مقبولیت عمومی و تجربه اجرایی یکی از دلایل اصلی ناکامیهای مدیریتی سازمان سینمایی در دورههای گذشته عدم تعامل و گفتگو با همه طیفهای سینمای ایران بوده است؛ سینماگرانی که هر یک جهان بینی خود را دارند و برخی از آنها در دورههایی با سو نظرهایی مواجه شدند و امکان گفتمان و تعامل یا برای آنها فراهم نشد یا با تلاشهای بسیاری امکان آن فراهم شد تا به مرزهای گفتمان نزدیک شوند؛ تاکید میکنم به مرزهای آن..