1921 жылдың қысында мен Одессада, "Альшванг және компанияның" бұрынғы дүкенінде тұрып жаттым. Мен жасырын түрде, бұқпантайлап, оның екінші қабаттағы киім өлшеп пішетін жайға орналастым.
Менің қарамағымда бем әйнегінен жасалған айналар қондырылған, үлкен үш бөлме бар еді. Айналардың қабырғаларға жабыстырыла қойылып, жиектерінен бітеліп тасталғаны сондай, Эдуард Багрицкий екеуміздің сол айналарды қопарып алып, Жаңа базарға апарып, оларды азық-түлікке айырбастаймыз ба деген ойымыздан ештеңе де шықпады. Бірде-бір айна тіпті шытынап сынбады да.
Киім пішетін орынжайда іштерінде шіріген ағаш үгінділері бар үш жәшіктен басқа ешқандай мүлік болмайтын. Бір жақсы жері қалың әйнек есік топсасынан оңай ажыратылатын. Мен әрбір кеш сайын оны топсасынан суырып алып,...
