Tert.am-ի հետ զրույցում 2-րդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի ասուլիսը տապալած ցուցարարներից Արմեն Մկրտչյանն անդրադառնում է արդեն իսկ կողմնակիցներից և կամ չեզոքներից հնչող տեսակետներին, որ սխալ էր Ռոբերտ Քոչարյանին արտահայտվելու հնարավորություն չտալ:
-Պարոն Մկրտչյան, Ռոբերտ Քոչարյանի ասուլիսի տապալումից հետո մարդիկ, որ չեզոք են, հակահեղափոխական չեն համարվում, 2-րդ նախագահի ասուլիսի տապալումը սխալ համարեցին տարբեր, այդ թվում մարտավարական նկատառումներով: Մասնավորապես, իրավաբան Արթուր Ղազինյանը կարծում է, որ պետք էր հնարավորություն տալ նրան բաց խոսել և պատասխանել նաև իր համար տհաճ և անցանկալի հարցերին, որ դրանով շատերը զրկվեցին տեղեկացված լինելու իրենց իրավունքից, և, գուցե, երբեք այլևս այսպիսի հնարավորություն չի ընձեռվի, քանի որ Քոչարյանն այսուհետ կարտահայտի իր դիրքորոշումն ու կարծիքն իր համար առավել նախընտրելի և հարմար ձևաչափով:
-Ասուլիսը տապալել է Ռոբերտ Քոչարյանը: Մենք եկել ենք այնտեղ՝ ներկա լինելու ասուլիսին, որը, ըստ էության, փակ էր. անգամ լրագրողներից շատերը դժգոհում էին, որ ինչ-որ նախնական ցուցակներ են կազմվել, որոնցում ներառված են «յուրային» լրագրողները, և նրանցից շատերն անձամբ ինձ ասել են, որ իրենց մուտքը արգելվում է Քոչարյանի գրասենյակի կողմից: Եվ երկրորդ՝ ցուցարարներս, որ բարձրացանք այդ դահլիճ, ուղղակի ցանկանում էինք ներկա գտնվել ասուլիսին և որևէ հակաօրինական քայլ չենք արել:
-Արդեն իսկ հնչում են կարծիքներ, որ Ռոբերտ Քոչարյանի գրասենյակի հայտարարությունը քաղաքականություն վերադառնալու հայտ էր:
-Բնականաբար, որովհետև, ի վերջո, Քոչարյանը այս պահին ներկայացնում է նախկին իշխանության բեկորներին ևս: Եվ բոլորս, ովքեր քիչ, թե շատ հետևում են հանրային կյանքին, տեսել են Սերժ Սարգսյանի թիմից դեպի Քոչարյանի թիմ հոսքը: Եվ այս 45-46 պատգամավորների ստորագրությունները դրա ապացույցն էին, և Քոչարյանը, որպես նախկին նախագահ և ամբիցիոզ մարդ, չի կարող այդպես անտեր թողնել այդ ռեսուրսը:
-Դուք Ռոբերտ Քոչարյանի ասուլիսը տապալողների թվում էիք, մյուս կողմից Դուք ոստիկանական համակարգում եք: Ձեր ներկայությունն այնտեղ արդո՞ք այդ կառույցի կանոնադրության հետ հակասության մեջ չէ, ի վերջո, Ոստիկանությունը պետք է ապաքաղաքական լինի:
-Ես ոստիկանապետի հասարակական խորհրդի անդամ եմ և ոչ խորհրդական: Այսինքն, որպես այդպիսին, Ոստիկանության ծառայող չեմ, և իմ աշխատանքը զուտ հասարակական բնույթ է կրում: Եվ այդ առումով, չլինելով ծառայության մեջ, այսինքն՝ չկրելով ուսադիրներ, ազատ եմ իմ քաղաքացիական կամքը դրսևորելու և այս պարագայում, բնականաբար, մոտ տասը տարի գտնվելով պայքարների կիզակետում և առնվազն երկու տարի «ճաշակելով» Ռոբերտ Քոչարյանի իշխանության դառը պտուղները՝ որպես երիտասարդ ընդդիմադիր՝այն ժամանակ դեռ առաջին քայլերն անող ցուցարար՝ չէի կարող այնտեղ ներկա չլինել և իմ կարծիքը չարտահայտել, իմ ձայնը՝ չբարձրացնել:
