Στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου με τη διαδικασία του κατεπείγοντος συζητείται η αναφορά του Συλλόγου «Τέμπη 2023» για το σιδηροδρομικό έγκλημα και την επιχείρηση συγκάλυψης.
Η Μαρία Καρυστιανού υπήρξε για μια ακόμη φορά καταπέλτης. «Η κυβέρνηση παραβιάζει κατάφωρα θεμελιώδεις αρχές του κράτους δικαίου» ανέφερε μεταξύ άλλων κάνοντας λόγο για «κυβερνητική εντολή συγκάλυψης». Η πρόεδρος του Συλλόγου «Τέμπη 2023» τόνισε «θα συνεχίζουμε να φωνάζουμε για δικαίωση» εκφράζοντας τη βεβαιότητα ότι «θα μπει τέρμα στην συγκάλυψη, θέλουν δεν θέλουν». Δεν έκρυψε την οργή του για τους χειρισμούς του Μαξίμου και τόνισε πως «η κυβέρνηση προσβάλει την μνήμη των θυμάτων στα Τέμπη» κάκιστους χειρισμούς και μεθοδεύσεις.
«Ζητάμε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να υποστηρίξει την αναφορά που καταθέσαμε για τους χειρισμούς της κυβέρνησης. Μιλάμε με ακρίβεια για τη συγκάλυψη. Το έγκλημα των Τεμπών δε θα συγκαλυφθεί», ανέφερε προ ολίγων ημερών η κ. Καρυστιανού. «Μαζί με μας και 1.300.000 Έλληνες ζητούν την άρση της πολιτικής ασυλίας πίσω από την οποία καλύπτονται οι υπεύθυνοι για το τραγικό συμβάν», αναφέρει με τον αριθμό των υπογραφών στο ψήφισμα να μεγαλώνει μέρα με την μέρα.
Η Μαρία Καρυστιανού και ο Παύλος Ασλανίδης, εκπροσωπώντας τον Σύλλογο Συγγενών Θυμάτων Τεμπών βρίσκονται για μία ακόμα φορά στο ΕΚ. Με την είσοδό τους στο Κοινοβούλιο σήκωσαν πανό που γράφει: «Το μεγαλύτερο θέλω και το καλύτερο μέλλον, να ξεπλύνουμε την ντροπή».
Έχοντας ολοκληρωμένη εικόνα για τα πορίσματα των κομμάτων ο Σύλλογος «Τέμπη 2023» επέκρινε την κυβερνητική πλειοψηφία γιατί δεν επέδειξε καμία διάθεση «για πραγματική έρευνα και ανάδειξη της αλήθειας», ενώ χαρακτηρίζει πρόχειρη και βιαστική την δουλειά της Εξεταστικής.
«Έκλεισε κακήν κακώς τις εργασίες της η εξεταστική επιτροπή. Χωρίς ολοκληρωμένη δικογραφία. Χωρίς καταθέσεις βασικών μαρτύρων» σημειώνουν εισαγωγικά και εστιάζουν στην κυβερνητική διαδικασία που, όπως λένε, κατάντησε παρωδία, προσβολή για την νοημοσύνη μας, ύβρις για τους νεκρούς μας.
Κρίνει πως υπήρξε «προστασία στον υπόλογο υπουργό, με κάθε τρόπο» σε μια «χιλιοπαιγμένη τραγωδία» με «16 βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας απέναντι σε 1.319.000 χιλιάδες πολίτες που ζητούν άρση ασυλίας».
Σε μια Δημοκρατική χώρα, θα ήταν άραγε σεβαστό το αίτημα των πολιτών και σε ένα Κράτος Δικαίου, οι βουλευτές θα ασκούσαν δικαστική εξουσία και μάλιστα εμφανούς υπόθαλψης, αδιαφορώντας και απαξιώνοντας τον θεσμό της Δικαιοσύνης, αναρωτιούνται ρητορικά εκφράζοντας τη βεβαιότητα πως «αυτή τη φορά τα ερωτήματα θα απαντηθούν».
