Οσο κι αν είχε τα χαρακτηριστικά ενός επικοινωνιακού κόλπου η ένταξη του Φρέντι Μπελέρη στο ψηφοδέλτιο της ΝουΔου για τις εκλογές (εφαρμόστηκε η γνωστή μέθοδος «ρίχνω κάτι στην πιάτσα αρχικά ως ιδέα, την αφήνω να ζυμώνεται για λίγο καιρό, μετά την αποσύρω για ένα διάστημα και τέλος την επαναφέρω ως απόφαση»), η πραγματικότητα είναι ότι έναν ντόρο τον έχει κάνει. Κι εδώ κι εκεί – στην Αλβανία. Φυσικά το Μέγαρο Μαξίμου δεκάρα δεν δίνει για τις αντιδράσεις εκεί. Αυτό που το ενδιαφέρει είναι το «μέσα». Οπως μου ανέφερε κυβερνητικός παράγων χθες, τον αντίκτυπο της υποψηφιότητας «μέσα» άρχισαν να τον μετράνε από προχθές και ως το τέλος της εβδομάδας θα έχουν ολοκληρωμένη μια πρώτη εικόνα για το αν η υποψηφιότητα του δημάρχου της Χειμάρρας λειτουργεί ως ανάχωμα για τις διαρροές της ΝουΔου προς τα δεξιά της.
Δύο θέματα σε σχέση με την υποψηφιότητα Μπελέρη:
Κάτι μου λέει ότι δεν θα αργήσει η ώρα της επαναφοράς του στο προσκήνιο – ίσως μετά το Πάσχα…
Εσωκομματικές εκλογές για την κατάρτιση του ψηφοδελτίου του έκανε την περασμένη Κυριακή, αλλά μέχρι σήμερα το ποιος ήρθε πρώτος, ποιος δεύτερος και ποιος… τελευταίος το κρατούν επτασφράγιστο μυστικό στο κόμμα της χαράς. Μπορεί να περιμένουν και την επιστροφή του προέδρου Κασσελάκη από την ξενιτιά, για να του δώσουν εκείνου την ευκαιρία να το κάνει, αλλά πάντως αυτή η μυστικοπάθεια έχει δημιουργήσει, πρέπει να σημειώσω, μια εστία σχετικής γκρίνιας στο εσωτερικό του κόμματος. Διότι δεν θέλει και πολύ να ανάψει το φως σε τίποτε θεωρίες συνωμοσίας, ότι τάχα μου ο πρόεδρος θα βάλει όποιον γουστάρει κι αγαπάει στο ψηφοδέλτιο (πράγμα που, μεταξύ μας, δεν το βρίσκω και εντελώς άκυρο, συμβαίνει και έχει συμβεί και κατά το παρελθόν, αλλά τέλος πάντων). Οταν υπόσχεσαι δημοκρατικές διαδικασίες, δεν επιτρέπεται να τα κάνεις αυτά, και ο πρόεδρος που τις έχει κορόνα στο κεφάλι του αυτές τις διαδικασίες, τις δημοκρατικές, δεν επιτρέπεται να συμπεριφέρεται με τον τρόπο που συμπεριφέρονται άλλοι στη θέση του – ονόματα δεν θα πω.
Αλλη θεωρία συνωμοσιολογίας, που κάνει επίσης τον γύρο των γραφείων των συριζαίων, είναι ότι δεν ανακοινώνονται σταυροί και τα ρέστα, διότι οι 60.000 και κάτι ψιλά που έλαβαν μέρος στην ψηφοφορία δεν ήταν ακριβώς τόσοι, αλλά καμιά 20αριά χιλιάδες λιγότεροι, και πως οι αριθμοί που ανακοινώθηκαν ήταν για να συντηρήσουν το κλίμα ότι ο πρόεδρος σκίζει, και μαζί του σκίζει και ο ΣΥΡΙΖΑ (λέμε τώρα…).
Τρέχα γύρευε, βέβαια, τι από όλα αυτά είναι αλήθεια και τι παραμύθια. Εξού και περιορίζομαι να αναφέρω απλώς πως στους 35 υποψηφίους που αναδείχθηκαν (;) από τις εκλογές της περασμένης Κυριακής θα προστεθούν οι Ελ. Κουντουρά και Κ. Αρβανίτης (όσοι απέμειναν δηλαδή στο κόμμα, μετά τις διασπάσεις, από την ομάδα των ευρωβουλευτών) και ο ίδιος ο πρόεδρος θα ορίσει και πέντε της απολύτου επιλογής του.
Οπως με ενημέρωσε μια σοβαρή πηγή μου, στις πέντε επιλογές του προέδρου Κασσελάκη ΔΕΝ θα συμπεριλαμβάνεται ο Γιώργος Λιάγκας. Οχι γιατί έχει τίποτε με τους celebrities στα ψηφοδέλτια ο πρόεδρος Κασσελάκης, αλίμονο! Αλλά γιατί ο Γιώργος (Λιάγκας), λέει, το μέτρησε από δω, το μέτρησε από κει, ρώτησε και τον ΑΝΤ1, του είπαν δεν τ’ αφήνεις, ρε φίλε, τώρα, τι τα θέλεις αυτά, και είπε το «όχι». Αλλωστε, γιατί να βάλει σε δοκιμασία τη δουλειά του, εδώ που τα λέμε;
Επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και αν καταφέρει να φτάσει το ποσοστό των εθνικών εκλογών, να πιάσει το 17% δηλαδή, με το ζόρι, θα εκλέξει τέσσερις ευρωβουλευτές. Δύο, μοιραία, θα είναι ο Αρβανίτης με την Κουντουρά, που θα ψηφιστούν από τους εναπομείναντες συριζαίους του κόμματος. Για τις άλλες δύο θέσεις θα «σφαχτεί» κόσμος και κοσμάκης! Είναι κάνα κορόιδο ο Λιάγκας να κοντραριστεί με τους υπόλοιπους για τη μία από τις δύο θέσεις, χωρίς τη βεβαιότητα ότι θα την κερδίσει; Εγώ δεν τον έχω για τέτοιον…
Τελικά, και το ταξίδι στην Ουάσιγκτον δεν του πήγε και πολύ καλά του προέδρου Κασσελάκη. Οι περιβόητες σοβαρές συναντήσεις έγιναν οι εξής δύο: με έναν βουλευτή των Δημοκρατικών και μια πρέσβειρα, επικεφαλής σε μια ανθυποδιεύθυνση του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, υπεύθυνη, λέει, για τα θέματα Ευρασίας ή κάτι τέτοιο. Κατά τη συνάντηση, της ανέφερε τις απόψεις του, του είπε κι εκείνη τις δικές της, και μετά την πληρώσαμε εμείς, με 1.500 λέξεις ανακοίνωση, στην οποία καταγράφεται και περιγράφεται με τον πιο γλαφυρό τρόπο η ηρωική στάση του προέδρου έναντι των Αμερικανών. Το καλό για τον πρόεδρο Κασσελάκη είναι ότι ενημερώθηκε εγκαίρως για τον σάλο που δημιουργήθηκε στο εσωτερικό του κόμματος στην Αθήνα σχετικά με κάτι άλλες πατάτες που μοίρασε από την Αμερική, αναφορικά με τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή, το Ισραήλ και τα ρέστα. Ετσι, τελευταία στιγμή αναγκάστηκε να ακυρώσει τη συνάντησή του με τα μέλη του εβραϊκού λόμπι της AIPAC, της Ουάσιγκτον, επικαλούμενος τις τελευταίες εξελίξεις στην περιοχή και την κλιμάκωση που δημιουργήθηκε μετά τη μαζική επίθεση με drones και πυραύλους από το Ιράν.
Πατάει σε δύο βάρκες ο κακομοίρης, κάπως πρέπει να ισορροπήσει για να μη βρεθεί στα κρύα του λουτρού. Δεν είναι δα και το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο αυτό…
Θα αναφερθώ σε ένα θέμα, όχι αμιγώς πολιτικό, αλλά ούτε και αθλητικό καθαρά, το οποίο πέρασε κάτω από τα ραντάρ της επικαιρότητας, δείχνει όμως τι διαμορφώνεται στην ελληνική κοινωνία και πόσο επικίνδυνο είναι αυτό που ζυμώνεται σε κάθε ευκαιρία. Πριν από μία εβδομάδα ακριβώς, η ποδοσφαιρική ομάδα του ΠΑΟΚ αγωνίστηκε στην Μπριζ του Βελγίου με την ομώνυμη τοπική ομάδα, στο πλαίσιο του Conference Cap. Το παιχνίδι σημαδεύτηκε από τα επεισόδια μεταξύ της βελγικής αστυνομίας και των οπαδών του ΠΑΟΚ, οι οποίοι προσήλθαν στο γήπεδο χωρίς εισιτήριο. Τα επεισόδια έλαβαν τέτοια έκταση, που οι Βέλγοι κάποια στιγμή έκλεισαν τις πόρτες του γηπέδου, με αποτέλεσμα να μην εισέλθουν σε αυτό και έλληνες φίλαθλοι οι οποίοι διέθεταν εισιτήριο. Δείτε τώρα τη συνέχεια. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα αυτοί, κάθισαν και συνέγραψαν επιστολή με την οποία επιτέθηκαν σκαιότατα στον περιφερειάρχη Μακεδονίας Απ. Τζιτζικώστα και τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Στ. Αγγελούδη, χρησιμοποιώντας ανοίκειους χαρακτηρισμούς και ξεκάθαρες απειλές!!!
Αντιγράφω μια μικρή παράγραφο της περί ης ο λόγος επιστολής των «αγανακτισμένων» οπαδών:
«Η προκλητική σας αδιαφορία κ.κ. Τζιτζικώστα – Αγγελούδη καταγράφηκε και να είστε σίγουροι ότι δεν πρόκειται να ξεχαστεί. Θα φροντίσουμε γι’ αυτό, όσοι βρεθήκαμε στο Βέλγιο και βιώσαμε πρωτόγνωρες καταστάσεις σε βάρος μας».
Τι περίμεναν άραγε αυτοί οι άνθρωποι να κάνουν ο Τζιτζικώστας με τον Αγγελούδη; Να κηρύξουν τον πόλεμο στο Βέλγιο; Να κηρύξουν ανεπιθύμητους στη Μακεδονία τους κατοίκους της Μπριζ; Να πάρουν το αεροπλάνο, να πεταχτούν ως το Βέλγιο και να τα κάνουν λίμπα; Να κρατήσουν την αναπνοή τους σε ένδειξη διαμαρτυρίας μέχρι να σκάσουν; Αγνωστο. Η ουσία είναι, πάντως, ότι έχουμε χάσει την μπάλα. Τελείως…
