Κάθε ανταρσία έχει ένα σημείο καμπής – εκείνο που ο καπετάνιος, με κάποια έκπληξη, συνειδητοποιεί πια με ποιους και με πόσους είναι αντιμέτωπος.
Αυτό το σημείο για τον Νίκο Ανδρουλάκη ήταν η πολύωρη κοινή συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας: ο ένας μετά τον άλλο, πρόσωπα που βρίσκονταν για καιρό και στον στενό πυρήνα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, άλλοι που κλήθηκαν να βοηθήσουν στην προεκλογική χάραξη στρατηγικής, στελέχη νεότερα και στελέχη με δεκαετίες διαδρομής στα πολιτικά δρώμενα, έκαναν απολύτως σαφές (πιο σκληρά ή πιο ήπια) πως θεωρούν μονόδρομο την προσφυγή σε εσωκομματική κάλπη για την αναβάπτιση του Νίκου Ανδρουλάκη ή την ανάδειξη νέας ηγεσίας εντός του 2024.
Επί της ουσίας, έδειχναν στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ πως ο χρόνος του στο τιμόνι του, μέχρι την ώρα της κάλπης για την ηγεσία που θα κρίνει το μέλλον του, είναι δανεικός – άρα δύσκολα πια να περιμένει μέχρι το φθινόπωρο του 2025, μπλοκάροντας έτσι σε εσωστρέφεια και ακινησία το κόμμα του και τον ίδιο για πάνω από έναν χρόνο.
Και ήταν χειρότερο που αυτή η συνειδητοποίηση δεν ήρθε με απειλές και λεκτικές εξάρσεις, αλλά σε μια πολιτική συζήτηση που καρέκλες μεν δεν έπεσαν, όμως η αμφισβήτηση των επιλογών του τόσο πριν από τις ευρωεκλογές όσο και μετά (για το «μη θεσμικό κόμμα», για την έλλειψη διαβούλευσης, για το θολό κοινοβουλευτικό μήνυμα, για αποτίμηση «τύπου ΚΚΣΕ», αλλά και για την προοπτική διαγραφών όσων συνεχίζουν να μιλάνε μετά τη συνεδρίαση της ΚΠΕ) δεν άφηνε περιθώρια παρερμηνείας για το αίτημα προσφυγής στις κάλπες και τη δυναμική που αποκτά.
Ο Ανδρουλάκης έχει εξαγγείλει πως θα λάβει υπόψη του όσα ειπώθηκαν στη συνεδρίαση για μια «ενωτική πρόταση» προς την Κεντρική Επιτροπή το ερχόμενο Σαββατοκύριακο, που θα περιλαμβάνει τον οδικό χάρτη που ο ίδιος θέτει (και αφορά και τις προοδευτικές συγκλίσεις), αλλά και το όραμά του για την Κεντροαριστερά της επόμενης ημέρας – σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση αυτό το σχέδιο θα αποτελούσε χρονοδιάγραμμα για τις κινήσεις του ΠΑΣΟΚ στον ευρύτερο χώρο, όμως σ’ αυτή τη φάση μοιάζει περισσότερο σαν σχέδιο για το οποίο θα ζητηθεί επιβεβαίωση από τη βάση στην κάλπη της ηγεσίας.
Στα αντίπαλα στρατόπεδα φέρεται ότι υπάρχουν τρεις διεκδικητές, που καταγράφηκαν με διψήφια ποσοστά και στη δημοσκόπηση της GPO την Πέμπτη (Π. Γερουλάνος, Χ. Δούκας, Μ. Χριστοδουλάκης), στην οποία πάνω από το 70% των ψηφοφόρων του κόμματος ζητούν αλλαγή ηγεσίας – χωρίς να αποκλείεται να εκδηλώσει πρόθεση πρόσωπο-έκπληξη, από τους εκλεγμένους ευρωβουλευτές (και όχι ο Νίκος Παπανδρέου).
Tο ενδεχόμενο να καταφέρουν να συσπειρωθούν όλοι ή οι περισσότεροι γύρω από έναν υποψήφιο δεν είναι ένα σενάριο που αποκλείεται από τους γνωρίζοντες, όμως «λευκός καπνός» δεν έχει βγει. Χωρίς να υπάρχει ακόμη απόφαση για κάλπη, πάντως, δεν αποκλείεται τουλάχιστον δύο εκ των φερόμενων διεκδικητών να αποφασίσουν να στηρίξουν ο ένας τον άλλο στον δεύτερο γύρο της διαδικασίας.
Οσον αφορά το χρονοδιάγραμμα της κάλπης, που θεωρείται σχεδόν απ’ όλους δεδομένο πως επισπεύδεται σε σχέση με την αρχική πρόθεση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ για «κατά γράμμα» τήρηση του καταστατικού, άλλη μια πρόταση έχει πέσει στο τραπέζι, αυτή για προγραμματική Συνδιάσκεψη (διαδικασία από την οποία δεν λαμβάνεται απόφαση) το φθινόπωρο και κάλπη έως το τέλος του 2024 – το σενάριο όμως που κερδίζει έδαφος είναι αυτό της κάλπης όσο το δυνατόν πιο σύντομα το φθινόπωρο.
Στη δική του δημόσια παρέμβαση (ΕΡΤ), ο Πέτρος Ευθυμίου (ένα από τα πρόσωπα που άσκησε σκληρή κριτική στον Ανδρουλάκη στη συνεδρίαση της Τετάρτης) πρότεινε οι υποψήφιοι πρόεδροι να αναδείξουν την πλατφόρμα τους κατά την 50χρονη επέτειο από τη Διακήρυξη της 3ης Σεπτέμβρη, θέτοντας εκτός συζήτησης το ενδεχόμενο αιφνιδιασμού για προσφυγή στις κάλπες τον Ιούλιο: «Θεωρώ ότι πρόκειται για αυτοκτονική κίνηση.
Γιατί δεν κάνεις εκλογές για να λειτουργούν οι μηχανισμοί. Κάνεις εκλογές γιατί προσδοκάς από την κοινωνία να έρθει να πλαισιώσει, να επεκτείνει και να νομιμοποιήσει τις διαδικασίες σου. Να κάνεις τις εκλογές 20-25 Ιουλίου; Κατά τη γνώμη μου δεν νομίζω ότι οποιοσδήποτε το έχει σκεφτεί ή ότι θα διανοηθεί να το προτείνει κατά τη γνώμη μου», σχολίασε, ενώ στην ίδια γραμμή τάχθηκε και ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, ο οποίος ήταν εκείνος που ξεκίνησε την ιστορία πρώτος: «Δεν θα κάνουμε ΚΚΕ το ΠΑΣΟΚ, αν θέλει ο Ανδρουλάκης εκλογές τον Ιούλιο με 50.000 ας το κάνει μεταξύ φίλων και της ομάδας του», είπε (Παραπολιτικά FM).
