde mi benden öbür dünyanın cennetini isteyesin. Sana cennette gibi bir dünya sundum, yaktın, yıktın, öldürdün. Saçının teli, ayak bileği görünmesin diye kadınlarına hayatı zehir ettin, yetmedi kendi namusun diye katlettin, bedemleme diye erkek çocuklarına sapıkça iliştin, evlilik diye ufacık kız çocuklarını koca koca adamlara peşkeş çektin.
Seni insan diye yarattım, hayvandan daha aşağı yaşadın". Bencilsin insanoğlu, bencilsin. Kendine bir
dünya kurmuşsun, o dünya içerisinde debelenip durursun. Sonuç.. MUAMMA.
Bırak zihnindeki prangaları, sana zorla dikte edilen basma kalıp fikirlerden kurtul, zincirlerini kır, bu dünyayı yaşa doya doya. İnsan gibi, keyfini çıkara çıkara. Bil ki Rab'bin bunu daha çok sevecek ve eğer varsa seni cennetine nail edecektir. Yoksa da en azından bu dünyada insan gibi, dünyanın hakkını vererek yaşamış olursun. Sen yeter ki insan ol, bu dünya herkese cennet.
Yalancı mıyım?
