در سراسر ایران اقوام به شیوه کوچ نشینی یا یکجا نشینی زندگی می‌کنند که شغل و درآمد اصلی این عشایر از دامداری تأمین می‌شود. با توجه به موقعیت جغرافیایی و شرایط زندگی عشایر، این اقوام در طول سال با خانواده، دام و وسایل خود از مکانی به مکان دیگری مهاجرت می‌کنند. خانواده در ایلات دارای ساختار پدر سالاری و پدر تباری بوده و از پدر، مادر، پسران، دختران و فرزندان پسری تشکیل می‌شود. عشایر به هویت قومی و خانوادگی خود وفادار هستند. این وفاداری برای ایجاد اتحاد و همبستگی در میان آن‌ها است. عشایر برای ازدواج اهمیت خاصی قایل هستند، زیرا شیوه زندگی ایلاتی به گونه‌ای است که بدون تشکیل خانواده عملا غیر ممکن میباشد. اعتقاد به حفظ دودمان دلایل تشکیل خانواده در میان عشایر است
