Beşiktaş’a bakıyorum; takımda gayretkeş 1-2 oyuncu var, yok. Beşiktaş’ın ligde bir hedefi kalmadı, fakat bu her geçen gün daha kötü oynamasını mı gerektiriyor? Taraftara hiç mi saygınız yok?
Ligin ilk yarısında 17. haftada oynanan Alanyaspor maçını da kendi sahasında kaybetmişti Beşiktaş. Süper Lig’de sadece bir rakibine 4 puan vermişsen, başarı hayal etmek, mümkün olmaz. Oysa başarı; önce hayallerle, sonra gayretle gelir.
Takımda; Cenk var, gayret yok! Gedson var, mücadele yok! Muçi var, takım oyunu yok! Salih var, şut yok! Masuaku var, kademe yok! Muleka var, kapasitesi sınırlı…
Özetle, maçta Muleka (golü bulduğu için) dışında vasatın üstüne çıkan bir oyun anlayışı da yoktu.
Siyah beyazlılar, Alanyaspor karşısında sezonun genelinde olduğu gibi bir önceki maçtan farklı bir 11, organize olmayan ataklar ve takım oyunundan yoksun, en önemlisi de çok sıkıcı bir futbolla sahadaydı.
Beşiktaş 61. dakikada Muleka’yla 1-0 öne geçtikten sonra, rakibi 2 önemli değişiklik yaptı. Alanyaspor’da 64’te oyuna giren Efecan Karaca ve Ahmed Hassan ikilisi sadece 15 dakika sonra Alanyaspor’a eşitliği getiren golü iyi bir iş birliğiyle attılar. İşte bu; takım oyunudur! Takım, hem yedek kulübesi, hem sahada oynayanlar, hem de teknik heyettir. Maça dokunabilmektir. Beşiktaş’ın yediği golden sonra yaptığı hamleler ise netice göstermedi.
İlk devrenin sonlarına doğru 41. dakikada Muçi, yakaladığı net pozisyonda şut çekmek yerine Muleka’ya verse ilk yarı 1-0 önde bitebilirdi. Futbolda bireysel egolardan çok, takım oyunu önemlidir. Maçın son anlarına doğru yine Cenk’in böyle bir pozisyonu var.
Artık bu futbolcuların zamanı bitti. Şimdi, yönetimin zamanı başlıyor. Yönetim tüm bu olanların altını iyice çizmeli, sezon biter bitmez harekete geçmelidir!
