Πέθανε, σε ηλικία 94 ετών, ο πρώην βουλευτής Ιωαννίνων της Νέας Δημοκρατίας, Λευτέρης Καλογιάννης.
Ο Λευτέρης Καλογιάννης είχε γεννηθεί στους Χουλιαράδες των Ιωαννίνων το 1930 και φοίτησε στη Ζωσιμαία Σχολή Ιωαννίνων και στη Σχολή Υπομηχανικών του ΕΜΠ.
Διετέλεσε επί σειρά ετών βουλευτής, με το όνομά του να έχει συνδεθεί με την «αρπαγή» της κάλπης κατά τη δεύτερη ψηφοφορία για την εκλογή του Χρήστου Σαρτζετάκη στην Προεδρία της Δημοκρατίας, στις 23 Μαρτίου του 1985.
Έβαλε την κάλπη στον ώμο κι έφυγε από τη Βουλή
Ο Χρήστος Σαρτζετάκης έλαβε 181 ψήφους, πλην όμως γεννήθηκε ζήτημα για τα ψηφοδέλτια διαφορετικού χρώματος που χρησιμοποιήθηκαν, προκειμένου να μην υπάρξουν διαρροές – αυτό όπου αναγραφόταν το όνομα του Σαρτζετάκη ήταν μπλέ – κάτι που η τότε αξιωματική αντιπολίτευση Νέα Δημοκρατία, κατήγγειλε ως απόπειρα ακύρωσης του μυστικού χαρακτήρα της ψηφοφορίας, επειδή, όπως υποστήριξε, το χρώμα κάθε ψηφοδελτίου διακρινόταν από τον ημιδιαφανή φάκελο.
Εκείνη την ώρα, είχε ξεκινήσει άλλη μία ιστορική αντιπαράθεση μεταξύ του Ανδρέα Παπανδρέου και το Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Και τότε, εν μέσω έντονων αντιδράσεων, ο Λευτέρης Καλογιάννης άρπαξε την κάλπη, την έβαλε στον ώμο του και έφυγε από την αίθουσα της Ολομέλειας.
Χαρακτηρισικό είναι, μάλιστα, ότι ο Κίμων Κουλούρης, πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ, όταν τον αντιλήφθηκε έτρεξε πίσω του για να πάρει την κάλπη, η οποία θα κατέληγε στα γραφεία της Νέας Δημοκρατίας, για να επιστραφεί στη συνέχεια.
Η κηδεία του Λευτέρη Καλογιάννη θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή στις 12 το μεσημέρι στον Ι.Ν. Αγίας Μαρίνης Ιωαννίνων.
Ένα ιδιαίτερα θλιβερό για τα Γιάννενα και την Ήπειρο νέο μάθαμε σήμερα. Ήσυχα και πλήρης ημερών απεβίωσε ο Ελευθέριος Καλογιάννης του Σταύρου πρώην βουλευτής Ιωαννίνων, αυτοδημιούργητος και επιτυχημένος επιχειρηματίας και πολλά άλλα ακόμη που τα ξέρει και τα αναγνώρισε η Γιαννιώτικη κοινωνία κατά τη διάρκεια της πολυετούς και δυναμικής δημόσιας παρουσίας του όπως η γόνιμη συμμετοχή του στα αθλητικά και αυτοδιοικητικά δρώμενα του τόπου μας.
Ξεκινώντας από τους Χουλιαράδες των Τζουμέρκων και την σκληραγωγία του πατρικού καρβουνιάρικου ακολούθησε, μετά τη Ζωσιμαία, ανώτερες τεχνικές σπουδές στην Αθήνα που τον έκαναν έναν πολύ πετυχημένο αλλά και γενναιόδωρο σε προσφορά ιδίως στα μακρινά χωριά του Νομού μας εργολάβο δημοσίων έργων.
Πρωτοεκλέχτηκε βουλευτής Ιωαννίνων στις πρώτες Μεταπολιτευτικές εκλογές του 1974 και ακολούθησαν άλλες τέσσερις εκλογές του μέχρι το 1993 αφήνοντας ένα δημιουργικό αποτύπωμα για τον τόπο. Δυναμικός, πείσμων όσο και τεκμηριωμένος διεκδικητής για τα Γιάννινα χειρίστηκε με επιτυχία τα Ηπειρωτικά ζητήματα.
Το τελευταίο ίσως από τα γραπτά του, που ήταν πολλά, έχει τον τίτλο «Η Οδύσσεια μου». Εδώ λοιπόν σήμερα η «Οδύσσειά» του ολοκληρώνεται έπειτα από μια πολυκύμαντη, δραστήρια αλλά και στοχαστική ζωή. Το παράδειγμά του θα μας θυμίζει πως η ζωή κατακτιέται και δικαιώνεται συγχρόνως όταν η προσπάθεια για προκοπή και προσφορά είναι συνεχής και γνήσια.
Στην σύζυγό του Ευτυχία, στα παιδιά του Σταύρο, Ειρήνη και Τατιάνα στα εγγόνια και τα δισέγγονά του εκφράζω τα πιο θερμά μου συλλυπητήρια.
