زرجوب و گوهر رود این روزها حال خوبی ندارند. دو رود قدیمی رشت که زمانی نبض شهر باوجود آنها میزد و طی سالها، نقش غیرقابلانکاری در شکلگیری رشت و تاریخ و فرهنگ مردمانش دارند.زرجوب و گوهر رود مدتهاست به دلیل ورود مستقیم فاضلابهای صنعتی و بیمارستانی و همینطور فاضلاب خانگی منازلی که در حریم رودخانهها قرار دارند، رو به نابودی است و ازنظر اکولوژیکی مرده محسوب میشوند. با ورود فاضلابها و پسابها به داخل رودخانه، زندگی ماهیان و ذخایر آبزیان با خطرات جدی مواجه میشود و این مسئله علاوه بر اینکه بر سلامتی ما شهروندان اثر منفی میگذارد، اقتصاد استان را نیز تحتالشعاع خود قرار میدهد چراکه حیات اقتصادی و اجتماعی بسیاری از شهروندان گیلانی بهویژه رشت و انزلی و سایر شهرهای ساحلی به صید و صیادی وابسته است.از طرف دیگر رود «پیر بازار» که از به هم پیوستن زرجوب و گوهر رود تشکیل میشود، از سمت شرق به تالاب انزلی میریزد و به همین دلیل بخش شرقی این تالاب بهشدت آلوده است و همینطور در اثر گسترش نیزارها و آزولا عملاً در حال از دست دادن حیات جانوری خود است.