... dünden devam
Kıbrıs semalarından yükselen bu sesin kimliğinin açıklamasını da, K.K.T.C’nin Değerli Yazarı Ahmet Tolgay’ın 1958’in belgesel öyküsü “Şahinler Yılı”isimli kitabından öğrenelim:
“Başlangıçta yedi kişiydiler. Yüreği vatan sevgisiyle çarpan, coşkulu, heyecanlı, ölüme meydan okuyan yedi gözü pek ve kararlı adam. İsimlerini, üniformalarını, mesleki kıdemlerini ve sevgi dolu yürek bağlarını geride bırakıp; maske isimlerle, bir meçhule gönüllü oldular. Bir bilinmeze kulaç attılar. ‘Artık biz yokuz ve hiçbir zaman olmadık. Şu andan itibaren tek başınasınız’ dendiğinde; büyüklerine kırılmadılar. Ve de yılmadılar. Aksine çatık silahların gölgesinde, Kuran’a el basıp, dava için ölümüne yemin ettiler. Onları, umut susuzluğu ve çaresizlik içinde, karşı kıyıda bekleyenlere uzattılar ellerini. Kader birliği ettiler. “Ölmek var dönmek yok”, oldu parolaları. Hep birlikte gizlilik andı içtiler.
Gizli kalmalıydılar ki, karşı kıyıdakileri sahipsiz ve savunmasız sanan ejderha, bir gün ölüm saçan alevden dilini uzatsın ve onları tedbirsiz yakalasın. Bu nedenle gizlerini canla başla korudular. Başarıyla örgütlendiler. Ama yeraltında 30 adet şifre üzerine kurdular otağlarını. Bereket çadırları; dinleri, imanları namusları oldu. Çelikten bir ağ gibi adanın her yanında mevzilendiler. Altı bölgede, altı birlik kurdular. Hep o kana susamışları mağlup edip, geri tepmek ve katliamlara engel olmak için hazırlandılar. Dört yıl boyunca öylesine çarpıcı örgütlendiler ki, dünyanın başarılı hücre teşkilatları arasında adları saygıyla anıldı. Gizlilikteki inanılmaz başarıları; dişe diş, başa baş ama sessizce savaştıkları düşmandan bile sakladı varlıklarını. Direnişin gerçek yüzü hiçbir zaman fark edilmedi. 1957 – 1961 arasında vardılar ama yok gibi estiler.
Ta ki, ejderhanın alevden dilini uzattığı 1963 yılına kadar…
Ta ki, yeraltından, yeryüzüne çıktıkları ‘Kanlı Noel’e’ kadar…
“Kıbrıs’ta varız, var olamaya devam edeceğiz,”diyen, Kıbrıs Türk Halkının yer altındaki sesi olarak çalışmaya başlayan bu ses;
T.M.T (Türk Mukavemet Teşkilatı)’ydı.
Ve T.M.T Şöyle Haykırıyordu: (T.M.T’de görev alanların ettiği yemin.)
“Kıbrıs Türk’ünün yaşayış ve hürriyetine; canına, malına ve her türlü anane ve mukaddesatına, her nereden ve kimden olursa, olsun vaki olacak tecavüzlere karşı koymak için, kendimi Türk Milletine adadım. Ölüm dahi olsa verilen her vazifeyi yapacağım. Bildiğim, gördüğüm, işittiğim ve bana emanet edilen her şeyi canımdan aziz bilip, sonuna kadar muhafaza edeceğim. Gördüklerim, işittiklerim, hissettiklerim ve bana emanet edilenleri, hiç kimseye ifşa etmeyeceğim. İfşaatın ihanet sayılacağını ve cezanın ölüm olduğunu biliyorum. Yukarıda sıralanan hususları harfiyen tatbik edeceğime şerefim, namusum ve bütün mukaddesatım üzerine söz verir ant içerim.”
Bayrak, Kur’an ve Silah üzerine yapılan bu yemin, aslında yeni bir Türk Devleti’nin kuruluş andını içeriyor! Ve sanki K.K.T.C’nin temeli daha o yıllarda; 1 Ağustos 1958’de T.M.T teşkilatının kurulmasıyla atılmış oluyordu. Şahinler yılı başlamıştı…”
Tarihimiz boyunca ve her dönemde Kıbrıs adası; elimizden çeke, çeke alınmak istenmiştir.
İşte nedenleri:
Osmanlının 1878’de adayı terk etmesinden sonra, Rum – Yunan ikilisinin hedeflerindeki ‘Enosis’i’(adanın Yunanistan’a ilhakı için…) gerçekleştirebilmek için türlü Bizans oyunlarıyla; elimizden çeke, çeke alınmak istenmiştir.
Bu oyunların içerisinde BM kisvesi altında daima ABD ve İngiltere’de olmuştur. Çünkü Kıbrıs Adası’nın Akdeniz’i, Orta doğuyu kontrol etmesi, adanın çevresindeki doğal gaz ve petrol yataklarının zenginliği gibi önemli özellikleri ve stratejik konumu; onlar için daima çok önemli olmuştur.
Dikkat edilecek olursa 1968 yılından beri Kıbrıs’ta devam eden taraflar arası görüşmelerde ortaya konulan her çözüm paketinin içerisinde olması gereken; adada ki İngiliz Üslerinin geleceği, daima bu anlaşma paketlerinin dışında tutulmuştur.
Bunun nedenini gösteren en önemli gösterge; Amerika’nın aslı, astarı olamayan kimi bahanelerle Irak, Libya ve Afganistan’ı işgalinde, adadaki İngiliz üslerinin kullanılması olmuştur.
devam edecek ...
